Revised Common Lectionary (Complementary)

Dee 30 Psalm

En Psalm: En Ennweihunjs Leet fa Doft sien Hus.

¹ Ekj woa die feharlijche, O Herr Gott; dan du hast mie nehejcht jehäft, un hast nijch erlaubt daut miene Fiend sikj äwa mie freihe sulle.

² O Herr Gott mien Gott, ekj schreajch no die, un du hast mie jeheelt.

³ O Herr Gott, du hast mie fonn daut Grauf enopp jebrocht, du hast mie aum läwe jehoole fonn enn dän Kul enenn gone.

⁴ Sinjt Preis to däm Herr Gott, O jie siene Heilje; un jäft Dank to daut Aunjedenkj fonn siene Heilijchkjeit.

⁵ Dan sien Oaja es bloos fa eene Moment; enn sien Gonnst es Läwe. Hiele mucht fa eene Owent duare, oba Freid kjemt enn dän Morje.

⁶ Un enn mien Woolhabent woa ekj sejchalijch saje: "Ekj woa niemols festat woare fa emma.

⁷ O Herr Gott, enn dien Gonnst hast du mien stoakja Boajch bestädijcht; du deetst dien Jesejcht festäakje, ekj wea jetrubbelt;

⁸ Oba ekj woa dien aunroope, O Herr Gott, un ekj woa to daem Herr Gott baede.

⁹ Waut fonn Jewennst es doa enn mien Bloot, enn rauf to gone no dee Kul? Saul daut Stoff oppe Ead die danke? Saul daut diene Woarheit fekjindje?

¹⁰ Horjch, O Herr Gott, un ha en Jefaule aun mie; O Herr Gott, sie mien Halpa.

¹¹ Du hast mien Truare fewaundelt enn Daunse fa mie; du hast mien Saktseijch auf jeräte, un hast mie met Freid jekjleet.

¹² Soo saul mien Harlijchkjeit die preise, un nijch stel senne. O Herr Gott, mien Gott, ekj woa die Dank jäwe fa emma.

² Moakt Rum fa onns, wie ha kjeenem Onnrajcht jedone, wie ha kjeenem feletst, wie ha kjeenem beschumelt.

³ Ekj saj daut nich junt to fedaume; ekj ha ferhaea jesajcht daut jie enn onnse Hoate sent, met junt to stoawe, uk met junt to laewe.

⁴ Ekj raed seeha brow to junt, ekj ha fael aewa junt to puche; ekj sie met Troost jefelt, ekj sie aewafelt met Freid enn aul onns Liede.

⁵ Aus wie no Matsedoonien kjeeme, haud wie kjeene Ruh em Kjarpa, oba haude aun aule siede Trubbel; runt omm onns wea Striet, ennalich wea Angst.

⁶ Oba Gott, dee de deemietje treeste deit, deed onns treeste enn daem daut Tietus kjeem.

⁷ En nich bloos doaderch daut hee bie onns wea, oba uk derch daen Troost met daen jie am jetreest haude. Hee fetald onns fonn jun deepet Felange, jun Trua, en woo jie soo bejeistat weare fa mie, en daut jeef mie noch meeha Freid.

⁸ Dan wan ekj junt derch mien Breef ha truarich jemoakt, es mie daut doch nich leet; dan wan mie daut feleicht en Stoot wea leet jewast, see ekj nu daut wan dee junt haud truarich jemoakt, wea daut mau fa en kortet Stoot.

⁹ Nu frei ekj mie, nich daut ekj junt haud truarich jemoakt, oba daut junt dee Trua no de Buesse dreef, dan jie weare Truarich no Gott sien Wele, soo daut jie derch onns kjeen Schode haude.

¹⁰ Dan Trua no Gott sien Senn wirkjt ne Buesse to Seelichkjeit, daut eenem niemols Schod es; oba daut Trua daut dee Welt jeft wirkjt daen Doot.

¹¹ Dan kjikjt emol! jie weare Truarich no Gott sien Senn, waut fonn Earnst daut brocht! sogoa ne Feteidjunk; sogoa en Oaja; sogoa Forcht; sogoa en deepet Felange; sogoa en Iewa, sogoa Rach. Enn aulem ha jie junt bewaese gauns Rein to senne enn dee Sach.

¹² Wan ekj junt dan jeschraewe ha, deed ekj daut nich waeajen daem dee daut Onnrajcht jedone haud, oda waeajen daem dee unja daut Onnrajcht jelaede haud, oba daut jun Earnst omm onnset haulwe mucht fer Gott jeoppenboat woare.

¹³ Doawaeajen haud wie Troost. Oba meeha aus bloos onns Troost, wie freide onns seeha aewa Tietus siene Freid, wiel sien Jeist wea derch junt aula oppjefrescht.

¹⁴ Dan wan ekj to am jepucht ha fonn junt, schaem ekj mie nich doa aewa; oba soo aus wie enn aules to junt de Woarheit jeraet ha, jrod soo es uk onns puche fer Tietus aewa junt, to Woarheit jeworde.

¹⁵ En siene Leew fom Hoat fa junt es femeat enn daem daut hee aun jun Jehuarsaum denkjt, aus jie am met Forcht en Tsetre aun neeme.

¹⁶ Ekj frei mie daut ekj enn aulem aewa junt kaun jetroost senne.