Revised Common Lectionary (Complementary)

⁴⁰ Ang dapat ay siyasatin natin ang ating pamumuhay at magbalik-loob sa Panginoon. ⁴¹ Buksan natin ang ating mga puso at itaas ang ating mga kamay sa Dios na nasa langit at sabihin: ⁴² “Panginoon, nagkasala po kami at naghimagsik sa inyo, at hindi nʼyo kami pinatawad. ⁴³ Nagalit kayo sa amin at inusig kami at walang awang pinatay. ⁴⁴ Tinakpan nʼyo ng mga ulap ang inyong sarili para hindi nʼyo marinig ang aming mga dalangin. ⁴⁵ Ginawa nʼyo kaming parang basura sa paningin ng ibaʼt ibang bansa. ⁴⁶ Kinutya kami ng lahat ng aming mga kaaway. ⁴⁷ Dumanas kami ng matinding takot, panganib, pagkasira at kapahamakan.”

⁴⁸ Napaluha ako dahil sa kapahamakang sinapit ng aking mga kalahi.

⁴⁹ Patuloy akong iiyak ⁵⁰ hanggang sa tumunghay ang Panginoon mula sa langit. ⁵¹ Labis akong nasaktan sa sinapit ng mga kababaihan ng aking lungsod.

⁵² Hinahabol ako ng aking mga kaaway na parang isang ibon, kahit na wala naman akong nagawang kasalanan sa kanila. ⁵³ Sinubukan nila akong patayin sa pamamagitan ng pambabato at paghulog sa balon. ⁵⁴ Halos malunod na ako at ang akala koʼy mamamatay na ako.

⁵⁵ Doon sa ilalim ng balon, tumawag ako sa inyo Panginoon. ⁵⁶ Pinakinggan nʼyo ang pagmamakaawa ko at paghingi ng tulong. ⁵⁷ Dumating kayo nang akoʼy tumawag at sinabi nʼyong huwag akong matakot. ⁵⁸ Tinulungan nʼyo ako sa problema ko Panginoon, at iniligtas nʼyo ang buhay ko.

Sa Malta

28 Nang makaahon na kami at ligtas na sa panganib, nalaman namin na ang islang iyon ay tinatawag na Malta. ² Napakabait sa amin ng mga taga-roon at mabuti ang kanilang pagtanggap sa aming lahat. Nagsiga sila para makapagpainit kami, dahil umuulan at maginaw. ³ Nanguha si Pablo ng isang bigkis ng kahoy na panggatong. Pero nang mailagay na niya ang mga kahoy sa apoy, biglang lumabas ang makamandag na ahas dahil sa init ng apoy, at tinuklaw ang kanyang kamay. ⁴ Pagkakita ng mga taga-roon sa ahas na nakabitin sa kamay ni Pablo, sinabi nila, “Tiyak na kriminal ang taong ito. Nakaligtas siya sa dagat pero ayaw pumayag ng dios ng katarungan na mabuhay pa siya.” ⁵ Pero ipinagpag lang ni Pablo ang ahas doon sa apoy at hindi siya napano. ⁶ Hinihintay ng mga tao na mamaga ang kamay ni Pablo o kayaʼy matumba siya at mamatay. Pero matapos nilang maghintay nang matagal, walang nangyari kay Pablo. Kaya nagbago ang kanilang iniisip. Sinabi nila, “Isa siyang dios!”

⁷ Ang pangalan ng pinuno ng lugar na iyon ay si Publius. Ang kanyang lupa ay malapit lang sa lugar kung saan kami umahon. Mabuti ang kanyang pagtanggap sa amin, at doon kami tumuloy sa kanila sa loob ng tatlong araw. ⁸ Nagkataon noon na ang ama ni Publius ay may sakit. May lagnat siya at disintirya. Kaya pumasok si Pablo sa kanyang silid at nanalangin. Ipinatong niya ang kanyang kamay sa may sakit at gumaling ito. ⁹ Dahil sa pangyayaring iyon, ang lahat ng may sakit sa isla ay pumunta sa amin at pinagaling din sila. ¹⁰ Marami silang ibinigay sa amin na regalo. At nang paalis na kami, binigyan pa nila kami^[a] ng mga kakailanganin namin sa paglalakbay.