Revised Common Lectionary (Complementary)

Dee 92 Psalm

En Psalm En Leet fa dän Saubat Dach.

¹ Daut es goot däm Herr Gott Dank to jäwe, un Preis sinje to die Nome, O du Aulahechsta;

² dien Erboarmunk bekaunt to moake, en diene Opprechtichkjeit jieda Nacht;

³ opp dee tian Seide, un opp dee Hoap – opp dee Jittoa met Musikj Jelud.

⁴ Dan du hast mie froo jemoakt met dien Woakj, O Herr Gott; ekj woa juble enn daut Woakj fonn diene Henj.

⁵ O Herr Gott, diene Zwakje sent seeha deep, woo groot sent diene Woakje.

⁶ En Hunjscha Maun weet nich, en Noa deit dit nich festone.

⁷ Wan dee Gottloose daut jelinje deit soo aus Graus waust, un aul dee Gottloose belaje, dan es daut fa dän äa fenichte opp emma.

⁸ Oba Du, O Herr Gott, best opp emma feharlicht.

⁹ Dan see, dee Fiend selle omkome; un aul dee Gottloose selle festreit woare.

¹⁰ Oba Du woascht mien Huarn opphäwe soo aus dee Willa Oss, un ekj woa enjesaulft woare met fresche Eelj.

¹¹ En miene Uage selle opp miene Fiend kjikje; miene Uare woare dee Gottloose hiare dee jäajen mie oppstone.

¹² Dee Jerajchte selle jelinje soo aus en Palm Boom; dee woat soo wausse aus dee Zeeda enn Lebanon.

¹³ Dee enn däm Herr Gott sien Hus jeplaunt sent, enn onns Gott siene Fäaleew, selle jelinje.

¹⁴ Dee woare emm huaget Ella noch Fruchtboa senne; dee selle Fat un Fresch senne;

¹⁵ bekaunt to moaken daut dee Herr Gott Opprajcht es, mien groota Steen! Un enn Am es kjeene Onjerajchtichkjeit.

4 Togoodelatst, Breeda, wie prachre en femone junt en daem Herr Jesus, daut jie soo laewe aus jie fonn onns jeleat ha, en Gott to jefaule, so aus jie uk doone, en daut jie doarenn uk rikjlich toonaeme.

² Dan jie weete waut wie junt befaelde derch daem Herr Jesus.

³ Dan dit es Gott sien Wele, daut jie sele heilich senne, daut jie junt rein hoole fonn Hurarie,

⁴ daut en jieda weete saul woo hee sien Jefaes hoole saul enn Heilichkjet en Ea,

⁵ nich enn hetsje Losst soo aus dee Heide dee Gott nich kjanne;

⁶ daut kjeena aewre Jrens sticht en sien Brooda beschummelt, dan de Herr woat Rach eewe aewa aul soone, soo aus wie ju ferhaea jewoarnt en opp earnst jezeicht ha.

⁷ Dan Gott haft onns nich beroopt onnrein to senne, oba enn Heilichkjeit.

⁸ Doaromm, waea dit fe-acht, fe-acht nich en Mensch, oba Gott, dee junt bestemt sien heilje Jeist jejaeft haft.