Old/New Testament
Dee 84 Psalm
To dän Haupt Musikaunt opp Jittit. En Psalm fa dee Kora Säns
1 Woo harlijch sent diene Woninj, O Aulmajchtja Herr Gott!
2 Miene Seel sänt sikj un deit soogoa feschmachte fa däm Herr Gott siene Fäaleew; mien Hoat un mien Fleesch schriehe fa däm läwendja Gott.
3 Soogoa dee Spoalinkj haft en Hus jefunje; un dee Schwaulm en Nast fa sikj selfst wua see äare Junja kaun han laje, opp diene Aultoare, O Almajchtja Herr Gott, mien Kjeenijch un mien Gott.
4 Jesäajent sent dee, dee enn Dien Hus wone; dee woare Die emma preise. Selah.
5 Jesäajent es dee Maun däm siene Macht enn Die es; dee Huachwäaj sent enn äare Hoate.
6 Wan see derjch dän Tol fonn Hiele derjch gone, moake see daut ne Wotakjwal; jo, dee Räajen deit bekjleede met Säajens.
7 Dee gone fonn eene Karuft no dee Näakjste, un kome enn Zion fer Gott.
8 O Aulmajchtja Herr Gott, hea mien Jebäd; horjch, O Joakopp sien Gott. Selah.
9 See, O Gott onns Schilt, un kjikj opp dien Ennjesaulwda sien Jesejcht.
10 Dan een Dach enn diene Fäaleew es bäta aus Dusent; ekj ha jewält bie dee Däa fonn mien Gott sien Hus to stone, aus enn dee Gottloose äare Tselte to wone.
11 Dan dee Herr Gott es en Sonn un en Schilt; dee Herr Gott woat Jnod un Harlijchkjeit jäwe; Hee woat nuscht Goodet trigj hoole fonn dän dee opprajchtijch waundle.
12 O Aulmajchtja Herr Gott, jesäajent es dee Maun dee enn die fetruehe deit!
Dee 85 Psalm
To dän Haupt Musikaunt. En Psalm fa dee Kora Säns.
1 O Herr Gott, du best jnädijch jewast to dien Launt; du hast Joakop siene Jefangenschoft trigj jedreit.
2 Du hast dien Folkj äare Gottloosijchkjeit wajch jenomen; du hast aul äare Sind bedakjt. Selah.
3 Du hast aul dien Oaja toop jesaumelt; du hast fonn dee Hett fonn dien Oaja wajch jedreit.
4 O onnse Radunks Gott, drei onns romm, un sie onns nijch lenje ojalijch.
5 Woascht du opp emma oajlijch senne jäajen ons? Woascht du dien Oaja felenjre to aule Jeschlajchte?
6 Woascht ons niehet Laewe jäwe soo daut dien Folkj sikj en die freihe kaun?
7 Wies onns dien Erboarme, O Herr Gott, un jeff onns diene Radunk.
8 Ekj woa heare waut dee Herr Gott saje woat, dan Hee woat Fräd to sien Folkj räde, un to siene Heilje; oba lot dän nijch wada no Dommheit dreihe.
9 Sejchalijch es siene Radunk dijcht bie jekomen no dän dee Am ferjchte; soo daut daut Harlijchkjeit wone kaun enn daut Launt.
10 Erboarme un Woarheit ha sikj toop jetroffe; Jerajchtijchkjeit un Fraed ha sikj jekust.
11 Woarheit woat ut dee Ead rut sprinje, un Jerajchtijchkjeit kjikjt rauf fom Himel.
12 Jo, dee Herr Gott woat onns goodet jäwe, un onns Launt wudd dee Arnt femeare.
13 Jerajchtijchkjeit woat fer Am gone, un woat en Wajch moake fa siene Staupe..
Dee 86 Psalm
En Jebäd von Doft.
1 O Herr Gott, beaj dien Ua rauf; doo mie auntwuate, dan ekj sie Oam un derftijch.
2 Bewoa miene Seel, dan ekj sie jettlijch; O Du mien Gott, rad dien Deena dee enn Die fetrut.
3 Sie mie jnädijch, O Herr, dan ekj schrie jieda Dach no die.
4 Jef Fräd to dien Deena siene Seel; dan ekj häw miene Seel opp to die O Herr.
5 Dan Du, O Herr best goot un reed to fejäwe; un rikj enn Erboarme to aul dän dee die aunroope.
6 Jef Ua, O Herr, to mien Jebäd; horjch no daut schriehe fonn mien deemietjet aunbäde.
7 Ekj woa Die aunroope enn dän Dach fonn mien Trubbel, dan Du woascht mie auntwuate.
8 Kjeene mank dee Jetta es soo aus Du best, O Herr; uk kjeen soone Woakje aus diene.
9 Aul dee Natsjoone dee Du jemoakt hast sele kome un fer die aunbäde; jo, Herr, dee sele dien Nome feharlijche.
10 Dan Du best Groot, un deist wundaboare Dinje, Du auleen best Gott.
11 O Herr Gott, doo mie unjarejchte enn dien Wajch; ekj woa enn diene Woarheit waundle, doo mien Hoat toop binje dien Nome to ferjchte.
12 Ekj woa die danke met mien gaunset Hoat, O Herr mien Gott, un ekj woa dien Nome fa emma feharlijche.
13 Dan dien Erboarme to mie es groot, un dee hast miene Seel fonn dän läajchste Hal jerat.
14 O Gott, dee Stoakje sent jäajen mie oppjestonen, un dee Soldote fonn dee Jewaultje ha mien Laewe jesocht, un ha die nijch fer äare Uage jesat.
15 Oba Du, O Gott, best Gott, foll Metliet, un rikj enn Erboarme en Woarheit.
16 O drei die no mie un sie mie jnädijch, jef dien Deena Krauft, un rad däm Sän fonn dien Deenstmejal.
17 Jef mie en Teakjen fa Goots, soo daut dee, dee mie hause seene kjenne un sikj schaeme, O Herr Gott, wiels Du hast mie jeholpe, un Du hast mie jetreest.
12 Doaromm pracha ekj junt, Breeda, derch Gott sien grootet Metliede, daut jie jun Lief Gott aewajaewe aus en laewendjet Opfa, daut Gott jefelt. Daut es jun feninftje Gottesdeenst.
2 En stalt junt nich met dise Welt jlikj, leewa siet fe-endat derch en nieha Senn, so daut jie bewiese kjenne waut Gott sien Wele es, daut Goot, en Aunjenaem, en Folkome es.
3 Dan derch dee Jnod dee mie jejaeft es, saj ekj to en jieda eenem mank ju, nich hecha fonn sikj selfst to denke aus hee werklich es, leewa to denke met en kloare Senn, soo fonn sikj selfst to denke aus Gott daen Gloowe toojeldeelt haft.
4 Dan soo aus wie enn een Kjarpa fael Jliede ha, en dee nich aule aewareenet to doone ha;
5 soo sent wie fael Jliede en een Lief enn Christus, en sent unjarenaunda Jliede eena met daem aundra.
6 En no daem daut wie feschiedne Gow ha no daem daut onns Jnod toojedeelt es: wan profetseie, dan wel wie profetseie so aus onns Gloowe jeschenkt es;
7 waea deent, dan doano deene; wan unjarechte, dan doano unjarechte;
8 waea ermont, dan doano ermone; waea metdeelt, dan eefeltijch; waea aundre faeasteit, dan flietich; waea erboarme eeft, dan met Freid.
9 Dee Leew mott nich faulsch senne. Hausst daut Beese, hoolt daut goodet faust.
10 Siet ju unjarenaunde aus Breeda fonn Hoate Goot; doot eena daem aundre enn Ea faeatrakje.
11 Siet iewrich, nich ful; drinjent em Jeist; deent daem Herr.
12 Siet froo en Hopninj, jeduldich enn Triebsaul, hoolt aun em Jebaed.
13 Halpt dee Heilje met wua Mangel es, siet emma Gaustfrie.
14 Saeajent daen, dee junt fefolje; saeajent, doot nich fedaume.
15 Freit junt met daen dee sikj freie, en hielt met daen dee hiele.
16 Hat eenalei Senn unjeranaunda. Seakjt nich no daut waut huach es, leewa hoolt ju met daen dee deemietich sent. Hoolt junt nich selfst fa Kluak.
17 Tolt nich Beeset trigj fa Beeset, fesorcht leewa Goodet fa aule Mensche.
18 Wan maeajlich, soo wiet es junt daut aunbelangt, feseakjt met aulem enn Fraed to laewe.
19 Leefste Frind, doot nich selfst Rach eewe, jaeft leewa Oaja Rum, dan daut steit jeschraewe: "Rach eewe es miene Sach; ekj woa trigjtole, sajcht de Herr".
20 Oba wan dien Fient hungat, fooda am; wan am darscht, jef am to drinke; wan du daut deist woascht du am doaderch jleajendje Kole oppem Kopp laje.
21 Lot daut Beese nich aewa ju jewenne; leewa jewennt aewe daut Beese met Goodet.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer