Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 139 Psalm
To dän Haupt Musikaunt, een Psalm fonn Doft.
1 O Herr Gott, Du hast mie unjasocht un mie jekjant.
2 Du weetst mien Dolsette, un mien oppstone; Du festeist miene Jedanke fonn wiet auf.
3 Du deist mien Stijch derjch säwe, un mien dol laje, un best bekaunt met aul miene Wäaj.
4 Dan doa es nijch en Wuat opp miene Tunj, O Herr Gott, du weetst daut aules.
5 Du hast mie enn jeschlote hinje un uk fäare, un diene Haunt es opp mie jelajcht.
6 Soone Wissenschoft es to wundaboa fa mie, daut es soo huach, ekj kaun daut nijch erlange.
7 Wua saul ekj hangone fonn dien Jeist? Oda wua saul ekj hanflijchte fonn dien Jesejcht?
8 Wan ekj enopp go nom Himmel, dan best Du doa. wan ekj mien Bad oppmoak enne Hal, see dan best Du doa!
9 Wan ekj dee Flijchte fonn daen Morje näm, un doo enn daut wietste Poat fomm See wone,
10 Soogoa doa deit diene Haunt mie leide; un diene rajcht Haunt deit mie jriepe.
11 Wan ekj saj: sejchalijch woat dee Diestanis mie bedakje; soogoa dee Nacht saul Lijcht romm mie senne.
12 Soogoa dee Diestanis es nijch diesta bie die; oba dee Nacht schient soo aus dee Dach; soo aus dee Diestanis es, soo es daut Lijcht.
13 Dan Du hast mien Ennaschtet bejräpe; du deetst mie enn miene Mutta äa Muttalief toop wäwe.
14 Ekj woa die danke, dan ekj sie wundaboa met furchtboare Dinje; Diene Woakje sent wundaboa, un miene Seel weet daut seeha goot.
15 Miene Knoakes weare nijch fonn die festoakje aus ekj emm Jeheeme jemoakt wort, aus mie jewäft wort enn daut deepet fonne Ead.
16 Diene Uage sage mien Emfange; un aul miene Jlieda weare enn dien Buak dol jeschräwe aus dee jeformt weare, un doa noch kjeene mank an wea.
17 Un woo kjestlijch sent diene Jedanke to mie, O Gott! Woo groot es dee Somm doafonn!
18 Wan ekj dee talle sull, sent dee meeha aus daut Saunt; wan ekj oppwakj sie ekj noch bie die.
8 Nodat junt no Gott, dan woat hee sikj no junt nodre. Reinicht june Henj, jie sinda, en moakt june Hoate ajcht, jie met en dubbelda Senn.
9 Naemt Noot aun, en hielt en doot truare; doot truare ennestaed lache, en lot june Freid Felaeajenheit woare.
10 Deemueticht junt fer daem Herr, dan woat hee junt nehecht haewe.
11 Breeda, doot nich eena jaeajen daem aundra raede. Wan waea jaeajen sien Brooda raet, oda sien Broode rechte deit, raet jaeajen daut Jesats, en deit daut Jesats rechte. Oba wan du daut Jesats rechte deist, dan helst du daut Jesats nich, oba best en Rechta ennestaed.
12 Doa es een Jesatsjaewa, dee rade kaun, uk fenichte kaun. Waea best du, daut du dien Noba rechst?
13 Horcht, jie dee jie saje: "Fonndoag oda Morje woa wie enn dise Staut enenn gone, en woare doa en Yoa Jeschaft driewe, en woare Jewenst kjriehe";
14 wan jie goanich weete waut jun Laewe morje brinje woat. Dan jie sent soo aus en Donst, daut fa en stoot doa es, en dan feschwinkjt.
15 Enne Staed daut sull jie saje: "Wan de Herr wel, dan woa wie laewe en dit oda jant doone.
16 Oba nu puch jie junt enn jun Prole; aul soon puche es Bees.
17 Doaromm, waea weet goodet to doone, en deit daut oba nich, fa daem es daut ne Sind.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer