Revised Common Lectionary (Complementary)
ט เทธ
65 โอ พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ได้กระทำดีต่อผู้รับใช้ของพระองค์
ตามคำกล่าวของพระองค์
66 โปรดสอนข้าพเจ้าให้มีความรู้และมีความสามารถหยั่งรู้ได้
เพราะข้าพเจ้าวางใจในพระบัญญัติของพระองค์
67 ก่อนที่ข้าพเจ้าจะต้องรับทุกข์ทรมาน ข้าพเจ้าได้หลงผิดไป
แต่มาบัดนี้ ข้าพเจ้าปฏิบัติตามคำกล่าวของพระองค์
68 พระองค์ผู้ประเสริฐและกระทำแต่สิ่งดีงาม
โปรดสอนกฎเกณฑ์ของพระองค์แก่ข้าพเจ้า
69 พวกที่ยโสปั้นเรื่องให้ร้ายป้ายสีข้าพเจ้า
แต่ข้าพเจ้าปฏิบัติตามข้อบังคับของพระองค์อย่างสุดจิตสุดใจ
70 จิตใจของพวกเขากระด้างจนสิ้นความรู้สึก
แต่ข้าพเจ้ายินดีในกฎบัญญัติของพระองค์
71 นับว่าเป็นสิ่งดีที่ข้าพเจ้าได้เผชิญกับความทุกข์
เพื่อข้าพเจ้าจะได้เรียนรู้ถึงกฎเกณฑ์ของพระองค์
72 ข้าพเจ้านับว่ากฎบัญญัติจากปากของพระองค์
ล้ำค่าเสียยิ่งกว่าเงินและทองคำนับพันชิ้น
ผู้รู้สำนึกผิดได้รับการปลอบประโลม
14 และจะมีผู้กล่าวว่า
“จงสร้างถนนขึ้น สร้างถนนขึ้น จงเตรียมถนน
จงยกสิ่งขวางกั้นออกจากทางของชนชาติของเรา”
15 เพราะองค์ผู้สูงส่ง ผู้ได้รับการยกย่อง ผู้ดำรงชีวิตชั่วนิรันดร์กาล
ซึ่งมีพระนามว่า องค์ผู้บริสุทธิ์ กล่าวดังนี้ว่า
“เราอาศัยอยู่ในที่สูงและบริสุทธิ์
และอยู่กับผู้ที่สำนึกผิด และถ่อมตัวในฝ่ายวิญญาณด้วย
เพื่อให้วิญญาณของผู้ถ่อมตนฟื้นขึ้นมาอีก
และเพื่อให้ใจของผู้สำนึกผิดฟื้นขึ้นมาอีก
16 เพราะเราจะไม่ราวีไปตลอดกาล
หรือจะโกรธกริ้วเสมอไป
มิฉะนั้นจิตวิญญาณของมนุษย์จะสิ้นไป
ลมหายใจแห่งชีวิตที่เราสร้างขึ้นมา
17 เพราะสิ่งที่เขาได้มาจากความไม่เป็นธรรมเป็นความชั่ว
เราจึงโกรธกริ้วและลงโทษเขา เราซ่อนหน้าและโกรธนัก
แต่เขาก็หันออกห่างไปในทางที่หัวใจของเขาเรียกร้อง
18 เราได้เห็นวิถีทางของเขา แต่เราจะรักษาเขาให้หายขาด
เราจะนำทางเขาไปและให้กำลังใจเขาและคนที่ร้องคร่ำครวญ
19 จะทำให้เขากล่าวคำสรรเสริญ
สันติสุข สันติสุขจงบังเกิดแก่ผู้ที่อยู่ใกล้และไกล”
พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนั้น
“และเราจะรักษาเขาให้หายขาด”
20 แต่พวกคนชั่วเป็นเหมือนทะเลที่ซัดไปมา
เพราะทะเลจะเงียบสงบไม่ได้
และคลื่นทะเลซัดตม และขี้ดินตลบขึ้นมา
21 พระเจ้าของข้าพเจ้ากล่าวว่า
“ไม่มีสันติสุขสำหรับคนชั่ว”
อุปมาเรื่องงานเลี้ยงครั้งใหญ่
15 ผู้หนึ่งซึ่งเอนกายอยู่กับพระองค์ด้วยได้ยินดังนั้น จึงบอกพระเยซูว่า “ผู้เป็นสุขคือผู้ที่ร่วมรับประทานอาหารในงานเลี้ยงในอาณาจักรของพระเจ้า” 16 พระเยซูตอบว่า “มีชายผู้หนึ่งกำลังเตรียมงานเลี้ยงใหญ่ และได้เชิญแขกมากมาย 17 เมื่อพร้อมก็ส่งคนรับใช้ให้ไปเชิญแขกว่า ‘มาเถิด ทุกสิ่งพร้อมแล้ว’ 18 แต่แขกทุกคนมีข้ออ้างต่างๆ กันไป คนแรกพูดว่า ‘เราเพิ่งซื้อที่นา จะต้องไปดู ฉะนั้นขอตัวด้วย’ 19 อีกคนพูดว่า ‘เราเพิ่งซื้อโคไว้ 5 คู่ เราคงต้องไปลองให้มันลากดู ต้องขอตัวด้วย’ 20 อีกคนพูดว่า ‘เราเพิ่งสมรส ฉะนั้นเรามาไม่ได้’ 21 คนรับใช้จึงกลับมารายงานนายตามนั้น ครั้นแล้วเจ้าของบ้านโกรธมากจึงสั่งคนรับใช้ว่า ‘จงไปพาคนยากไร้ คนพิการ คนตาบอด และคนง่อยที่อยู่ตามถนนซอกซอยในเมืองมาที่นี่ทันที’ 22 คนรับใช้พูดว่า ‘นายท่าน สิ่งที่ท่านสั่งให้ทำนั้นเสร็จเรียบร้อยแล้ว แต่ก็ยังมีที่ว่างอีก’ 23 แล้วนายก็บอกคนรับใช้ว่า ‘เจ้าจงไปพาพวกคนที่อยู่ตามถนน ตรอกซอกซอยในชนบทมาที่นี่ บ้านของเราจะได้เต็ม 24 เราขอบอกพวกเจ้าว่า ไม่มีใครเลยสักคนในบรรดาแขกรับเชิญที่จะได้ลิ้มรสอาหารของเรา’”
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation