Revised Common Lectionary (Complementary)
מ เมม
97 ข้าพเจ้ารักกฎบัญญัติของพระองค์ยิ่งนัก
และเป็นสิ่งที่ข้าพเจ้าใคร่ครวญถึงตลอดวันเวลา
98 พระบัญญัติของพระองค์ทำให้ข้าพเจ้ามีสติปัญญาเกินกว่าพวกศัตรูของข้าพเจ้า
เพราะพระบัญญัตินั้นอยู่กับข้าพเจ้าเป็นนิตย์
99 ข้าพเจ้ามีความเข้าใจมากกว่าครูทุกคนของข้าพเจ้า
เพราะข้าพเจ้าใคร่ครวญถึงคำสั่งของพระองค์
100 ข้าพเจ้าหยั่งรู้มากกว่าบรรดาผู้สูงอายุ
เพราะข้าพเจ้าปฏิบัติตามข้อบังคับของพระองค์
101 ข้าพเจ้ายั้งเท้าไม่ให้ย่างไปในวิถีทางอันชั่วร้ายทั้งปวง
เพื่อปฏิบัติตามคำกล่าวของพระองค์
102 ข้าพเจ้าไม่ละเลยต่อคำสั่งของพระองค์
เพราะพระองค์เป็นผู้สอนข้าพเจ้า
103 ถ้อยคำของพระองค์หวานชื่นใจ
ยิ่งกว่ารสน้ำผึ้งในปากข้าพเจ้า
104 ข้าพเจ้าหยั่งรู้ได้โดยข้อบังคับของพระองค์
ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงเกลียดชังวิถีทางอันลวงหลอกทั้งปวง
ความเกรงกลัวพระผู้เป็นเจ้าคือการเริ่มต้นของสติปัญญา
9 สติปัญญาได้สร้างบ้านของเธอเองแล้ว
เธอได้สกัดหลักค้ำทั้งเจ็ดให้ตั้งตระหง่าน
2 เธอได้เตรียมฉลองโดยฆ่าสัตว์และผสมเหล้าองุ่น
เธอจัดโต๊ะไว้ด้วย
3 เธอได้ส่งสาวใช้ออกไป เธอร้องเรียก
จากยอดสูงสุดในตัวเมืองว่า
4 “ให้บรรดาคนเขลาหันมาทางนี้”
เธอพูดกับคนสิ้นคิดว่า
5 “มาเถิด มารับประทานอาหารของเรา
และดื่มเหล้าองุ่นที่เราผสมไว้แล้ว
6 จงเลิกจากวิถีทางอันเขลา แล้วจงมีชีวิต
และดำเนินต่อไปในการหยั่งรู้”
7 ผู้ตักเตือนคนเย้ยหยันจะได้รับการดูถูกกลับมา
และผู้ห้ามปรามคนชั่วร้ายจะได้รับการสบประมาท
8 อย่าตักเตือนว่ากล่าวคนเย้ยหยัน เพราะเขาจะเกลียดเจ้า
จงตักเตือนว่ากล่าวคนที่มีสติปัญญา แล้วเขาจะรักเจ้า
9 จงให้คำแนะนำแก่ผู้มีสติปัญญา แล้วเขาก็จะเป็นผู้มีสติปัญญายิ่งขึ้น
จงสอนผู้มีความชอบธรรม แล้วเขาก็จะเพิ่มพูนการเรียนรู้
10 ความเกรงกลัวพระผู้เป็นเจ้าคือจุดเริ่มต้นของสติปัญญา
และการเรียนรู้วิถีขององค์ผู้บริสุทธิ์คือการหยั่งรู้
11 ด้วยว่า จำนวนวันของเจ้าจะทวีขึ้นได้ก็เพราะเรา
และจำนวนปีแห่งชีวิตจะเพิ่มพูนขึ้นแก่เจ้า
12 ถ้าเจ้ามีสติปัญญาดี เจ้าก็มีสติปัญญาเพื่อตัวของเจ้าเอง
ถ้าเจ้าเย้ยหยัน เจ้าก็จะต้องทนทุกข์เอง
13 หญิงโง่ส่งเสียงดัง
เสเพลและไม่รู้สึกละอาย
14 นางนั่งอยู่ที่ทางเข้าบ้านของนาง
บนที่นั่งจากยอดสูงสุดในตัวเมือง
15 นางร้องเรียกบรรดาผู้ที่กำลังผ่านมา
และกำลังไปตามทางของเขาว่า
16 “ให้พวกคนเขลาหันมาทางนี้”
และนางพูดกับคนสิ้นคิดว่า
17 “น้ำที่ขโมยมาได้นั้นหวาน
และอาหารที่กินในที่ลับก็อร่อย”
18 แต่เขาไม่รู้ว่าบรรดาคนตายอยู่ที่นั่น
และผู้ที่เป็นแขกของนางตกอยู่ในแดนคนตาย
2 บรรดาลูกที่รักของข้าพเจ้าเอ๋ย ข้าพเจ้าเขียนเรื่องเหล่านี้ถึงท่าน ก็เพื่อท่านจะได้ไม่กระทำบาป แต่ถ้าใครกระทำบาป เรามีองค์ผู้ช่วยพูดปกป้องต่อพระบิดา คือพระเยซูคริสต์ผู้มีความชอบธรรม 2 พระองค์เป็นเครื่องสักการะเพื่อชดใช้บาปของเรา ซึ่งไม่เพียงแต่บาปของเราเท่านั้น แต่เป็นบาปของคนทั้งโลกด้วย 3 เราทราบแน่ได้ว่าเรารู้จักพระองค์ ถ้าเราปฏิบัติตามพระบัญญัติของพระองค์ 4 ผู้ที่กล่าวว่า “ข้าพเจ้ารู้จักพระองค์” และไม่ปฏิบัติตามพระบัญญัติของพระองค์ ก็นับว่าเป็นคนโกหก และไม่มีความจริงอยู่ในตัวเขา 5 แต่ผู้ที่ปฏิบัติตามคำกล่าวของพระองค์ ความรักของพระเจ้าก็อยู่ในคนนั้นแล้วโดยบริบูรณ์ ด้วยเหตุนี้เราจึงทราบว่าเราอยู่ในพระองค์ 6 ผู้ที่กล่าวว่าตนดำรงอยู่ในพระองค์ ก็ควรดำเนินชีวิตตามวิถีทางที่พระองค์เดิน
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation