Revised Common Lectionary (Complementary)
12 Til söngstjórans. Á áttstrengjað hljóðfæri. Davíðssálmur.
2 Hjálpa þú, Drottinn, því að hinir trúuðu eru á brottu, hinir dygglyndu horfnir frá mönnunum.
3 Lygi tala þeir hver við annan, með mjúkfláum vörum og tvískiptu hjarta tala þeir.
4 Ó að Drottinn vildi eyða öllum mjúkfláum vörum, öllum tungum er tala drambsamleg orð,
5 þeim er segja: "Með tungunni munum vér sigra, varir vorar hjálpa oss, hver er drottnari yfir oss?"
6 "Sakir kúgunar hinna hrjáðu, sakir andvarpa hinna fátæku vil ég nú rísa upp," segir Drottinn. "Ég vil veita hjálp þeim, er þrá hana."
7 Orð Drottins eru hrein orð, skírt silfur, sjöhreinsað gull.
8 Þú, Drottinn, munt vernda oss, varðveita oss fyrir þessari kynslóð um aldur.
9 Hinir guðlausu vaða alls staðar uppi, og hrakmenni komast til vegs meðal mannanna.
12 Margur vegurinn virðist greiðfær, en endar þó á helslóðum.
13 Jafnvel þótt hlegið sé, kennir hjartað til, og endir gleðinnar er tregi.
14 Rangsnúið hjarta mettast af vegum sínum svo og góður maður af verkum sínum.
15 Einfaldur maður trúir öllu, en kænn maður athugar fótmál sín.
16 Vitur maður óttast hið illa og forðast það, en heimskinginn er framhleypinn og ugglaus.
17 Uppstökkur maður fremur fíflsku, en hrekkvís maður verður hataður.
18 Einfeldningarnir erfa fíflsku, en vitrir menn krýnast þekkingu.
19 Hinir vondu verða að lúta hinum góðu, og hinir óguðlegu að standa við dyr réttlátra.
20 Fátæklingurinn verður hvimleiður jafnvel vini sínum, en ríkismanninn elska margir.
21 Sá sem fyrirlítur vin sinn, drýgir synd, en sæll er sá, sem miskunnar sig yfir hina voluðu.
22 Vissulega villast þeir, er ástunda illt, en ást og trúfesti ávinna þeir sér, er gott stunda.
23 Af öllu striti fæst ágóði, en munnfleiprið eitt leiðir aðeins til skorts.
24 Vitrum mönnum er auður þeirra kóróna, en fíflska heimskingjanna er og verður fíflska.
25 Sannorður vottur frelsar líf, en sá sem fer með lygar, er svikari.
26 Í ótta Drottins er öruggt traust, og synir slíks manns munu athvarf eiga.
27 Ótti Drottins er lífslind til þess að forðast snörur dauðans.
28 Fólksmergðin er prýði konungsins, en mannaskorturinn steypir höfðingjanum.
29 Sá sem er seinn til reiði, er ríkur að skynsemd, en hinn bráðlyndi sýnir mikla fíflsku.
30 Rósamt hjarta er líf líkamans, en ástríða er eitur í beinum.
31 Sá sem kúgar snauðan mann, óvirðir þann er skóp hann, en sá heiðrar hann, er miskunnar sig yfir fátækan.
4 Meðan þeir voru að tala til fólksins, komu að þeim prestarnir, varðforingi helgidómsins og saddúkearnir.
2 Þeir voru æfir af því að postularnir voru að kenna fólkinu og boða upprisu dauðra í Jesú.
3 Lögðu þeir hendur á þá og settu þá í varðhald til næsta morguns, því að kvöld var komið.
4 En margir þeirra, er heyrt höfðu orðið, tóku trú, og tala karlmanna varð um fimm þúsundir.
5 Næsta morgun komu höfðingjarnir, öldungarnir og fræðimennirnir saman í Jerúsalem.
6 Þar voru Annas, æðsti prestur, Kaífas, Jóhannes, Alexander og allir, sem voru af æðsta prests ættum.
7 Þeir létu leiða postulana fram og spurðu þá: "Með hvaða krafti eða í hvers nafni gjörðuð þið þetta?"
8 Þá sagði Pétur við þá, fylltur heilögum anda: "Þér höfðingjar lýðsins og öldungar,
9 með því að við eigum í dag að svara til saka vegna góðverks við sjúkan mann og gera grein fyrir því, hvernig hann sé heill orðinn,
10 þá sé yður öllum kunnugt og öllum Ísraelslýð, að í nafni Jesú Krists frá Nasaret, þess er þér krossfestuð, en Guð uppvakti frá dauðum, í hans nafni stendur þessi maður heilbrigður fyrir augum yðar.
11 Jesús er steinninn, sem þér, húsasmiðirnir, virtuð einskis, hann er orðinn hyrningarsteinn.
12 Ekki er hjálpræðið í neinum öðrum. Og ekkert annað nafn er mönnum gefið um víða veröld, sem getur frelsað oss."
by Icelandic Bible Society