Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 84 Psalm
To dän Haupt Musikaunt opp Jittit. En Psalm fa dee Kora Säns
1 Woo harlijch sent diene Woninj, O Aulmajchtja Herr Gott!
2 Miene Seel sänt sikj un deit soogoa feschmachte fa däm Herr Gott siene Fäaleew; mien Hoat un mien Fleesch schriehe fa däm läwendja Gott.
3 Soogoa dee Spoalinkj haft en Hus jefunje; un dee Schwaulm en Nast fa sikj selfst wua see äare Junja kaun han laje, opp diene Aultoare, O Almajchtja Herr Gott, mien Kjeenijch un mien Gott.
4 Jesäajent sent dee, dee enn Dien Hus wone; dee woare Die emma preise. Selah.
5 Jesäajent es dee Maun däm siene Macht enn Die es; dee Huachwäaj sent enn äare Hoate.
6 Wan see derjch dän Tol fonn Hiele derjch gone, moake see daut ne Wotakjwal; jo, dee Räajen deit bekjleede met Säajens.
7 Dee gone fonn eene Karuft no dee Näakjste, un kome enn Zion fer Gott.
6 Dan ekj woa aul utjegote aus en Opfa, en dee Tiet es hia daut ekj felote mott.
7 Ekj ha daen gooda Kaumpf jekjampft, ekj ha miene Oabeit foadich jemoakt, ekj ha daen Gloowe jehoole.
8 Fa daut aewrije, doa es ne jerachtijchkjeits Kroon reed jemoakt fa mie, dee de Herr, dee jerajchte Rechta mie jaewe woat aun jan Dach; oba nich bloos to mie, oba uk to aul daen dee sien Kome ha leef jehaut.
16 Aus ekj daut easchte Mol em Ferhea wea, stunnt mie kjeena bie, aule feleete mie; mucht an daut nich toojeraeakjent woare.
17 Oba de Herr stunnt mie bie en jeef mie Krauft, daut derch mie dee Praedijcht kunn em folle bekaunt woare, daut aule Natsjoone heare kunne, en ekj kunn ut daem Leiwe sien Mul jerat woare.
18 En de Herr woat mie fonn jiedet beeset Woakj rade, en woat mie bewoare fa sien himlischet Rikj; daem saul enn aule Eewijchkjeit Ea senne. Amen.
9 Hee raed uk derch en Jlikjnes to daen dee sikj opp sikj selfst feleete daut see jerajcht weare, en fe-achte aundre.
10 "Twee Mana jinje em Tempel enenn to baede; eena wea en Farisaea en dee aundra en Takskollakjta.
11 Dee Farisaea stunnt en baed to sikj selfst: 'Gott, en dank die daut ekj nich so sie aus dee aundre: Reiba, onnjerachte, Eehebraeakja, oda sogoa aus dis Takskollakjta.
12 Ekj faust twee mol de Waeakj, ekj jaew daut Teande fonn aules waut ekj enn naem.'
13 Oba dee Takskollakjta stunnt wiet auf, en wudd nich mol siene Uage nehecht haewe, oba schluach sikj oppe Brossst en saed: "Gott erboarm die aewa mie, en Sinda.'
14 Ekj saj ju, dis maun, leewa aus jana, jinkj jerajchtfoadicht no sien Hus. Dan waea sikj selfst erhaeft woat jedeemueticht woare, en waea sikj selfst deemueticht woat nehecht jehowe woare."
Copyright © 2001 by Elmer Reimer