Revised Common Lectionary (Complementary)
12 Jesäajent es dee Natsjoon dee däm Herr Gott aus äa Gott haft, daut Folkj daut hee jewält haft fa sien Oawgoot.
13 Dee Herr Gott kjikjt rauf fomm Himel; Hee sit aul dee Mensche Säns.
14 Fonn siene Wonstäd kjikjt Hee opp aul dee Ead äare Ennwone.
15 Hee deit daut Hoat forme, hee festeit aul äare Oabeit.
16 Dee Kjeenijch es nijch jerat derjch ne groote Armee; en majchtja Maun es nijch jerat derjch siene Krauft.
17 En Peat es nuscht fa Schuts, un hee deit uk nijch rade derjch siene groote Krauft.
18 See, däm Herr Gott sien Uag es opp dän dee am ferjchte, dän dee enn sien Erboarme hope,
19 äare Seel to rade fonn dän Doot, un dän aum Laewe hoole enn dee Hungaschnoot.
20 Onnse Seel wacht fa däm Herr Gott, hee es onns Help en Schilt.
21 Dan onns Hoat freit sikj enn am wiels wie enn sien heilje Nome fetruehe.
22 Lot dien Erboarme opp onns senne, O Herr Gott, soo aus wie enn die fetruehe.
37 De latste Dach, de jratste, stunnt Jesus en schrieech: "Wan waem darscht, lot am no mie kome en drinkje! Waea aun mie jleeft so aus dee Schreft sajcht, daem woat en laewendja Wotastrom utem Hoat rane."
39 Hee saed dit oba fomm Jeist, daem dee, dee aun am jleewde, boolt kjriehe sulle; wiel dee Jeist wea noch nich doa wiel Jesus wea noch nich feharlicht worde.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer