Revised Common Lectionary (Complementary)

จงเปล่งเสียงร้องด้วยความยินดี

เพลงสดุดี

ดาวิดให้ชาวกิเบโอนได้แก้แค้น

21 ในสมัยของดาวิดมีเหตุการณ์ทุพภิกขภัยขึ้นเป็นเวลา 3 ปีติดๆ กัน ดาวิดแสวงหาพระผู้เป็นเจ้า และพระผู้เป็นเจ้ากล่าวว่า “ซาอูลและพงศ์พันธุ์ของเขามีบาปในการนองเลือด เพราะเขาสังหารพวกชาวกิเบโอน” ² ดังนั้นกษัตริย์จึงเรียกชาวกิเบโอนมาและพูดกับพวกเขา ชาวกิเบโอนไม่ใช่คนของอิสราเอล แต่เป็นชาวอาโมร์ที่เหลืออยู่ แม้ว่าชาวอิสราเอลได้สาบานไว้ชีวิตพวกเขา^[a] แต่ซาอูลก็ยังพยายามฆ่าพวกเขา เพราะความรู้สึกอันแรงกล้าของท่านที่มีต่อชาวอิสราเอลและยูดาห์ ³ ดาวิดพูดกับชาวกิเบโอนว่า “เราควรจะกระทำสิ่งใดเพื่อพวกท่านบ้าง และเราจะชดใช้อย่างไร ท่านจึงจะได้อวยพรผู้สืบทายาทของพระผู้เป็นเจ้า” ⁴ ชาวกิเบโอนพูดกับท่านว่า “เรื่องระหว่างพวกเราและซาอูลหรือพงศ์พันธุ์ของท่านไม่ใช่เรื่องเงินหรือทอง และไม่ใช่เรื่องของพวกเราที่จะสังหารผู้ใดในอิสราเอล” ท่านกล่าวว่า “ท่านคิดว่าเราควรจะกระทำอะไรเพื่อท่านบ้าง” ⁵ พวกเขาตอบกษัตริย์ว่า “ซาอูลต้องการกำจัดพวกเรา และวางแผนจะฆ่าเรา เพื่อไม่ให้เรามีที่อยู่อาศัยไม่ว่าหนใดในอาณาเขตของอิสราเอล ⁶ ขอให้ท่านมอบบุตร 7 คนของซาอูลแก่เรา พวกเราจะได้แขวนเขาต่อหน้าพระผู้เป็นเจ้าที่กิเบอาห์ของซาอูลผู้ที่พระผู้เป็นเจ้าเลือก” และกษัตริย์ตอบว่า “เราจะมอบพวกเขาให้แก่ท่าน”

⁷ แต่กษัตริย์ไว้ชีวิตเมฟีโบเชทบุตรของโยนาธาน คือหลานของซาอูล เพราะคำสาบานในพระนามของพระผู้เป็นเจ้าระหว่างดาวิดกับโยนาธานบุตรของซาอูล^{[b] 8} กษัตริย์มอบอาร์โมนีกับเมฟีโบเชทบุตรชายทั้งสองของนางริสปาห์บุตรหญิงของอัยยาห์ ที่นางมีกับซาอูล ส่วนบุตรชายอีก 5 คนของนางเมราบบุตรหญิงของซาอูลที่นางมีกับอาดรีเอลบุตรชายของบาร์ซิลลัยชาวเมโฮลาห์ ⁹ ท่านมอบตัวชายเหล่านี้ให้แก่ชาวกิเบโอน และพวกเขาก็แขวนชายทุกคนดังกล่าวต่อหน้าพระผู้เป็นเจ้า และทั้ง 7 คนสิ้นชีวิตด้วยกัน พวกเขาถูกประหารในระยะแรกของฤดูเก็บเกี่ยว คือตอนต้นฤดูเก็บเกี่ยวข้าวบาร์เลย์

¹⁰ แล้วริสปาห์บุตรหญิงของอัยยาห์เอาผ้ากระสอบไปแผ่ออกสำหรับตัวเองที่บนก้อนหิน ตั้งแต่ต้นฤดูเก็บเกี่ยวจนกระทั่งฝนจากท้องฟ้าตกบนชายเหล่านั้น ตอนกลางวันนางไม่ปล่อยให้นกในอากาศมาเกาะพวกเขา หรือสัตว์ป่าในทุ่งตอนกลางคืน ¹¹ เมื่อดาวิดทราบว่าริสปาห์บุตรหญิงของอัยยาห์ คือภรรยาน้อยของซาอูลกระทำเช่นนั้น ¹² ดาวิดจึงไปเอากระดูกของซาอูลและกระดูกของโยนาธานบุตรของซาอูล มาจากชายบางคนในเมืองยาเบชกิเลอาดที่ได้ขโมยมาจากลานสาธารณะของเบธชาน ซึ่งชาวฟีลิสเตียได้แขวนท่านทั้งสอง ในวันที่ชาวฟีลิสเตียประหารซาอูลบนเขากิลโบอา^{[c] 13} ดาวิดได้นำกระดูกของซาอูลและของโยนาธานบุตรของท่านมาจากที่นั่น และให้คนรวบรวมกระดูกของชายทั้งเจ็ดที่ถูกแขวน ¹⁴ และเขาทั้งหลายบรรจุกระดูกของซาอูลและโยนาธานบุตรของท่านในแผ่นดินของเบนยามินในเมืองเศ-ลา ในถ้ำเก็บศพของคีชบิดาของซาอูล และกระทำตามที่กษัตริย์บัญชาทุกประการ และหลังจากนั้น พระเจ้าก็ได้ตอบคำร้องขอของพวกเขาเพื่อแผ่นดิน

คำอธิษฐานขอบพระคุณ

³ เป็นการสมควรที่พวกเราขอบคุณพระเจ้าเสมอสำหรับท่านพี่น้องทั้งหลาย เพราะท่านมีความเชื่อมากยิ่งขึ้น และความรักที่ท่านทุกคนมีต่อกันก็ได้ทวียิ่งขึ้น ⁴ ดังนั้นพวกเราเองจึงพูดถึงท่านในหมู่คริสตจักรของพระเจ้าด้วยความภูมิใจ เพราะความบากบั่นและความเชื่อของท่านยามที่ถูกกดขี่ข่มเหง รวมทั้งความอดทนต่อความยากลำบากของท่าน

⁵ สิ่งที่ได้กล่าวมาทั้งหมดนี้ชี้ให้เห็นว่า การพิพากษาของพระเจ้ายุติธรรม และผลก็คือท่านเป็นผู้สมควรอยู่ในอาณาจักรของพระเจ้า ซึ่งท่านทนทุกข์อยู่ก็เพื่ออาณาจักรนั้น ⁶ พระเจ้ายุติธรรม พระองค์เห็นว่าสมควรแล้วที่จะให้ความยากลำบากสนองตอบคนที่ทำให้ท่านลำบาก ⁷ และเพื่อจะบรรเทาความยากลำบากที่ท่านกำลังได้รับ และจะบรรเทาให้แก่เราเช่นกัน เวลาที่พระเยซู องค์พระผู้เป็นเจ้าจะปรากฏจากสวรรค์ในเปลวเพลิงพร้อมกับเหล่าทูตสวรรค์ที่มีมหิทธานุภาพของพระองค์ ⁸ พระองค์จะลงโทษผู้ที่ไม่รู้จักพระเจ้า และผู้ที่ไม่เชื่อฟังข่าวประเสริฐของพระเยซู องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา ⁹ เขาเหล่านั้นจะถูกลงโทษ นั่นคือความพินาศอันเป็นนิรันดร์ และอยู่ห่างไกลแสนไกลจากพระผู้เป็นเจ้าและอานุภาพอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ ¹⁰ เมื่อพระองค์มาในวันนั้น เพื่อรับพระบารมีจากบรรดาผู้บริสุทธิ์ของพระองค์ และรับการสรรเสริญจากทุกคนที่เชื่อซึ่งรวมทั้งพวกท่านด้วย เพราะท่านเชื่อคำยืนยันของเรา ¹¹ เราจึงอธิษฐานเพื่อท่านเสมอว่า พระเจ้าของเราจะนับว่าท่านสมควรแก่การที่พระองค์เรียก และขอให้ความปรารถนาในการกระทำดีและงานที่ท่านปฏิบัติโดยความเชื่อจะสำเร็จโดยอานุภาพของพระองค์ ¹² เพื่อว่าพระนามของพระเยซู องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราจะได้รับพระบารมีเพราะท่าน และท่านจะได้รับเกียรติเพราะพระองค์ ตามพระคุณของพระเจ้าของเรา และพระเยซูคริสต์ องค์พระผู้เป็นเจ้า