Revised Common Lectionary (Complementary)

96 Śpiewajcie PANU nową pieśń, śpiewaj PANU, cała ziemio!

² Śpiewajcie PANU, błogosławcie jego imię, opowiadajcie o jego zbawieniu dzień po dniu.

³ Głoście wśród narodów jego chwałę, wśród wszystkich ludów jego cuda.

⁴ Wielki bowiem jest PAN i godny wszelkiej chwały, straszliwszy nad wszystkich bogów.

⁵ Gdyż wszyscy bogowie narodów są bożkami, a PAN uczynił niebiosa.

⁶ Cześć i majestat przed jego obliczem, moc i piękno w jego świątyni.

⁷ Oddajcie PANU, rodziny narodów, oddajcie PANU chwałę i moc.

⁸ Oddajcie PANU chwałę jego imienia, przynieście dary i wejdźcie do jego przedsionków.

⁹ Oddajcie PANU pokłon w ozdobie świętości, niech cała ziemia drży przed nim.

1 Paweł, apostoł nie od ludzi ani przez człowieka, ale przez Jezusa Chrystusa i Boga Ojca, który go wskrzesił z martwych;

² I wszyscy bracia, którzy są ze mną, do kościołów Galacji:

³ Łaska wam i pokój od Boga Ojca i naszego Pana Jezusa Chrystusa;

⁴ Który wydał samego siebie za nasze grzechy, aby nas wyrwać z obecnego złego świata według woli Boga i Ojca naszego;

⁵ Któremu chwała na wieki wieków. Amen.

⁶ Dziwię się, że tak szybko dajecie się odwieść od tego, który was powołał ku łasce Chrystusa, do innej ewangelii;

⁷ Która nie jest inną; są tylko pewni ludzie, którzy was niepokoją i chcą wypaczyć ewangelię Chrystusa.

⁸ Lecz choćbyśmy nawet my albo anioł z nieba głosił wam ewangelię inną od tej, którą wam głosiliśmy, niech będzie przeklęty.

⁹ Jak powiedzieliśmy przedtem, tak i teraz znowu mówię: Gdyby wam ktoś głosił ewangelię inną od tej, którą przyjęliście, niech będzie przeklęty.

¹⁰ Czy teraz bowiem chcę pozyskać ludzi, czy Boga? Albo czy staram się przypodobać ludziom? Gdybym nadal ludziom chciał się przypodobać, nie byłbym sługą Chrystusa.

¹¹ A oznajmiam wam, bracia, że głoszona przeze mnie ewangelia nie jest według człowieka.

¹² Nie otrzymałem jej bowiem ani nie nauczyłem się jej od człowieka, ale przez objawienie Jezusa Chrystusa.

7 Gdy skończył mówić wszystkie te słowa w obecności ludzi, wszedł do Kafarnaum.

² A sługa pewnego setnika, bardzo przez niego ceniony, chorował i był bliski śmierci.

³ Kiedy setnik usłyszał o Jezusie, posłał do niego starszych spośród Żydów, prosząc, aby przyszedł i uzdrowił jego sługę.

⁴ A oni przyszli do Jezusa i prosili go usilnie: Godny jest, abyś mu to uczynił.

⁵ Miłuje bowiem nasz naród i zbudował nam synagogę.

⁶ Wtedy Jezus poszedł z nimi. Ale gdy był już niedaleko domu, setnik posłał do niego przyjaciół ze słowami: Panie, nie trudź się, bo nie jestem godny, abyś wszedł pod mój dach.

⁷ Dlatego i samego siebie nie uważałem za godnego przyjść do ciebie. Lecz powiedz słowo, a mój sługa zostanie uzdrowiony.

⁸ Bo i ja jestem człowiekiem podległym władzy i mam pod sobą żołnierzy, i mówię jednemu: Idź, a idzie, a drugiemu: Chodź tu, a przychodzi, a mojemu słudze: Zrób to, a robi.

⁹ Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i odwróciwszy się, powiedział do ludzi, którzy szli za nim: Mówię wam, nawet w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary.

¹⁰ Ci zaś, którzy byli posłani, po powrocie do domu zastali zdrowym sługę, który chorował.