Revised Common Lectionary (Complementary)

112 Halelúja. Sæll er sá maður, sem óttast Drottin og hefir mikla unun af boðum hans.

² Niðjar hans verða voldugir á jörðunni, ætt réttvísra mun blessun hljóta.

³ Nægtir og auðæfi eru í húsi hans, og réttlæti hans stendur stöðugt að eilífu.

⁴ Hann upprennur réttvísum sem ljós í myrkrinu, mildur og meðaumkunarsamur og réttlátur.

⁵ Vel farnast þeim manni, sem er mildur og fús að lána, sem framkvæmir málefni sín með réttvísi,

⁶ því að hann mun eigi haggast að eilífu, hins réttláta mun minnst um eilífð.

⁷ Hann óttast eigi ill tíðindi, hjarta hans er stöðugt og treystir Drottni.

⁸ Hjarta hans er öruggt, hann óttast eigi, og loks fær hann að horfa á fjendur sína auðmýkta.

⁹ Hann hefir miðlað mildilega, gefið fátækum, réttlæti hans stendur stöðugt að eilífu, horn hans gnæfir hátt í vegsemd.

¹⁰ Hinn óguðlegi sér það, og honum gremst, nístir tönnum og tortímist. Ósk óguðlegra verður að engu.

21 Hjarta konungsins er eins og vatnslækir í hendi Drottins, hann beygir það til hvers, er honum þóknast.

² Manninum þykja allir sínir vegir réttir, en Drottinn vegur hjörtun.

³ Að iðka réttlæti og rétt er Drottni þóknanlegra en sláturfórn.

⁴ Drembileg augu og hrokafullt hjarta eru lampi óguðlegra, _ allt er það synd.

²⁴ Sá sem er hrokafullur, dramblátur, hann heitir spottari, sá sem gjörir allt af taumlausum hroka.

²⁵ Óskir letingjans drepa hann, því að hendur hans vilja ekki vinna.

²⁶ Ávallt er letinginn að óska sér, en hinn réttláti gefur og er ekki naumur.

²⁰ Þá kom til hans móðir þeirra Sebedeussona með sonum sínum, laut honum og vildi biðja hann bónar.

²¹ Hann spyr hana: "Hvað viltu?" Hún segir: "Lát þú þessa tvo syni mína sitja þér við hlið í ríki þínu, annan til hægri handar þér og hinn til vinstri."

²² Jesús svarar: "Þið vitið ekki, hvers þið biðjið. Getið þið drukkið þann kaleik, sem ég á að drekka?" Þeir segja við hann: "Það getum við."

²³ Hann segir við þá: "Kaleik minn munuð þið drekka. En mitt er ekki að veita, hver situr mér til hægri handar eða vinstri. Það veitist þeim, sem það er fyrirbúið af föður mínum."

²⁴ Þegar hinir tíu heyrðu þetta, gramdist þeim við bræðurna tvo.

²⁵ En Jesús kallaði þá til sín og mælti: "Þér vitið, að þeir, sem ráða fyrir þjóðum, drottna yfir þeim, og höfðingjar láta menn kenna á valdi sínu.

²⁶ En eigi sé svo meðal yðar, heldur sé sá, sem mikill vill verða meðal yðar, þjónn yðar.

²⁷ Og sá er vill fremstur vera meðal yðar, sé þræll yðar,

²⁸ eins og Mannssonurinn er ekki kominn til þess að láta þjóna sér, heldur til að þjóna og gefa líf sitt til lausnargjalds fyrir marga."