Revised Common Lectionary (Complementary)

⁹⁷ O, jakże miłuję twoje prawo! Przez cały dzień o nim rozmyślam.

⁹⁸ Czynisz mnie mądrzejszym od moich nieprzyjaciół dzięki twoim przykazaniom, bo mam je zawsze przed sobą.

⁹⁹ Stałem się rozumniejszy od wszystkich moich nauczycieli, bo rozmyślam o twoich świadectwach.

¹⁰⁰ Jestem roztropniejszy od starszych, bo przestrzegam twoich przykazań.

¹⁰¹ Powstrzymuję swoje nogi od wszelkiej drogi złej, abym strzegł twego słowa.

¹⁰² Nie odstępuję od twoich nakazów, bo ty mnie uczysz.

¹⁰³ O, jakże słodkie są twoje słowa dla mego podniebienia! Są słodsze niż miód dla moich ust.

¹⁰⁴ Dzięki twoim przykazaniom nabywam rozumu; dlatego nienawidzę wszelkiej ścieżki fałszywej.

9 Mądrość zbudowała sobie dom i wyciosała siedem słupów;

² Zabiła swoje bydło, zmieszała wino i zastawiła stół;

³ Rozesłała swoje służące, woła na szczytach najwyższych miejsc miasta:

⁴ Ktokolwiek jest prostym, niech wstąpi; a do nierozumnego mówi:

⁵ Chodźcie, jedzcie mój chleb i pijcie wino, które zmieszałam.

⁶ Porzućcie głupotę, a będziecie żyli, i chodźcie drogą roztropności.

⁷ Kto upomina szydercę, ściąga na siebie hańbę, a kto strofuje niegodziwego, ten się plami.

⁸ Nie strofuj szydercy, aby cię nie znienawidził; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.

⁹ Upomnij mądrego, a będzie mądrzejszy; poucz sprawiedliwego, a pomnoży swą wiedzę.

¹⁰ Początkiem mądrości jest bojaźń PANA, a wiedza o tym, co święte, to rozum.

¹¹ Bo dzięki mnie rozmnożą się twoje dni i przedłużą się lata twojego życia.

¹² Jeśli będziesz mądry, tobie samemu będzie służyła twoja mądrość; a jeśli szydercą, sam poniesiesz szkodę.

¹³ Głupia kobieta jest wrzaskliwa, prosta i nic nie rozumie;

¹⁴ Siedzi u drzwi swego domu, na krześle, na wysokich miejscach w mieście;

¹⁵ Aby wołać na przechodzących, którzy idą prosto swoimi ścieżkami:

¹⁶ Ktokolwiek jest prosty, niech wstąpi; a do nierozumnego mówi:

¹⁷ Kradzione wody są słodkie, a chleb jedzony pokątnie smaczny.

¹⁸ Ale on nie wie, że tam są umarli, że jej zaproszeni są w głębinach piekła.

2 Moje dzieci, piszę wam to, abyście nie grzeszyli. Jeśli jednak ktoś zgrzeszy, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego.

² I on jest przebłaganiem za nasze grzechy, a nie tylko za nasze, lecz także za grzechy całego świata.

³ A po tym poznajemy, że go znamy, jeśli zachowujemy jego przykazania.

⁴ Kto mówi: Znam go, a nie zachowuje jego przykazań, jest kłamcą i nie ma w nim prawdy.

⁵ Lecz kto zachowuje jego słowo, w nim prawdziwie wypełniła się miłość Boga. Po tym poznajemy, że w nim jesteśmy.

⁶ Kto mówi, że w nim trwa, powinien sam postępować tak, jak on postępował.