Revised Common Lectionary (Complementary)

1 Sæll er sá maður, er eigi fer að ráðum óguðlegra, eigi gengur á vegi syndaranna og eigi situr í hópi þeirra, er hafa Guð að háði,

² heldur hefir yndi af lögmáli Drottins og hugleiðir lögmál hans dag og nótt.

³ Hann er sem tré, gróðursett hjá rennandi lækjum, er ber ávöxt sinn á réttum tíma, og blöð þess visna ekki. Allt er hann gjörir lánast honum.

⁴ Svo fer eigi hinum óguðlega, heldur sem sáðum, er vindur feykir.

⁵ Þess vegna munu hinir óguðlegu eigi standast í dóminum og syndugir eigi í söfnuði réttlátra.

⁶ Því að Drottinn þekkir veg réttlátra, en vegur óguðlegra endar í vegleysu.

²³ Þessir orðskviðir eru líka eftir spekinga. Hlutdrægni í dómi er ljót.

²⁴ Þeim sem segir við hinn seka: "Þú hefir rétt fyrir þér!" honum formæla menn, honum bölvar fólk.

²⁵ En þeim sem hegna eins og ber, mun vel vegna, yfir þá kemur ríkuleg blessun.

²⁶ Sá kyssir á varirnar, sem veitir rétt svör.

²⁷ Annastu verk þitt utan húss og ljúk því á akrinum, síðan getur þú byggt hús þitt.

²⁸ Vertu eigi vottur gegn náunga þínum að ástæðulausu, eða mundir þú vilja svíkja með vörum þínum?

²⁹ Seg þú ekki: "Eins og hann gjörði mér, eins ætla ég honum að gjöra, ég ætla að endurgjalda manninum eftir verkum hans!"

³⁰ Mér varð gengið fram hjá akri letingja nokkurs og fram hjá víngarði óviturs manns.

³¹ Og sjá, hann var allur vaxinn klungrum, hann var alþakinn netlum, og steingarðurinn umhverfis hann var hruninn.

³² En ég varð þess var, veitti því athygli, sá það og lét mér það að kenningu verða:

³³ Sofa ögn enn, blunda ögn enn, leggja saman hendurnar ögn enn til að hvílast,

³⁴ þá kemur fátæktin yfir þig eins og ræningi og skorturinn eins og vopnaður maður.

³⁹ Þér rannsakið ritningarnar, því í þeim hyggist þér eiga eilíft líf. Og það eru þær, sem vitna um mig,

⁴⁰ en þér viljið ekki koma til mín og öðlast lífið.

⁴¹ Ég þigg ekki heiður af mönnum,

⁴² en ég þekki yður að þér hafið ekki í yður kærleika Guðs.

⁴³ Ég er kominn í nafni föður míns, og þér takið ekki við mér. Ef annar kæmi í sínu eigin nafni, tækjuð þér við honum.

⁴⁴ Hvernig getið þér trúað, þegar þér þiggið heiður hver af öðrum, en leitið ekki þess heiðurs, sem er frá einum Guði?

⁴⁵ Ætlið eigi, að ég muni ákæra yður fyrir föðurnum. Sá sem ákærir yður, er Móse, og á hann vonið þér.

⁴⁶ Ef þér tryðuð Móse, munduð þér líka trúa mér, því um mig hefur hann ritað.

⁴⁷ Fyrst þér trúið ekki því, sem hann skrifaði, hvernig getið þér þá trúað orðum mínum?"