Revised Common Lectionary (Complementary)

²² Og Jakob lagði af stað um nóttina og tók báðar konur sínar og báðar ambáttir sínar og ellefu sonu sína og fór yfir Jabbok á vaðinu.

²³ Og hann tók þau og fór með þau yfir ána. Og hann fór yfir um með allt, sem hann átti.

²⁴ Jakob varð einn eftir, og maður nokkur glímdi við hann, uns dagsbrún rann upp.

²⁵ Og er hann sá, að hann gat ekki fellt hann, laust hann hann á mjöðmina, svo að Jakob gekk úr augnakörlunum, er hann glímdi við hann.

²⁶ Þá mælti hinn: "Slepptu mér, því að nú rennur upp dagsbrún." En hann svaraði: "Ég sleppi þér ekki, nema þú blessir mig."

²⁷ Þá sagði hann við hann: "Hvað heitir þú?" Hann svaraði: "Jakob."

²⁸ Þá mælti hann: "Eigi skalt þú lengur Jakob heita, heldur Ísrael, því að þú hefir glímt við Guð og menn og fengið sigur."

²⁹ Og Jakob spurði hann og mælti: "Seg mér heiti þitt." En hann svaraði: "Hvers vegna spyr þú mig að heiti?" Og hann blessaði hann þar.

³⁰ Og Jakob nefndi þennan stað Peníel, "því að ég hefi," kvað hann, "séð Guð augliti til auglitis og þó haldið lífi."

³¹ Og er hann fór frá Penúel, rann sólin upp. Var hann þá haltur í mjöðminni.

121 Ég hef augu mín til fjallanna: Hvaðan kemur mér hjálp?

² Hjálp mín kemur frá Drottni, skapara himins og jarðar.

³ Hann mun eigi láta fót þinn skriðna, vörður þinn blundar ekki.

⁴ Nei, hann blundar ekki og sefur ekki, hann, vörður Ísraels.

⁵ Drottinn er vörður þinn, Drottinn skýlir þér, hann er þér til hægri handar.

⁶ Um daga mun sólarhitinn eigi vinna þér mein, né heldur tunglið um nætur.

⁷ Drottinn mun vernda þig fyrir öllu illu, hann mun vernda sál þína.

⁸ Drottinn mun varðveita útgöngu þína og inngöngu héðan í frá og að eilífu.

¹⁴ En halt þú stöðuglega við það, sem þú hefur numið og hefur fest trú á, þar eð þú veist af hverjum þú hefur numið það.

¹⁵ Þú hefur frá blautu barnsbeini þekkt heilagar ritningar. Þær geta veitt þér speki til sáluhjálpar fyrir trúna á Krist Jesú.

¹⁶ Sérhver ritning er innblásin af Guði og nytsöm til fræðslu, til umvöndunar, til leiðréttingar, til menntunar í réttlæti,

¹⁷ til þess að sá, sem tilheyrir Guði, sé albúinn og hæfur gjör til sérhvers góðs verks.

4 Fyrir augliti Guðs og Krists Jesú, sem dæma mun lifendur og dauða, með endurkomu hans fyrir augum og ríki hans heiti ég á þig:

² Prédika þú orðið, gef þig að því í tíma og ótíma. Vanda um, ávíta, áminn með öllu langlyndi og fræðslu.

³ Því að þann tíma mun að bera, er menn þola ekki hina heilnæmu kenning, heldur hópa þeir að sér kennurum eftir eigin fýsnum sínum til þess að heyra það, sem kitlar eyrun.

⁴ Þeir munu snúa eyrum sínum burt frá sannleikanum og hverfa að ævintýrum.

⁵ En ver þú algáður í öllu, þol illt, gjör verk trúboða, fullna þjónustu þína.

18 Þá sagði hann þeim dæmisögu um það, hvernig þeir skyldu stöðugt biðja og eigi þreytast:

² "Í borg einni var dómari, sem hvorki óttaðist Guð né skeytti um nokkurn mann.

³ Í sömu borg var ekkja, sem kom einlægt til hans og sagði: ,Lát þú mig ná rétti á mótstöðumanni mínum.`

⁴ Það vildi hann ekki lengi vel. En að lokum sagði hann við sjálfan sig: ,Ekki óttast ég Guð að sönnu né skeyti um nokkurn mann.

⁵ En þessi ekkja lætur mig aldrei í friði. Því vil ég rétta hlut hennar, áður en hún gjörir út af við mig með nauði sínu."`

⁶ Og Drottinn mælti: "Heyrið, hvað rangláti dómarinn segir.

⁷ Mun Guð þá ekki rétta hlut sinna útvöldu, sem hrópa til hans dag og nótt? Mun hann draga að hjálpa þeim?

⁸ Ég segi yður: Hann mun skjótt rétta hlut þeirra. En mun Mannssonurinn finna trúna á jörðu, þegar hann kemur?"