Revised Common Lectionary (Complementary)

Dee 16 Psalm

En Jeheemnet Schats fonn Doft.

¹ Doo äwa mie wajchta, O Gott, dan ekj sat mien Toofetruehe enn die.

² Du hast to däm Herr Gott jesajcht: "Du best mien Herr, ekj ha kjeen Goots buta enn die."

³ Waut dee Heilje enne Ead aunbelanjt, dee sent dee fetraflijche, enn wäm aul mien Fejneaje es.

⁴ Soone äa Trua saul femeat woare dee en aundra Gott hinjaraun rane. Ekj woa äa Drunk Opfa fonn Bloot nijch utjeete, un äare Nomes woare nijch ut miene Leppe kome.

⁵ Dee Herr Gott es daut Poat fonn mien Oawgoot un mien Kuffel. Du woascht sejchalijch miene Tookunft bestädje.

⁶ Dee Lienjes sent mie enn scheene Städe jefolle, jo, ekj ha en straumet Oawgoot.

⁷ Ekj woa däm Herr Gott säajne dee mie Rot jeft; mien Hoat deit mie uk enne Nacht beleare.

⁸ Ekj ha däm Herr Gott emma fer mie, dan hee es bie miene rajchte Haunt, ekj woa nijch jescheddat woare.

⁹ Daut es dee Uaosoak wuaromm mien Hoat froo es, en miene Harlijchkjeit freit sikj, mien Fleesch saul uk en Hopninj ruehe,

¹⁰ Dan du woascht miene Seel nijch enn dän Grauf lote, du woascht dien Heilja nijch lote Fewäsunk seene.

¹¹ Du woascht mie dän Laewes Wajch ennleare, enn dien Doasenne es folle Freid; bie diene rajchte Haunt es Fejneaje fa emma en emma.

12 Donn funk hee aun to an enn Jlikjnese to raede. "En Maun plaunt en Wiengoade, en bud en Tun doa eromm, en groof ne Wienpras, en bud en Torm, en fepacht daen aun Wiengoadna, en reisd wajch.

² Auset nu Tiet wea, schekjt hee en Sklow no dee Wiengoadna, daut hee fonn an Frucht kjriehe kunn fom Wiengoade.

³ Dee jreepe daen en schluage am, en schekjte am ladich wajch.

⁴ Hee schekjt noch een Sklow, daem deede see em Kopp fewunde, en beleidjde am.

⁵ En hee schekjt noch eenem, daem muake see doot. Hee schekjt noch fael aundre, walkje schluage see, en aundre muake see doot.

⁶ Hee haud noch en Saen, daem hee leef haud; en schekjt daem tolatst en saed: 'See woare Respakjt ha fa daem'.

⁷ Oba dee Wiengoadna saede eena tom aundre: 'Dit es dee Oaw, komt, wel wie daen dootmoake, dan woat daut Oawgoot onnst senne.'

⁸ See neeme am, muake am doot, en schmeete am utem Wiengoade rut.

⁹ Waut woat dee Herr fomm Wiengoade nu doone? Hee woat kome en dee Wiengoadna ommbrinje, en woat aundre daen Wiengoade aewajaewe.

¹⁰ Ha jie nich dise Schreft jelaest: Dee Steen daen dee Bulied auntsied schmeete, es dee haupt Akjsteen jeworde?

¹¹ Dit es fonn daem Herr, en es daut en Wunnda enn onnse Uage?"

¹² En see sochte woo see am kunne faustnaeme, oba see enjste sikj fa daut Follkj; dan see wiste daut dit Jlikjnes opp an jediet wea. See felete am en jinje wajch.