Revised Common Lectionary (Complementary)

Dee 79 Psalm

En Psalm von Asaf

¹ O Gott, dee Natsjoone sent enn dien Oawgoot enenn jekome; dee ha dien heilja Tempel feonnreinijcht; dee ha Klommpes jemoakt fonn Jerusalem.

² Dee ha diene Deena äare Kjarpa aus Äte jejaeft fa dee Fäajel enne Lofft, daut Fleesch fonn diene Heilje to dee Beeste oppe Ead.

³ Dee ha äa Bloot fegote soo aus Wota runnt omm Jerusalem; un doa es kjeena dee begrowe deit.

⁴ Wie sent ne Schaund jeworde to onnse Nobasch, en fe-achte, un en Jespatte to dän dee romm onns sent.

⁵ Woo lang, O Herr Gott. Woascht du opp emma oajalijch senne met onns? Saul dien Aufgonnst soo brenne aus siene Heilje äa Doot?

⁶ Jeet dien Oaja ut opp dee Natsjoone dee die nijch jekjant ha, un opp dee Kjeenijchrikje dee nijch dien Nome aunjeroopt ha.

⁷ Dan dee ha Joakopp oppjeäte un ha siene Wonstäd soo aus ne Wiltnis jemoakt.

⁸ O doo nijch onnse Fodasch äare fäaje Sind behoole; lot dien Erboarme haustijch kome onns to trafe, dan du hast onns seeha läajch jebrocht.

⁹ Halp, O onnse Radunks Gott, fa dee Harlijchkjeit fonn dien Nome; un rad onns un doo fa onnse Sind betole omm dien Nome haulwe.

¹⁰ Wuaromm sulle dee Natsjoone saje: "Wua es äa Gott?" Lot dien Rach eewe bekaunt woare mank dee Natsjoone fa daut Bloot fonn diene Deena daut es utjegote worde.

¹¹ Lot däm Jefangna sien Stäne fer die kome, doo dän oppbewoare dee to dän Doot äwajäft sent.

¹² Un doo onnse Nobasch säwenmol beloone, äa Fluche enn äa eajna Bossem met daut met waut see die jeflucht ha, O Herr.

¹³ Dan woa wie, dien Folkj un dee Schop fonn diene Häad die Dank jaewe fa emma; wie woare dien Preis fetale to aule Jeschlajchte.

15 Donn sach ekj noch een Teakjen em Himel, groot en wunndaboa, saewen Enjel dee de latste saewen Ploag haude, dan doarenn es Gott sien Oaja foadich jemoakt.

² En ekj sach en glausanet Maea, soo aus wan daut met Fia jemenjt wea; en dee, dee jewonne haude aewa daut Tia en sien Bilt en daut Tsol fonn sien Nome, sach ekj opp daut glausenet Maea stone, en see haude Hoape fonn Gott.

³ En see singe daut Leet fonn Mooses, Gott sien Deena, en daut Leet fonn daut Laum, en saje: "Groot en wunndafoll sent diene Woakje, O Herr, aulmajchtja Gott, Jeracht en Tru sent diene Waeaj, du Kjeenich aewa aule Natsjoone.

⁴ Waea wudd die nich ferchte, O Herr, en dien Nome feharliche? dan du auleen best Heilich, dan aule Natsjoone woare kome en fer die aunbaede, dan diene jerajchte Uadeelunge sent jeoppenboat worde."

⁵ No dit sach ekj, en daut Tempel fonn daut Aulaheilichste fonn daut Zeichness emm Himel wort op jemoakt,

⁶ en dee saewen Enjel dee de latste saewen Ploag ha, kjeeme utem Tempel, aunjetroke met reine, blanke Kjleeda, en omm de Broost met en goldna Gort jebunge.

⁷ En eena fonn dee feeha laewendje Teare jeef dee saewen Enjel saewen goldna Komme, dee met daem laewendje Gott sien Oaja jefelt weare, Gott, dee fonn Eewichkjeit bott Eewichkjet laeft."

⁸ En de Tempel wea foll Ruak fonn Gott siene Harlichkjeit en siene Krauft, en kjeena kunn enn daem Tempel enenn gone bott dee saewen Enjel aere saewen Ploag foadich weare.