Revised Common Lectionary (Complementary)

²³ Ó að orð mín væru skrifuð upp, ó að þau væru skráð í bók

²⁴ með járnstíl og blýi, að eilífu höggvin í klett!

²⁵ Ég veit, að lausnari minn lifir, og hann mun síðastur ganga fram á foldu.

²⁶ Og eftir að þessi húð mín er sundurtætt og allt hold er af mér, mun ég líta Guð.

²⁷ Ég mun líta hann mér til góðs, já, augu mín sjá hann, og það eigi sem andstæðing, _ hjartað brennur af þrá í brjósti mér!

17 Bæn Davíðs. Heyr, Drottinn, á réttvíst málefni, hlýð á hróp mitt, ljá eyra bæn minni, er ég flyt með tállausum vörum.

² Lát rétt minn út ganga frá augliti þínu, augu þín sjá hvað rétt er.

³ Þá er þú rannsakar hjarta mitt, prófar það um nætur, reynir mig í eldi, þá finnur þú engar illar hugsanir hjá mér, munnur minn heldur sér í skefjum.

⁴ Hvað sem aðrir gjöra, þá hefi ég eftir orði vara þinna forðast vegu ofbeldismannsins.

⁵ Skref mín fylgdu sporum þínum, mér skriðnaði ekki fótur.

⁶ Ég kalla á þig, því að þú svarar mér, ó Guð, hneig eyru þín til mín, hlýð á orð mín.

⁷ Veit mér þína dásamlegu náð, þú sem hjálpar þeim er leita hælis við þína hægri hönd fyrir ofsækjendum.

⁸ Varðveit mig sem sjáaldur augans, fel mig í skugga vængja þinna

⁹ fyrir hinum guðlausu, er sýna mér ofbeldi, fyrir gráðugum óvinum, er kringja um mig.

2 En að því er snertir komu Drottins vors Jesú Krists og það, að vér söfnumst til hans, biðjum vér yður, bræður,

² að þér séuð ekki fljótir til að komast í uppnám eða láta hræða yður, hvorki af nokkrum anda né við orð eða bréf, sem væri það frá oss, eins og dagur Drottins væri þegar fyrir höndum.

³ Látið engan villa yður á nokkurn hátt. Því að ekki kemur dagurinn nema fráhvarfið komi fyrst og maður syndarinnar birtist. Hann er sonur glötunarinnar,

⁴ sem setur sig á móti Guði og rís gegn öllu því, sem kallast Guð eða helgur dómur. Hann sest í musteri Guðs og gjörir sjálfan sig að Guði.

⁵ Minnist þér ekki þess, að ég sagði yður þetta, meðan ég enn þá var hjá yður?

¹³ En alltaf hljótum vér að þakka Guði fyrir yður, bræður, sem Drottinn elskar. Guð hefur frá upphafi útvalið yður til frelsunar í helgun andans og trú á sannleikann.

¹⁴ Til þess kallaði hann yður fyrir fagnaðarboðskap vorn, að þér skylduð öðlast dýrð Drottins vors Jesú Krists.

¹⁵ Bræður, standið því stöðugir og haldið fast við þær kenningar, er vér höfum flutt yður munnlega eða með bréfi.

¹⁶ En sjálfur Drottinn vor Jesús Kristur og Guð, faðir vor, sem elskaði oss og gaf oss í náð eilífa huggun og góða von,

¹⁷ huggi hjörtu yðar og styrki í sérhverju góðu verki og orði.

²⁷ Þá komu nokkrir saddúkear, en þeir neita því, að upprisa sé til, og sögðu við hann:

²⁸ "Meistari, Móse segir oss í ritningunum, að deyi maður kvæntur, en barnlaus, skuli bróðir hans ganga að eiga ekkjuna og vekja honum niðja.

²⁹ Nú voru sjö bræður. Sá fyrsti tók sér konu og dó barnlaus.

³⁰ Gekk þá annar bróðirinn

³¹ og síðan hinn þriðji að eiga hana og eins allir sjö, og létu þeir engin börn eftir sig, er þeir dóu.

³² Síðast dó og konan.

³³ Kona hvers þeirra verður hún í upprisunni? Allir sjö höfðu þeir átt hana."

³⁴ Jesús svaraði þeim: "Börn þessarar aldar kvænast og giftast,

³⁵ en þeir sem verðir þykja að fá hlutdeild í komandi veröld og upprisunni frá dauðum, kvænast hvorki né giftast.

³⁶ Þeir geta ekki heldur dáið framar, þeir eru englum jafnir og börn Guðs, enda börn upprisunnar.

³⁷ En að dauðir rísi upp, það hefur jafnvel Móse sýnt í sögunni um þyrnirunninn, er hann kallar ,Drottin Guð Abrahams, Guð Ísaks og Guð Jakobs.`

³⁸ Ekki er hann Guð dauðra, heldur lifenda, því að honum lifa allir."