Revised Common Lectionary (Complementary)

Dee 142 Psalm

En Unjarejchte fonn Doft, en Jebäd aus hee enn dee Heel wea.

¹ Ekj schrie to däm Herr Gott met miene Stem; ekj bäd to däm Herr Gott met miene Stem.

² Ekj doo mien Derjchdenkje utjeete fer Am; ekj moak fer am weete waut mien Trubbel es.

³ Wan mien Jeist enn mien beschwiemt, dan weetst Du mien Stijch; dee ha ne Schlenj festoake enn dän Stijch wua ekj go.

⁴ Ekj kjikj no dee rajchte Sied un see, un kjeene kjant mie; jiedat Utretse es fonn mie festoakje.

⁵ Ekj schreajch no die, O Herr Gott; ekj säd, Du best miene Schuts Städ, mien Poat enn dee Läwendja äa Launt.

⁶ Jeff Oobacht opp mien Schriehe; dan ekj sie seeha läajch jebrocht; rad mie fonn dän dee mie hinjaraun joage.

⁷ Brinj miene Seel rut fonn daut Jefenkjnis soo daut ekj Dank jäwe kaun to dien Nome; dee Jerajchte selle sikj romm mie toop saumle; dan du woascht Jenotte opp mie laje.

²⁷ Nu aus dee saewen Doag meist aewa weare, sage Jude fonn Asean am emm Tempel, en raeajde daut Follkj opp, en laede aeare Henj opp am,

²⁸ en schreaje: "Jie Mana! Iesraelieta! Halpt! dit es dee Maun dee aule Mensche aulewaeaje leat jaeajen onnse Lied, enn daut Jesats, en dise Staed! en nu haft hee sogoa Jrieche enn dis Tempel enenn jebrocht, en haft dise heilje Staed feonnreinicht!"

²⁹ Dan see haude Trofiemus daen Efeesa met am jeseene enne Staut, en dochte nu daut dee met Paul em Tempel wea.

³⁰ Dee gaunse Staut wea enn en Opprua, en dee Mensche rande toop, en kjreaje Paul to hoole en schlapte am utem Tempel rut, en dee Daeare worde platslich too jemoakt.

³¹ Aus see am proowde Doot to moake, kjreach dee Soldote Offitsea to heare daut gauns Jerusalem enn en Opprua wea.

³² Disa neem fuats Soldote en Offitseare en rand doa mank, en aus see daen Offitsea en dee Soldote sage, heade see opp Paul to schlone.

³³ Don kjeem dee Offitsea noda en neem Paul en befool daut see am met twee Kjaede sulle faust moake, fruach am waea hee wea, en waut hee jedone haud.

³⁴ Eena utem Follkj schreach eent, noch eena schreach waut aundret; en aus hee waeajen daen Opprua nich kunn jeneiw utfinje waut doa wea, befool hee daut Paul sull no daut Loage jebrocht woare.

³⁵ En aus hee opp dee Trappe wea, musste dee Soldote am droage wiel daut Follkj soo rietent wea.

³⁶ Daut Follkj kjeem hinjaraun en schreach: "Wajch met am!"

³⁷ En jrod aus see Paul wulle em Loage enenn brinje, saed hee to daem Offitsea: "Es mie daut erlaubt waut to saje?" Hee saed: "Kaust du jriechesch raede?

³⁸ Best du dan nich dee Ejipta dee meare Doag trig en Opprua muak, en leid feeha Dusant Mana dee Merda weare, enne Wiltness enenn?"

³⁹ Oba Paul saed: "Ekj sie werklich en Jud fonn Tarsus enn Tsilietsean, en Birja ut nich ne jemeene Staut; en ekj pracha die, jeff mie de Frieheit to dise Mensche to raede."