Revised Common Lectionary (Complementary)
พระผู้เป็นเจ้าเป็นผู้คุ้มกันเรา
บทเพลงบรรเลงในขบวนแห่ขณะเคลื่อนขึ้นสู่เนินเขา
1 ข้าพเจ้าแหงนหน้าไปทางภูเขา
เพื่อดูว่า ความช่วยเหลือที่ข้าพเจ้าจะได้รับมาจากไหน
2 ความช่วยเหลือนั้นมาจากพระผู้เป็นเจ้า
ผู้สร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก
3 พระองค์จะไม่ปล่อยให้เท้าของท่านพลาด
พระองค์ผู้คอยดูแลท่านย่อมไม่พักผ่อนนอนหลับ
4 ดูเถิด พระองค์เป็นผู้ดูแลอิสราเอล
ที่ไม่นอนหลับหรือเผลอหลับไป
5 พระผู้เป็นเจ้าเป็นผู้ดูแลท่าน
พระผู้เป็นเจ้าเป็นผู้คุ้มครองอยู่ทางขวามือของท่าน
6 ดวงอาทิตย์จะไม่ทำอันตรายท่านในเวลากลางวัน
และดวงจันทร์ก็ไม่ทำอันตรายในเวลากลางคืน
7 พระผู้เป็นเจ้าจะดูแลท่านให้พ้นจากภัยทั้งปวง
พระองค์จะดูแลรักษาชีวิตท่าน
8 พระผู้เป็นเจ้าจะดูแลท่าน
ไม่ว่าท่านจะทำอะไรอยู่ที่ไหน
นับแต่บัดนี้จนชั่วนิรันดร์กาล
11 “โอ เจ้าผู้รับความลำบาก ผู้ที่ถูกพายุพัดพาไปและไม่ได้กำลังใจ
ดูเถิด เราจะสร้างเจ้าด้วยพลอยสีฟ้า
และวางฐานรากของเจ้าด้วยนิลสีคราม
12 เราจะทำเชิงเทินของเจ้าด้วยทับทิม
ทำประตูด้วยแก้วผลึก
และกำแพงทุกด้านด้วยเพชรพลอย
13 พระผู้เป็นเจ้าจะสั่งสอนบุตรของเจ้าทุกคน[a]
และบรรดาบุตรของเจ้าจะมีสันติสุขยิ่งนัก
14 เจ้าจะได้รับความมั่นคงในความชอบธรรม
เจ้าจะอยู่ห่างจากการถูกบีบบังคับ
เพราะเจ้าจะไม่กลัว
และเจ้าจะอยู่ห่างจากความหวาดกลัว
เพราะมันจะไม่เข้าใกล้ตัวเจ้า
15 ถ้าหากว่ามีผู้ใดก่อการทะเลาะวิวาท
ก็ไม่ใช่เกิดจากเรา
ใครก็ตามที่ก่อการทะเลาะวิวาทกับเจ้า
เขาก็จะล้มเพราะเจ้า
16 ดูเถิด เราได้สร้างช่างตีเหล็ก
ซึ่งพัดไฟให้ลุกขึ้นจากถ่านหิน
และสร้างอาวุธตามจุดประสงค์
เราได้สร้างผู้ก่อความพินาศขึ้นเพื่อทำลายจนไม่ให้เหลือซาก
17 ไม่มีอาวุธใดที่ยกขึ้นต่อต้านเจ้าจะทำได้สำเร็จ
และทุกลิ้นที่กล่าวหาเจ้าจะถูกกล่าวโทษ
นี่คือมรดกของบรรดาผู้รับใช้ของพระผู้เป็นเจ้า
และความชอบธรรมของพวกเขามาจากเรา”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
22 เปาโลจึงยืนขึ้นในที่ประชุมของอาเรโอปากัสและพูดว่า “ท่านชาวเมืองเอเธนส์ ข้าพเจ้าเห็นว่าท่านเคร่งครัดในกรอบของศาสนามาก 23 ข้าพเจ้าได้เดินดูรอบๆ และเห็นสิ่งที่ท่านนมัสการ ข้าพเจ้ายังพบแท่นนมัสการแห่งหนึ่งซึ่งมีคำจารึกไว้ว่า
‘แด่พระเจ้าที่ไม่รู้จัก’
ฉะนั้นข้าพเจ้าจะประกาศให้ท่านทราบถึงผู้ที่ท่านไม่รู้จัก แต่ยังนมัสการอยู่
24 พระเจ้าผู้สร้างโลกและทุกสิ่งที่มีอยู่ในนั้น คือพระผู้เป็นเจ้าของสวรรค์และโลก พระองค์ไม่สถิตในวิหารต่างๆ ที่มนุษย์สร้าง 25 และไม่จำเป็นต้องให้มือมนุษย์มาปรนนิบัติราวกับว่าพระองค์ต้องอาศัยสิ่งหนึ่งสิ่งใด เพราะพระองค์เป็นผู้มอบชีวิตกับลมหายใจแก่มนุษย์ทั้งหลายและสิ่งทั้งปวง 26 พระองค์สร้างมนุษย์ทุกชาติขึ้นมาจากชายคนเดียว เพื่อให้มีชีวิตครองโลก พระองค์เจาะจงกาลเวลาและเขตแดนว่า มนุษย์คนใดควรจะอยู่แห่งใด 27 เพื่อว่ามนุษย์จะได้แสวงหาพระองค์ และอาจจะไขว่คว้าหาพระองค์จนพบ ทั้งๆ ที่พระองค์ไม่ได้อยู่ห่างไกลจากเราแต่ละคนเลย 28 ด้วยว่า ‘เรามีชีวิต เคลื่อนไหว และเป็นอยู่ได้ก็เพราะพระองค์’ ตามที่กวีบางคนในพวกท่านได้กล่าวไว้ว่า ‘พวกเราเป็นเชื้อสายของพระองค์’
29 ในเมื่อพวกเราเป็นเชื้อสายของพระเจ้า ก็ไม่ควรคิดว่าพระเจ้าเป็นเหมือนทอง เงิน หรือหินที่เป็นรูปเคารพ ซึ่งสร้างขึ้นด้วยการออกแบบและความชำนาญของมนุษย์ 30 ในสมัยก่อน พระเจ้ามองข้ามความไร้เดียงสาเช่นนั้นของมนุษย์ แต่มาบัดนี้พระองค์ออกคำสั่งให้คนทั่วทุกแห่งหนกลับใจ 31 เพราะว่าพระองค์ได้กำหนดวัน ซึ่งพระองค์จะพิพากษาโลกอย่างยุติธรรม โดยผ่านมนุษย์ผู้หนึ่ง ซึ่งพระองค์ได้เลือกไว้ พระเจ้าได้พิสูจน์แก่คนทั้งปวง ด้วยการให้มนุษย์ผู้นั้นฟื้นคืนชีวิตจากความตาย”
32 เมื่อเขาเหล่านั้นได้ยินเกี่ยวกับการฟื้นคืนชีวิตจากความตาย บ้างก็พูดเยาะเย้ย แต่บางคนกล่าวว่า “พวกเราอยากจะได้ยินท่านพูดเรื่องนี้อีก” 33 เปาโลก็เดินออกไปจากที่นั่น 34 แต่บางคนเชื่อและได้ติดตามเปาโลไป รวมทั้งดิโอนิสิอัสซึ่งเป็นสมาชิกผู้หนึ่งของสภาอาเรโอปากัส กับหญิงคนหนึ่งชื่อดามาริส และคนอื่นๆ อีก
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation