Revised Common Lectionary (Complementary)

Psalm i pieśń na poświęcenie przybytku Dawida.

30 PANIE, będę cię wywyższać, bo podniosłeś mnie i nie pozwoliłeś mym wrogom cieszyć się z mojego powodu.

² PANIE, Boże mój, wołałem do ciebie i uzdrowiłeś mnie.

³ PANIE, wyprowadziłeś moją duszę z piekła, zachowałeś mnie przy życiu, abym nie zstąpił do dołu.

⁴ Śpiewajcie PANU, święci jego, i wysławiajcie go, wspominając jego świętość.

⁵ Jego gniew bowiem trwa tylko chwilę, a jego łaskawość przez całe życie; choćby płacz trwał przez noc, rankiem nastanie radość.

⁶ Powiedziałem w czasie mej pomyślności: Nigdy się nie zachwieję.

⁷ PANIE, w swojej łaskawości umocniłeś moją górę; ale gdy ukryłeś swoje oblicze, strwożyłem się.

⁸ Wołałem do ciebie, PANIE, modliłem się do PANA:

⁹ Jaki pożytek z mojej krwi, gdybym zstąpił do dołu? Czy proch będzie cię chwalić? Czy będzie głosić twoją prawdę?

¹⁰ Usłysz, PANIE, i zmiłuj się nade mną; PANIE, bądź moim pomocnikiem.

¹¹ Mój płacz zmieniłeś w taniec, zdjąłeś ze mnie wór pokutny, a przepasałeś mnie radością;

¹² Aby moja chwała śpiewała ci i nie milkła; PANIE, mój Boże, będę cię wysławiać na wieki.

¹¹ A oznajmiam wam, bracia, że głoszona przeze mnie ewangelia nie jest według człowieka.

¹² Nie otrzymałem jej bowiem ani nie nauczyłem się jej od człowieka, ale przez objawienie Jezusa Chrystusa.

¹³ Słyszeliście bowiem o moim dawniejszym postępowaniu w judaizmie, że ponad miarę prześladowałem kościół Boży i niszczyłem go;

¹⁴ I wyprzedzałem w judaizmie wielu moich rówieśników z mojego narodu, będąc bardzo gorliwym zwolennikiem moich ojczystych tradycji.

¹⁵ Lecz gdy upodobało się Bogu, który mnie odłączył w łonie mojej matki i powołał swoją łaską;

¹⁶ Aby objawić swego Syna we mnie, abym głosił go wśród pogan, natychmiast, nie radząc się ciała i krwi;

¹⁷ Ani nie udając się do Jerozolimy, do tych, którzy przede mną byli apostołami, poszedłem do Arabii, po czym znowu wróciłem do Damaszku.

¹⁸ Potem, trzy lata później, udałem się do Jerozolimy, aby zobaczyć się z Piotrem, u którego przebywałem piętnaście dni.

¹⁹ A spośród apostołów nie widziałem żadnego innego poza Jakubem, bratem Pana.

²⁰ Oświadczam przed Bogiem, że w tym, co do was piszę, nie kłamię.

²¹ Potem udałem się w okolice Syrii i Cylicji;

²² A nie byłem osobiście znany kościołom Judei, które są w Chrystusie.

²³ Słyszeli tylko: ten, który kiedyś nas prześladował, teraz głosi wiarę, którą przedtem niszczył.

²⁴ I chwalili Boga z mojego powodu.

¹¹ A nazajutrz udał się do miasta zwanego Nain. I szło z nim wielu jego uczniów i mnóstwo ludzi.

¹² A gdy zbliżył się do bramy miasta, właśnie wynoszono zmarłego, jedynego syna matki, która była wdową. Towarzyszyło jej mnóstwo ludzi z miasta.

¹³ Kiedy Pan ją zobaczył, ulitował się nad nią i powiedział do niej: Nie płacz.

¹⁴ Potem podszedł i dotknął mar, a ci, którzy je nieśli, stanęli. I powiedział: Młodzieńcze, mówię ci, wstań!

¹⁵ A ten, który był martwy, usiadł i zaczął mówić. I oddał go jego matce.

¹⁶ Wtedy wszystkich ogarnął strach i wielbili Boga, mówiąc: Wielki prorok powstał wśród nas, oraz: Bóg nawiedził swój lud.

¹⁷ I rozeszła się ta wieść o nim po całej Judei i po całej okolicznej krainie.