Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 12 Psalm
To daen haupt Musikaunt opp Scheminot, en Psalm fonn Doft.
1 Halp, O Herr Gott, dan dee Heilje sent feschwunje; dan dee Tru sent, sent nijch to finje mank dee Mensche Säns.
2 Dee raede Nutslooset, en jieda met sien Noba, met Leppe dee schmeijchle un räde met en dobbeldet Hoat.
3 Dee Herr Gott woat aule aufschniede dee met schmeijchel Leppe räde, un ne Tunj dee Stolltet räde deit;
4 dee saje: "Wie woare jewenne met onnse Tunje, onnse Leppe jeheare onns, wäa es Herr äwa onns?"
5 "Ekj woa nu oppstone fa dee Oame äa Bedrekje un daut Sefte fa dee Bederftje," sajcht dee Herr Gott. "Ekj woa dän fesejchre, hee stänt doafäa."
6 Däm Herr Gott siene Wead sent ajchte Wead, soo aus Selwa daut jereinijcht es enn en eadna Owe, säwen mol jereinijcht.
7 Du woascht dän behoole, O Herr Gott; du woascht dän behoole fonn dit Jeschlajcht fa emma.
8 Dee Beese wanke romm aun aule Siede wan dee Beese Mensche Säns daut Beeset lowe.
12 Doa es en Wajch dee schient rajcht to senne to en Mensch; oba daut Enj doafonn es dee Doodes Wajch.
13 Daut Hoat es truarich soogoa emm Lache; un daut Enj fonn dee Freid es Schwoarheit.
14 Soone dee emm Hoat trigjaun jeit saul met siene eajne Wäaj jefelt senne; oba en gooda Mensch met sikj selfst.
15 Dee Eefeltja jleeft aules; oba dee Weisa jeft Oobacht opp siene Wäaj.
16 Dee Weisa deit ferjchte un jeit wajch fonn Beeset; oba dee Noa jeit febie un es brow.
17 Wäa schwind doll woat deit noarisch haundle; un en Maun met beese Jedanke woat jehausst.
18 Dee Eefeltje oawe Noarheit; oba dee Weise woare met Wissenschoft jekroont.
19 Dee Beese beaje sikj dol fer dee Goode; jo, dee Gottloose bie dee Jerajchte äare Puate.
20 Dee Oame woat jehausst soogoa fonn sien eajna Noba; oba dee Rikje ha fäl Frind.
21 Wäa sien Noba feacht deit sindje; oba wäa erboarment es to dee Oame, O woo froo es dee!
22 Gone dee nijch opp en Erwajch dee Beeset denkje? Oba Erboarme un Woarheit woat met soone senne dee aun Goots denkje.
23 Doa es Fedeenst enn aule Oabeit; oba daut Leppe räde brinjt blooss Oamoot.
24 Dee Weise äare Kroon es daut Rikjdom fonn äare Weisheit; oba dee Noare äare Noarheit es Dommheit.
25 En woara Zeij deit Seele rade; oba en lestja Zeij rät Läajes.
26 Doa es strenja Troost enn däm Herr Gott siene Forjcht; un siene Säns sele ne Festäakj Städ habe.
27 Däm Herr Gott siene Forjcht es ne Läweskjwal, wajch to dreihe fonn dee Doodes Schlenj.
28 Däm Kjeenijch siene Harlijchkjeit es enn ne groote Menj Mensche; oba däm Ferscht sien Fenijchte es wan doa mau weinijch Mensche sent.
29 En Mensch dee langsom es to Oaja haft groote Festentnis; oba wäa haustijch oajalijch woat deit Dommheit fäa brinje.
30 En jesundet Hoat es daut Fleesch sien Läwe; oba Neit es dee Knoakes äa fefule.
31 Wäa dee Oame bedrekjt, deit sien Erschaufa fluche; oba wäa Am eare deit, es dee Bederftje erboarment.
4 Aus see tom Follkj raede, kjeeme dee Priesta en Tempel Faeastona, en dee Sadutsaea,
2 en weare seeha jesteat daut see daut Follkj leade, en praedjde daut Jesus fom Doot oppjestone wea.
3 En see laede aeare Henj opp an en bewoade an bott tsemorjenst; dan daut wea aul Owent.
4 Oba faele fonn dee, dee daut Wuat heade, jleewde, en dee Tsol femead sikj bott onnjefaea fief Dusant Maun.
5 Nu pasead daut auset tsemorjenst wea, daut dee Leida en elteste en dee Schreftjeleade enn Jerusalem,
6 en Hanas dee Huagapriesta, en Kaifas, en Jehaun en Auleksaunda, en aul dee, dee fonn daut huagapriesta Jeschlacht weare, sikj fesaumelde,
7 en aus see daen enenn brochte, fruage see an: "Derch wautfonna Macht, oda enn waut fonn Nome deed jie dit?"
8 Donn saed Peeta, jefelt met daem Heilje Jeist: "Jie leida fonn dit Follkj, en Elteste;
9 wan onns dis Dach unjasocht woat waeajen daut goodet Woakj daut jedone es worde aun daem jelaemde Maun, en wuaderch hee nu jeheelt es;
10 dan sel jie, en daut gaunse Follkj Iesrael weete, daut dis Maun fer junt jeheelt steit derch Jesus Christus fonn Natsaret sien Nome, daen jie jekrietsicht ha, en daem Gott fom Doot oppjewakjt haft.
11 Dit es dee Steen daen jie Bulied fe-acht haude, dee nu tom Akjsteen jeworde es.
12 En doa es uk enn kjeen aundrem Radunk; dan doa es kjeen aundra Nome unja daem Himel mank Mensche jejaeft, derch woont wie kjenne seelich woare."
Copyright © 2001 by Elmer Reimer