Revised Common Lectionary (Complementary)

⁴ हे परमेश्वरका भक्तजनहरू, परमप्रभु प्रति भजन गाऔ!
    उहाँको पवित्र नाउँको प्रशंसा गर!
⁵ परमेश्वर क्रोधित हुनुहुन्थ्यो यसर्थ निर्णय “मृत्यु” हुन गयो।
    तर उहाँले आफ्नो प्रेम दर्शाउनु भयो र मलाई “जीवनदान” दिनुभयो।
म राती रोइरहें,
    अर्को बिहान म खुशी थिएँ र गाइरहेथें!

⁶ जब म जोगिएँ र सुरक्षित भएँ,
    सोचें केही कुरोले पनि मलाई कष्ट पुर्याउन सक्ने छैन!
⁷ हे, परमप्रभु जब तपाईं मप्रति कृपालु हुनुहुन्थ्यो
    मैले अनुभव गरें कसैले पनि मलाई पराजित गर्न सक्ने छैन!
जब तपाईंले मबाट मुख फर्काएर जानुभयो,
    म डराएँ र कामे।
⁸ यसर्थ परमेश्वर, म फर्कें अनि तपाईंसँग प्रार्थना गरें।
    मैले तपाईंलाई दयाको बिन्ती गरें।
⁹ मैले भने, “परमेश्वर के यदि म मरें,
    अनि चिहानभित्र गएँ भने राम्रो हुन्छ र?
    मरेका मानिसहरू खाली धूलोभित्र पल्टिएर बस्छन्!
तिनीहरूले तपाईंको प्रशंसाहरू गाउँदैनन्।
    कतिसम्म हामी तपाईंमाथि निर्भर हुनसक्छौं।
    तिनीहरूले मानिसहरूलाई भन्दैनन्।
¹⁰ हे परमप्रभु, मेरो प्रार्थना सुन्नुहोस् र मप्रति कृपादृष्टि राख्नुहोस्!
    हे परमप्रभु, मलाई साथ दिनुहोस्!”

¹¹ मैले प्रार्थना गरें र तपाईंले साथ दिनुभयो!
तपाईंले मेरो रूवाइलाई नाचमा बद्ली दिनुभयो।
तपाईंले मेरो उदासीनताका पोशाकहरू फुकालेर लैजानु भयो
    र खुशीयालीले मलाई ढाकिदिनु भयो।
¹² हे परमप्रभु, मेरो परमेश्वर, म सदासर्वदा तपाईंको स्तुति गाउनेछु यसकारण त्यहाँ कहिल्यै निस्तब्ध हुनेछैन,
    अनि म सधैँ तपाईंको प्रशंसा गर्छु।

¹⁶ “म यी सारा घटनाहरूको शोक मनाइ रहेको छु।
    मेरो आखाँहरूबाट आँसुको धारा बग्छन्।
तर त्यहाँ मलाई सान्त्वना दिन मेरो नजीक कोही छैन।
    मलाई सान्त्वना दिन सक्ने त्यहाँ कोहि छैन।
मेरा नानीहरू बाँझो भूमि जस्तै छन्।
    तिनीहरू यस्ता भए किनभने तिनीहरूका शत्रुले तिनीहरूलाई जिते।”

¹⁷ सियोनले आफ्ना हातहरू फैलाई
    तर त्यहाँ उसलाई सान्त्वना दिन कोही पनि आएनन्।
परमप्रभुले याकूबका शत्रुहरूलाई
    आदेश दिनुभएको थियो।
परमप्रभुले शहर वरिपरि तिनीहरूलाई घेर्ने आदेश दिनु भएको थियो।
    यरूशलेम उसका ती शत्रुहरू माझ केही मात्रामा कलंकित भई।
¹⁸ अब यरूशलेमले भन्छे, “मैले परमप्रभुको आदेश उल्लंघन गरें।
    यसर्थ परमप्रभुलाई ती कुराहरू गर्ने अधिकार छ।
यसकारण तिमीहरू सबैले सुने।
    हेर मेरा पीडाहरू।
मेरा सबै तरूणी र तन्देरिहरूलाई कैदी बनाइयो।
¹⁹ मैले आफ्ना प्रेमीहरूलाई बोलाएँ।
    तर तिनीहरूले मलाई धोका दिए।
मेरा पूजाहारीहरू र मेरा ज्ञानी मानिसहरू यही शहरमा मरे।
तिनीहरू खानाको खोजीमा थिए।
    तिनीहरूले आफूलाई जिउँदो राख्न चाहन्थें।

²⁰ “हे परमप्रभु मलाई हेर्नुहोस्!
म दु:खमा परेकोछु!
    मेरो प्राण अस्वस्थ छ।
मेरो हृदय अस्वस्थ छ
    किनभने म विद्रोही भएको छु।
मेरा नानीहरू सडकमा तरवारले काटिएर मारिए।
    घर भित्र मृत्युशोक व्याप्त छ।

²¹ “मेरो कुरा सुन, किनभने म पीडाले रूँदै छु।
    मलाई सान्त्वना दिने कोही पनि छैन।
सबै शत्रुहरूले मेरो दुर्बलताहरूको बारेमा थाहा पाइसकेकाछन।
    त्यसेले तिनीहरू सुखी छन्।
किनभने तपाईंले मलाई यस्तो गर्नु भयो।
    तिनीहरू सुखी छन् तपाईंले भन्नुभयो कि,
मेरा शत्रुहरूलाई तपाईंले दण्ड दिनुहुनेछ।
    अब तपाईंले जे भन्नुभएको थियो त्यो गर्नुहोस्।
अब त्यही गर्नुहोस्।
    मेरा शत्रुहरू पनि अहिले मेरो जुन अवस्था छ,
त्यही अवस्थामा होउन्।

²² “मेरा शत्रुहरू कति दुष्ट छन्, हेर्नुहोस्,
    तपाईंले उनीहरूसित त्यस्तो व्यवहार गर्न सक्नु हुन्छ,
    मैले जस्तो पाप गरेको थिएँ मसित त्यस्तो व्यवहार गर्नु भएको थियो,
तिनीहरू संग पनि त्यस्तौ गर्नु होस्।
    किनभने मेरो हृदय निर्बल छ, म व्यावस्थामा कराइरहेकीछु।”