Revised Common Lectionary (Complementary)

103 Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino: Domine Deus meus, magnificatus es vehementer. Confessionem et decorem induisti,

² amictus lumine sicut vestimento. Extendens caelum sicut pellem,

³ qui tegis aquis superiora ejus: qui ponis nubem ascensum tuum; qui ambulas super pennas ventorum:

⁴ qui facis angelos tuos spiritus, et ministros tuos ignem urentem.

⁵ Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in saeculum saeculi.

⁶ Abyssus sicut vestimentum amictus ejus; super montes stabunt aquae.

⁷ Ab increpatione tua fugient; a voce tonitrui tui formidabunt.

⁸ Ascendunt montes, et descendunt campi, in locum quem fundasti eis.

¹² Tunc obtulit Salomon holocausta Domino super altare Domini, quod exstruxerat ante porticum,

¹³ ut per singulos dies offerretur in eo juxta praeceptum Moysi in sabbatis et in calendis, et in festis diebus, ter per annum, id est, in solemnitate azymorum, et in solemnitatem hebdomadarum, et in solemnitate tabernaculorum.

¹⁴ Et constituit juxta dispositionem David patris sui officia sacerdotum in ministeriis suis, et Levitas in ordine suo, ut laudarent et ministrarent coram sacerdotibus juxta ritum uniuscujusque diei, et janitores in divisionibus suis per portam et portam: sic enim praeceperat David homo Dei.

¹⁵ Nec praetergressi sunt de mandatis regis tam sacerdotes quam Levitae, ex omnibus quae praeceperat, et in custodiis thesaurorum.

17 Cum autem perambulassent Amphipolim et Apolloniam, venerunt Thessalonicam, ubi erat synagoga Judaeorum.

² Secundum consuetudinem autem Paulus introivit ad eos, et per sabbata tria disserebat eis de Scripturis,

³ adaperiens et insinuans quia Christum oportuit pati, et resurgere a mortuis: et quia hic est Jesus Christus, quem ego annuntio vobis.

⁴ Et quidam ex eis crediderunt et adjuncti sunt Paulo et Silae: et de colentibus gentilibusque multitudo magna, et mulieres nobiles non paucae.

⁵ Zelantes autem Judaei, assumentesque de vulgo viros quosdam malos, et turba facta, concitaverunt civitatem: et assistentes domui Jasonis quaerebant eos producere in populum.

⁶ Et cum non invenissent eos, trahebant Jasonem et quosdam fratres ad principes civitatis, clamantes: Quoniam hi qui urbem concitant, et huc venerunt,

⁷ quos suscepit Jason, et hi omnes contra decreta Caesaris faciunt, regem alium dicentes esse, Jesum.

⁸ Concitaverunt autem plebem et principes civitatis audientes haec.

⁹ Et accepta satisfactione a Jasone et a ceteris, dimiserunt eos.