Revised Common Lectionary (Complementary)

²³ कतिपय मानिसहरू जहाजमा तरेर समुद्र पारी पुगे।
    तिनीहरूका कर्मले नै तिनीहरूलाई महासागर पार तार्यो।
²⁴ ती मानिसहरूले परमेश्वरले के गर्न सक्नु हुन्छ भन्ने कुरा देखे।
    तिनीहरूले समुद्रमा गर्नु भएको उहाँको अद्भूत कामहरू देखे।
²⁵ परमेश्वरले आज्ञा गर्नुभयो, अनि प्रबल बतास बहन थाल्यो।
    छालहरू उच्च भन्दा उच्च हुँदै गए।
²⁶ ती छालहरूले तिनीहरूलाई उठाएर आकाशमा पुर्याए
    अनि गहिरो समुद्रमा झारिदिए।
    तूफान एकदम भयङ्कर थियो ती मानिसहरूको साहस हराएर गयो।
²⁷ तिनीहरू धरमरिरहेका थिए अनि मातेको मानिस सरह पछारिए,
    माझीको रूपमा तिनीहरूको कुशलता बेकार भयो।
²⁸ तिनीहरू सङ्कटहरूले घेरिए, यसैकारण तिनीहरूले परमेश्वरलाई गुहार मागे।
    अनि उहाँले ती सङ्कटहरूबाट तिनीहरूलाई बँचाउनु भयो।
²⁹ परमेश्वरले समुद्र तूफानलाई रोक्नु भयो।
    अनि छालहरूलाई शान्त पार्नुभयो।
³⁰ माझीहरू खुशी भए किनभने समुद्र शान्त थियो।
    अनि परमेश्वरले तिनीहरू जहाँ जान चाहन्थे त्यहाँ जोगाएर लैजानु भयो।
³¹ उहाँको प्रेम र मानिसहरूको लागि उहाँले सृजना गर्नु भएको
    आश्चर्यकामहरूको निम्ति परमप्रभुलाई धन्यवाद देऊ।
³² महासभामा परमेश्वरको प्रशंसा गर।
    बूढा-प्रधानहरू सँगै भेला भएको बेला उहाँको प्रशंसा गर।

²¹ “बितेका दिनहरूमा मानिसहरूले मेरो कुरामा ध्यान दिन्थे।
तिनीहरू मेरो सल्लाह सुन्दा चुपचाप रहन्थे।
    बोलिसके पछि मेरो कुरा सुन्नेहरूमा कसैको केही बोल्न रहँदैनथ्यो।
²² मैले बोल्दा मानिसहरूले मेरो कुरालाई ध्यान दिइरहेका हुन्थे तिनीहरू अरू केही भन्ने थिएनन्।
    मेरो शब्दहरू तिनीहरूका कानहरूमा मन्द गतिमा पर्थे।
²³ मेरो प्रवचनको निम्ति मानिसहरू मलाई पर्खन्थे, मानौ तिनीहरूले बर्षालाई पर्खिरहेछन्।
    तिनीहरूले मेरो शब्दहरू बसन्तको बेलामा बर्षाको पानी पिए झौं पिउँथे।
²⁴ जब म ती मानसिहरूसित हाँसे तिनीहहरूले यो विश्वास गर्न सकेनन्।
    मेरो आनन्दित अनुहारले उनीहरूलाई हतोत्साही गरेन।
²⁵ म तिनीहरूकै मुखिया भए तापनि म ती मानिसहरूसँग रहन चाहन्थें।
    दुःखी मानिसहरूलाई सान्तवना दिंदै म तिनीहरूका छाउनीका समूहमा राजा झैं थिएँ।
30 “तर अहिले ती मानिसहरू जो म भन्दा जवान छन् मेरो खिल्ली उडाई रहेछन्।
    अनि तिनीहरूका पिताहरू यति व्यर्थका थिए कि,
    म तिनीहरूलाई कुकुरहरूसँग मेरो भेंडाको रक्षा गर्नलाई राख्थें।
² ती जवान मानिसहरूका पिताहरू यति कमजोर थिए कि,
तिनीहरूले मलाई सघाउन सक्थेनन्।
    तिनीहरू बृद्ध र थकित थिए, तिनीहरूका मांसपेशीहरू कमजोर भइसकेका थिए।
³ तिनीहरू मृत मानिसहरू जस्ता थिए,
तिनीहरू खान नपाएर भोकै थिए।
    यसैले तिनीहरू मरुभूमिको सूख्खा धुलोहरू खान्थें।
⁴ तिनीहरूले जङ्गलमा नूनिलो झारका पालुवाहरू तान्दथिए,
    तिनीहरूले काँसका जराहरू खान्थे।
⁵ तिनीहरू अन्य मानिसहरूबाट खेदिन्छन्।
    मानिसहरू तिनीहरूलाई चोर ठानेर चिच्याउछन्।
⁶ तिनीहरू सूख्खा नदीका किनारहरूमा,
    पहाडका गुफाहरू र जमीनका प्वालहरूमा बाच्नुँ पर्छ।
⁷ झाडीहरूमा तिनीहरू चिच्याउँछन्,
    अनि काँढे झाडीहरूमा सँग-सँगै अल्झेकाछन्।
⁸ तिनीहरू नाउँ नभएका महत्वहीन मानिसहरूका झुण्डहरू हुन्,
    जो आफ्नो देशबाट जबरजस्ती निकालिए।

⁹ “अहिले ती मानिसहरूका छोराहरूले मेरो हाँसो उडाउनु मेरो बारेमा गीत गाउँछन्।
    मेरो नाउँ तिनीहरूका लागि ठट्टाको शब्द भएको छ।
¹⁰ ती जवान मानिसहरूले मलाई घृणा गर्दछन्, तिनीहरू मदेखि टाढा रहन्छन।
    तिनीहरू सोच्छन् कि तिनीहरू म भन्दा राम्रा छन्।
    तिनीहरूले मेरो मुखमा पनि थुक्छन्।
¹¹ परमेश्वरले मेरो धनुबाट ताँदो लानु भयो र मलाई कमजोर बनाउनु भयो।
    ती मानिसहरूले आफैं थामिदैनन् बरू क्रोधित भएर मेरो विरोधमा जान्छन्।
¹² ती युवकहरूले दाहिनेपट्टि आक्रमण गर्छन्। तिनीहरूले मेरो खुट्टामा हिर्काएर मबाट अलग पार्न खोज्छन्।
    म एक आक्रमण भईरहेको शहर जस्तो अनुभव गर्छु
    तिनीहरूले मेरो भित्ताहरूमा मैलो फ्याँकेर मलाई आक्रमण गरी नष्ट बनाउँछन्।
¹³ भाग्न नसकोस् भनी मेरो बाटो छेक्छन।
तिनीहरूले मलाई ध्वंश गर्नमा सफल भए।
    तिनीहरू कसैलाई सहयोग गर्न चाँहदैनन्।
¹⁴ तिनीहरूले भित्तामा प्वाल बनाउँछन् तिनीहरू त्यस प्वालबाट खचाखच आउँछन
    अनि ढुङ्गाहरू फोर्दै ममाथि पर्छन्।
¹⁵ म डरले कामिरहेछु हावाले केही चीज उडाई लगे जस्तो गरी ती युवकहरू मेरो खेदो लाउँछन्।
    मेरो सुरक्षा बादल जस्तो विलिन हुँदछ।