Revised Common Lectionary (Complementary)

Dee 2 Psalm

¹ Wuaromm sent dee Natsjoone rosent, un doone nutslooset bedenkje?

² Dee Kjeenije oppe Ead stale sikj jäajenaun; jo, dee Harsche ha toop jeplont jäajent daem Herr Gott un sien Ennjesaulwda, un saje:

³ "Wie woare äare Baunde entwei bräakje, un schmiete äa Jebunjnet fonn onns."

⁴ Dee enne Himels set woat lache; dee Herr Gott woat an spotte.

⁵ Dan woat hee to an räde enn sien Oaja, Hee woat an trubble enn sien Rach.

⁶ Doch ha ekj mien Kjeenijch opp mien heilja Boajch jesat, opp Zion.

⁷ Ekj woa daut aus en Jesats moake, dee Herr Gott säd to mie: "Du best mien Sän, fonndoag sie ekj dien Foda jeworde!"

⁸ Froag mie, un ekj woa die dee Natsjoone jäwe aus dien Oawgoot, un dee wietste Kaunte fonn dee Welt aus dien Habgoot.

⁹ Du woascht dän bräakje met ne Iesestang; du woascht dän to Biete schmattre soo aus en Toppstrikja sien Jefäs.

¹⁰ Nu dan, siet Weis, O Kjeenije, siet ennjeleat, O jie Rejchta oppe Ead;

¹¹ Deent däm Herr Gott met Forjcht; jo, freit junt met Tsetre.

¹² Kusst dän Sän, sest woat hee oajalijch senne, un junt fonn dän Wajch fenijchte wan sien Rach uk bloos en bät aunjestekjt woat. O, dee Säajen fa aul dän dee äa Toofetruehe enn am ha!

Dee 99 Psalm

¹ Dee Herr Gott rejiat; lot dee Mensche zetre; Hee set opp dee Cherubim; lot dee Ead schedre.

² Dee Herr Gott es groot enn Zion; un Hee es huach äwa aul dee Mensche.

³ Dee selle dien groota un furchtboara Nome danke; dee es Heilijch.

⁴ Däm Kjeenich siene Macht haft uk Jerejcht leef: Du hast Opprajcht jejrint; du deist Jerecht oabeide, un Jerajchtichkjeit enn Joakopp.

⁵ Doot däm Herr Gott onns Gott eare, un doot bie siene Footbenkj aunbäde, dan Hee es Heilijch.

⁶ Mooses un Oant weare mank dee Priesta; un Samuel wia mank dän dee sien Nome aunroope deede; dee roopte däm Herr Gott aun, un Hee deed an auntwuate.

⁷ Hee räd met an enn dee Wolkj; dee hilde siene Zeichnise un daut Jesats daut Du to an jeefst.

⁸ Du deetst an auntwuate, O Herr Gott onns Gott: du weascht en Gott dee an fejäwe deed, oba deetst Rach eewe opp äare Woakje.

⁹ Doo däm Herr Gott ons Gott eare, un aunbäde bie sien heilja Boajch; dan dee Herr Gott onns Gott es Heilijch.

¹⁶ Dan wie ha junt onns Herr Jesus Christus siene Macht en sien wadakome nich bekaunt jemoakt derch kluake, selfst utjedochte Jeschichte, oba sage siene Majestaet met onnse eajne Uage.

¹⁷ Dan hee kjreach Ea en Harlijchkjeit fonn Gott daem Foda, aus doa ne Stem kjeem fonn dee groote Harlijchkjeit: "Dit es mien leefsta Saen, met daem ekj seeha tofraed sie".

¹⁸ En wie heade dise Stem dee utem Himel kjeem aus wie met am toop weare enn daem heilje Boajch.

¹⁹ En wie ha daut profeetesche Wuat noch sechra, en jie doone goot wan jie acht jaewe doaropp aus en Licht daut enn ne diestre Staed schient, bottet aunfangkt to doage, en dee Morjestearn enn june Hoate oppkjemt.

²⁰ Easchtens sel jie weete daut kjeene profeetesche Schreft sikj selfst utlajcht.

²¹ Dan dee Profitie es niemols derch mensche Wele jekome, oba heilje Mana raede soo aus dee heilje Jeist an delengd dreef.

17 Sas Doag lota neem Jesus Peeta, en Jakoobus en sien Brooda Jehaun, en leid an opp en huaga Boajch auleen.

² En hee wort fer an fe-endat, en sien Jesecht shiend soo aus de Sonn, en siene Kjleeda worde soo wit aus hallet Licht.

³ En Kjikj! see sage Mooses en Elia met am raede.

⁴ En Peeta saed to Jesus: "Herr, dit es goot fa onns hia to senne; wan du west, dan moak wie hia dree Tselte, eena fa die, eena fa Mooses, en eena fa Elia."

⁵ Waearent hee noch raed, kjikj, ne kloare Wollkj kjeem aewa an, en kjikj, ne Stem kjeem ut dee Wollkj, dee saed: "Dit es mien Leefsta Saen, aun daem ekj grootet Jefaule ha; horcht no am!"

⁶ Aus dee Jinja daut heade, folle see opp aeare Jesechta, enn groote Angst.

⁷ Oba Jesus kjeem no an, read an aun, en saed: "Stot opp, en aengst junt nich."

⁸ See kjikjte opp, en sage sest kjeenem aus Jesus auleen.

⁹ Aus see fom Boajch rauf kjeeme, befool Jesus an en saed: "Sajcht kjeenem fonn daut waut jie jeseene ha bott de Menschesaen fom Doot oppjestone es."