Revised Common Lectionary (Complementary)

Pieśń stopni Dawida.

131 PANIE, moje serce nie wywyższa się i moje oczy nie są wyniosłe ani nie ubiegam się o wielkie rzeczy albo zbyt cudowne dla mnie.

² Doprawdy uciszyłem i uspokoiłem swoją duszę jak dziecko odstawione od piersi swej matki; moja dusza jest jak dziecko odstawione.

³ Niech Izrael pokłada nadzieję w PANU odtąd na wieki.

¹⁴ I wypędzał demona, który był niemy. A gdy demon wyszedł, niemy przemówił, a ludzie się dziwili.

¹⁵ Lecz niektórzy z nich mówili: Przez Belzebuba, władcę demonów, wypędza demony.

¹⁶ Inni zaś, wystawiając go na próbę, żądali od niego znaku z nieba.

¹⁷ Ale on, znając ich myśli, powiedział do nich: Każde królestwo podzielone wewnętrznie pustoszeje, a dom skłócony sam ze sobą upada.

¹⁸ Jeśli i szatan jest wewnętrznie podzielony, jakże przetrwa jego królestwo? Mówicie bowiem, że ja przez Belzebuba wypędzam demony.

¹⁹ A jeśli ja przez Belzebuba wypędzam demony, to przez kogo wypędzają wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami.

²⁰ Ale jeśli ja palcem Bożym wypędzam demony, to istotnie przyszło do was królestwo Boże.

²¹ Gdy uzbrojony mocarz strzeże swego pałacu, bezpieczne jest jego mienie.

²² Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i zwycięży go, zabiera całą jego broń, na której polegał, i rozdaje jego łupy.

²³ Kto nie jest ze mną, jest przeciwko mnie, a kto nie zbiera ze mną, rozprasza.