Revised Common Lectionary (Complementary)

จงเปล่งเสียงร้องด้วยความยินดี

เพลงสดุดี

ดาเนียลในถ้ำสิงโต

6 ดาริอัสพอใจมากที่ได้แต่งตั้งผู้ปกครองแคว้น 120 คนให้ปกครองทั่วอาณาจักร ² และมีผู้บริหารสูงสุด 3 คนเป็นผู้ควบคุมพวกเขา หนึ่งในสามคือดาเนียล ผู้ปกครองแคว้นอยู่ภายใต้การดูแลของเขาทั้งสามคนเพื่อผลประโยชน์ของกษัตริย์ ³ ต่อมาไม่นาน ก็เป็นที่ทราบกันว่า ดาเนียลโดดเด่นกว่าผู้บริหารงานอีก 2 คนรวมทั้งผู้ปกครองแคว้นคนอื่นๆ เพราะมีวิญญาณซึ่งไม่มีใครเทียบได้อยู่กับท่าน และกษัตริย์วางแผนที่จะแต่งตั้งให้ท่านควบคุมทั่วทั้งอาณาจักร ⁴ ฉะนั้นผู้บริหารงานทั้งสองกับผู้ปกครองแคว้น คอยหาโอกาสจับผิดเพื่อกล่าวหาดาเนียลเรื่องอาณาจักร แต่พวกเขาไม่สามารถหาสาเหตุที่จะฟ้องหรือหาความผิดของดาเนียลได้ เพราะท่านภักดี และไม่ทุจริตหรือทำสิ่งใดที่ผิดแม้แต่อย่างเดียว ⁵ ฉะนั้นชายเหล่านั้นพูดว่า “พวกเราจะหาสาเหตุที่จะฟ้องร้องดาเนียลผู้นี้ไม่ได้ นอกจากว่า เราจะหาเรื่องที่เกี่ยวโยงกับกฎในเรื่องพระเจ้าของเขา”

⁶ ผู้บริหารงานและผู้ปกครองแคว้นเหล่านั้นจึงนัดกันไปเข้าเฝ้ากษัตริย์ และพูดกับท่านว่า “โอ กษัตริย์ดาริอัส ขอให้ท่านมีอายุยืนนานเถิด ⁷ ผู้บริหารงานทุกคนของอาณาจักร เจ้าหน้าที่ชั้นสูง ผู้ปกครองแคว้น ที่ปรึกษา และผู้ว่าราชการมีความเห็นตรงกันว่า กษัตริย์ควรจะออกคำสั่งและให้ปฏิบัติตามอย่างเข้มงวดว่า ถ้าผู้ใดอธิษฐานขอจากเทพเจ้าหรือมนุษย์ในช่วงเวลา 30 วัน ยกเว้นการมาร้องขอจากท่าน โอ กษัตริย์ ขอให้ผู้นั้นถูกโยนลงในถ้ำสิงโตเถิด ⁸ โอ กษัตริย์ ขอท่านร่างหนังสือเป็นคำสั่งพร้อมกับลงชื่อ เพื่อไม่ให้มีการเปลี่ยนแปลง ตามกฎของชาวมีเดียและเปอร์เซีย คือเปลี่ยนแปลงไม่ได้” ⁹ ดังนั้นกษัตริย์ดาริอัสจึงร่างหนังสือและลงชื่อ

¹⁰ เมื่อดาเนียลทราบว่ากษัตริย์ลงชื่อในหนังสือแล้ว ท่านก็กลับไปบ้าน ขึ้นไปบนห้องชั้นบนที่มีหน้าต่างเปิดหันไปทางเยรูซาเล็ม ท่านคุกเข่าลงอธิษฐานและขอบพระคุณ ณ เบื้องหน้าพระเจ้าของท่านวันละ 3 ครั้งเหมือนกับที่เคยทำเสมอมา ¹¹ ชายเหล่านั้นจึงนัดกันไป และเห็นว่าดาเนียลกำลังอ้อนวอนขอร้องต่อพระเจ้าของท่าน ¹² พวกเขาไปเฝ้ากษัตริย์ด้วยเรื่องคำสั่งที่ออกมา และพูดว่า “โอ กษัตริย์ ท่านลงชื่อออกคำสั่งแล้วมิใช่หรือว่า ถ้าผู้ใดอธิษฐานขอจากเทพเจ้าหรือมนุษย์ภายใน 30 วัน ยกเว้นการขอจากท่าน โอ กษัตริย์ ขอให้ผู้นั้นถูกโยนลงในถ้ำสิงโต” กษัตริย์ตอบว่า “ใช่ จะต้องเป็นไปตามคำสั่ง ตามกฎของชาวมีเดียและเปอร์เซีย คือเปลี่ยนแปลงไม่ได้” ¹³ พวกเขาจึงตอบกษัตริย์ว่า “ดาเนียลผู้นั้นที่เป็นเชลยมาจากยูดาห์ ไม่ได้ฟังท่านหรือปฏิบัติตามคำสั่งของท่าน แต่กลับอธิษฐานขอต่อพระเจ้าของเขาวันละ 3 ครั้ง”

¹⁴ เมื่อกษัตริย์ได้ยินเรื่องดังกล่าว ท่านก็เป็นทุกข์ และหาทางจะช่วยชีวิตดาเนียล ท่านครุ่นคิดวิธีการที่จะช่วยท่านจนกระทั่งตะวันตกดิน ¹⁵ ชายเหล่านั้นจึงนัดกันไปเข้าเฝ้ากษัตริย์ และพูดกับกษัตริย์ว่า “โอ กษัตริย์ ท่านคงจะจำได้ว่า เป็นกฎของชาวมีเดียและเปอร์เซีย คือสิ่งที่กษัตริย์ออกเป็นกฎหรือคำสั่งจะเปลี่ยนแปลงไม่ได้”

¹⁶ ฉะนั้น กษัตริย์จึงสั่งให้นำดาเนียลมา เพื่อโยนท่านลงในถ้ำสิงโต กษัตริย์กล่าวกับดาเนียลว่า “ขอพระเจ้าของเจ้าที่เจ้านมัสการมาโดยตลอดช่วยเจ้าให้ปลอดภัย” ¹⁷ และท่านสั่งให้กลิ้งหินปิดปากถ้ำ กษัตริย์ประทับปากถ้ำด้วยตราประทับของท่านและของบรรดาขุนนาง เพื่อไม่ให้มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ ในเรื่องที่เกี่ยวกับดาเนียล ¹⁸ และกษัตริย์กลับไปยังวังของท่าน งดอาหารและการบันเทิงในค่ำวันนั้น และท่านนอนไม่หลับ

¹⁹ พอรุ่งสาง กษัตริย์ลุกขึ้นและรีบไปที่ถ้ำสิงโต ²⁰ เมื่อท่านเข้าไปใกล้ถ้ำที่ดาเนียลอยู่ ท่านร้องด้วยเสียงอันปวดร้าว พูดกับดาเนียลว่า “โอ ดาเนียลผู้รับใช้ของพระเจ้าผู้ดำรงชีวิตอยู่ พระเจ้าของเจ้า ผู้ที่เจ้านมัสการมาโดยตลอด สามารถช่วยเจ้าให้พ้นจากพวกสิงโตหรือไม่” ²¹ ดาเนียลตอบกษัตริย์ว่า “โอ กษัตริย์ ขอให้ท่านมีอายุยืนนานเถิด ²² พระเจ้าของข้าพเจ้าได้ส่งทูตสวรรค์ของพระองค์มาปิดปากสิงโต มันไม่ได้ทำร้ายข้าพเจ้าเลย เพราะพระองค์ทราบว่า ข้าพเจ้าไม่มีความผิด ท่านก็ทราบเช่นกัน โอ กษัตริย์ ข้าพเจ้าไม่ได้ทำผิดสิ่งใด” ²³ ครั้นแล้ว กษัตริย์ก็ดีใจเป็นอย่างยิ่ง และสั่งให้นำดาเนียลออกจากถ้ำ ดาเนียลจึงออกมาจากถ้ำได้ และพบว่า ท่านไม่ถูกทำร้ายเลย เพราะท่านวางใจในพระเจ้าของท่าน ²⁴ และกษัตริย์สั่งให้นำชายเหล่านั้นที่ได้กล่าวหาดาเนียลมา รวมถึงลูกๆ และภรรยาของพวกเขา และโยนพวกเขาลงในถ้ำสิงโต ก่อนที่พวกเขาจะถึงก้นถ้ำ สิงโตก็ขม้ำและหักกระดูกพวกเขาออกเป็นชิ้นๆ เสียก่อนแล้ว

²⁵ และกษัตริย์ดาริอัสเขียนถึงทุกชนชาติ ทุกประชาชาติ และทุกภาษาทั่วแผ่นดินว่า “สันติสุขจงเพิ่มพูนแก่ท่าน ²⁶ เราออกกฤษฎีกาว่า ทุกคนทั่วอาณาจักรของเราจะต้องหวั่นเกรงและเกรงกลัวพระเจ้าของดาเนียล

²⁸ ดังนั้น กิจการงานของดาเนียลผู้นี้สำเร็จด้วยดีในรัชสมัยของดาริอัสและของไซรัสชาวเปอร์เซีย

²² ขณะที่พวกเขาชุมนุมกันอยู่ที่แคว้นกาลิลี พระเยซูกล่าวว่า “บุตรมนุษย์จะถูกมอบไว้ในมือของมนุษย์ ²³ พวกเขาจะฆ่าท่านเสีย และท่านจะฟื้นคืนชีวิตในวันที่สาม” แล้วเหล่าสาวกก็เศร้าใจยิ่งนัก

ภาษีพระวิหาร

²⁴ เมื่อมาถึงเมืองคาเปอร์นาอุมแล้ว คนเก็บภาษี 2 ดร๊าคม่า^[a]มาหาเปโตรพลางกล่าวว่า “อาจารย์ของท่านไม่จ่ายภาษีพระวิหารหรือ” ²⁵ เปโตรตอบว่า “จ่าย” ครั้นเปโตรเข้าไปในบ้าน พระเยซูกล่าวกับเขาก่อนเลยว่า “ซีโมน เจ้าคิดว่าอย่างไร บรรดากษัตริย์ในโลกเก็บภาษีอากรและภาษีอื่นๆ จากใคร จากลูกๆ หรือจากผู้อื่น” ²⁶ เปโตรตอบว่า “จากผู้อื่น” พระเยซูกล่าวว่า “ถ้าเช่นนั้นก็หมายความว่าลูกๆ ไม่ต้องจ่าย ²⁷ แต่เพื่อไม่ให้ใครตำหนิเรา จงไปตกเบ็ดที่ทะเลสาบ เอาปลาตัวแรกที่ตกได้มาเปิดปากดู แล้วเจ้าก็จะพบเหรียญสตาเตเหรียญหนึ่ง^[b] เอาเหรียญนั้นไปจ่ายเขาเป็นภาษีสำหรับเราและเจ้า”