Revised Common Lectionary (Complementary)
คำอธิษฐานขอความคุ้มครอง
ถึงหัวหน้าวงดนตรี เพลงสดุดีของดาวิด
1 โอ พระเจ้า โปรดฟังคำรำพันของข้าพเจ้า
โปรดไว้ชีวิตข้าพเจ้า ข้าพเจ้ากลัวพวกศัตรู
2 โปรดปกป้องข้าพเจ้าให้พ้นจากแผนการร้ายของคนชั่ว
จากกลอุบายของคนที่ทำสิ่งเลวร้าย
3 พวกเขาลับลิ้นตนเองราวกับลับดาบ
และเล็งคำโหดร้ายราวกับเล็งลูกธนู
4 ซุ่มยิงคนไร้ความผิด
เขายิงอย่างทันควันโดยไม่กลัวเกรง
5 ทั้งยังสนับสนุนแผนการร้ายให้กันและกัน
พวกเขาพูดถึงการแอบวางกับดักโดยคิดว่า
“ใครจะมองเห็นได้
6 ใครจะสืบสวนหาความผิดของเราได้
ในเมื่อพวกเราคิดแผนลวงอย่างรอบคอบแล้ว”
ด้วยว่า ความคิดและจิตใจของมนุษย์ช่างลึกล้ำ
7 แต่พระเจ้าจะยิงลูกธนูของพระองค์ไปยังพวกเขา
และทำให้เขาบาดเจ็บทันที
8 พวกเขาจะวอดวายไป
ก็เพราะลิ้นของตัวเอง
ทุกคนที่เห็นเขาก็จะพากันส่ายหัว
9 แล้วคนทั้งปวงจะเกิดความกลัว
พวกเขาจะป่าวประกาศว่า พระเจ้าได้สำแดงอะไร
และจะคำนึงถึงสิ่งที่พระองค์กระทำ
10 ให้บรรดาผู้มีความชอบธรรมชื่นชมยินดีในพระผู้เป็นเจ้า
และพึ่งพิงในพระองค์
ให้คนที่มีความชอบธรรมในจิตใจสรรเสริญพระองค์
บิลดัดพูด: พระเจ้าลงโทษคนชั่ว
18 ครั้นแล้ว บิลดัดชาวชูอัคตอบว่า
2 “ท่านจะสรรหาคำพูดไปนานแค่ไหน
คิดดูเสียก่อน หลังจากนั้นเราจึงจะพูด
3 ทำไมจึงนับว่าพวกเราเป็นสัตว์
ทำไมพวกเราจึงดูโง่เขลาในสายตาของท่าน
4 ท่านทำลายตัวท่านเองด้วยความโกรธ
เราควรจะละทิ้งแผ่นดินโลกเพื่อท่านหรือ
และผาหินควรจะเขยื้อนจากที่ของมันหรือ
5 ตะเกียงของคนชั่วร้ายจะถูกดับลง
และเปลวไฟของเขาก็ไม่ส่องแสง
6 แสงไฟในกระโจมของเขามืด
และตะเกียงที่อยู่เหนือศีรษะเขาก็ถูกดับ
7 เท้าของเขาที่ก้าวไปอย่างมั่นคงก็อ่อนแอลง
และแผนการของเขาเองทำให้เขาล้มลง
8 เพราะเขาถูกเหวี่ยงลงในตาข่ายด้วยเท้าของเขาเอง
และเขาเดินในร่างแห
9 ส้นเท้าของเขาติดกับดัก
เขาติดบ่วงแร้ว
10 สายรัดซ่อนอยู่ใต้พื้นดินไว้ดักตัวเขา
เป็นกับดักสำหรับเขาที่ข้างทาง
11 สิ่งที่ทำให้เขาตกใจกลัวอยู่รอบข้างเขา
และไล่ล่าเขาอย่างกระชั้นชิด
12 เขาอ่อนกำลังลงเพราะความหิวโหย
และความวิบัติรอให้เขาสะดุดล้ม
13 มันทำให้เขาเป็นโรคผิวหนังขั้นร้ายแรง
โรคร้ายกำลังกัดกินแขนขาของเขา
14 ความตายพรากเขาไปจากกระโจมที่เขาไว้วางใจ
และเขาถูกพาตัวไปหาผู้มีอำนาจเหนือความตาย
15 ผู้อาศัยอยู่ในกระโจมของเขาไม่ใช่คนของเขา
กำมะถันถูกโปรยบนที่อยู่ของเขา
16 รากของเขาแห้งเหี่ยวอยู่เบื้องล่าง
และกิ่งก้านของเขาเหี่ยวเฉาอยู่เบื้องบน
17 แผ่นดินโลกไม่รำลึกถึงเขาอีกต่อไป
และไม่มีใครที่จำเขาได้
18 เขาถูกผลักออกจากแสงสว่างไปสู่ความมืด
และถูกขับไล่ออกไปจากโลก
19 เขาไม่มีบุตรหรือผู้สืบเชื้อสายท่ามกลางชนชาติของเขา
และไม่มีผู้ใดรอดชีวิตออกมาได้จากที่ซึ่งเขาเคยอยู่
20 ชาวตะวันตกก็ตกตะลึงกับวันแห่งความตายของเขา
และชาวตะวันออกก็หวาดหวั่น
21 แน่นอนทีเดียว ที่อยู่อาศัยของคนไร้ความชอบธรรมก็เป็นเช่นนั้น
และนี่เป็นที่ของคนซึ่งไม่รู้จักพระเจ้า”
พระปัญญาและอานุภาพของพระเจ้า
18 คนที่กำลังจะพินาศเห็นว่า คำกล่าวเรื่องไม้กางเขนเป็นสิ่งโง่เขลา ในขณะที่เราผู้กำลังจะรอดพ้นเห็นว่าเป็นอานุภาพของพระเจ้า 19 เพราะมีบันทึกไว้ว่า
“เราจะทำลายสติปัญญาของผู้มีปัญญา
เราจะทำให้ความฉลาดของผู้มีสติปัญญาไร้ความหมายไป”[a]
20 คนมีปัญญาและบัณฑิตอยู่ที่ไหน นักปราชญ์ของยุคนี้อยู่ที่ไหน พระเจ้าได้แสดงให้เห็นถึงปัญญาของโลกว่าโง่เขลาแล้วมิใช่หรือ 21 เนื่องจากพระปัญญาของพระเจ้า โลกไม่อาจรู้จักพระเจ้าด้วยสติปัญญาของตน พระเจ้าพอใจที่คำประกาศอันโง่เขลาทำให้บรรดาคนที่เชื่อคำประกาศนั้นรอดพ้นได้ 22 พวกชาวยิวใคร่จะดูสิ่งที่เป็นปรากฏการณ์อัศจรรย์ ขณะที่ชาวกรีกเสาะหาปัญญา 23 แต่เราประกาศถึงพระคริสต์ผู้ถูกตรึงบนไม้กางเขน ซึ่งสำหรับชาวยิวแล้ว เป็นเครื่องกีดขวางให้สะดุด และสำหรับบรรดาคนนอกก็เป็นสิ่งโง่เขลา 24 แต่สำหรับบรรดาผู้ที่พระเจ้าได้เรียกทั้งชาวยิวและกรีกต่างก็เห็นว่า พระคริสต์เป็นอานุภาพและพระปัญญาของพระเจ้า 25 ด้วยเหตุว่าในความเขลาของพระเจ้าก็ยังคงไว้ซึ่งปัญญายิ่งกว่ามนุษย์ และในความอ่อนแอของพระเจ้าก็ยังคงความแข็งแรงยิ่งกว่ามนุษย์
26 พี่น้องเอ๋ย จงคิดดูเถิดว่าท่านเป็นเช่นไร เมื่อครั้งที่พระเจ้าเรียกท่านมา ตามมาตรฐานของมนุษย์แล้ว มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่มีสติปัญญา น้อยคนที่มีอิทธิพล และน้อยคนที่สืบมาจากตระกูลขุนนาง 27 แต่พระเจ้าเลือกสิ่งที่โลกถือว่าโง่เขลา เพื่อให้คนมีปัญญาต้องอับอาย และได้เลือกสิ่งที่โลกนับว่าอ่อนแอ เพื่อให้ผู้มีกำลังต้องอับอาย 28 พระเจ้าเลือกสิ่งที่ต่ำต้อยที่คนในโลกดูถูกดูหมิ่น และเลือกสิ่งที่โลกนับว่าไม่สำคัญ เพื่อทำให้สิ่งที่เป็นของโลกหมดความสำคัญไป 29 เพื่อไม่ให้มีมนุษย์ผู้ใดโอ้อวดกับพระเจ้าได้ 30 แต่เราอยู่ในพระเยซูคริสต์ได้ก็เพราะพระองค์ พระเจ้าโปรดให้เรามีปัญญาและความชอบธรรมได้ก็เพราะพระเยซู พระองค์เป็นผู้ชำระเราให้บริสุทธิ์ และไถ่เราไว้ให้พ้นจากบาป 31 ดังที่มีบันทึกไว้ว่า “ผู้ที่โอ้อวด ก็จงให้เขาโอ้อวดพระผู้เป็นเจ้าเถิด”[b]
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation