Previous Prev Day Next DayNext

Old/New Testament

Each day includes a passage from both the Old Testament and New Testament.
Duration: 365 days
Reimer 2001 (REIMER)
Version
Psalme 119:89-176

Lamed

89 O Herr Gott, dien Wuat es fa emma bestädijcht emm Himmel.

90 Diene Trüheit es fonn eene Jennerazion no dee näakjste; Du hast dee Ead jejrint un dee steit.

92 Wan dien Jesats nijch mien Fejneaje wea, dan wea ekj enn mien Trua feschwunje.

93 Ekj woa diene Fäaschrefte niemols fejäte; dan du jeefst mie Läwe doa derjch.

94 Ekj sie dient – rad mie; dan ekj ha diene Fäaschrefte jesocht.

95 Dee Gottloose luade fa mie, mie omm to brinje; ekj woa diene Zeijchnisse bedenkje.

96 Ekj ha en Enj jeseene to aulet Follkomnet; dien Aunkommendeare es butamote Breet.

Mem

97 O woo leef ha ekj dien Jesats! Daut es mien Bedenkje dän Dach äwa.

98 Du moakst mie Weisa aus miene Fiend derjch diene Jeboote, dan dee sent emma bie mie.

99 Ekj ha meeha Weisheit aus aul miene Leara, dan diene Zeijchnisse sent mien Bedenkje.

100 Ekj festo meeha aus dee Oole, dan ekj hool diene Fäaschrefte.

101 Ekj ha miene Feet wajch jehoole fonn aule beese Wäaj, dien Wuat to hoole.

102 Ekj ha nijch wajch jedreit fonn diene Jerejchte, dan du hast mie jeleat.

103 Woo seet sent diene Wead to mien Mülbän! Meeha aus Honnijch enn mien Mül.

104 Derjch diene Fäaschrefte weet ekj; aulsoo dan haus ekj jieda faulscha Wajch.

Nun

105 Dien Wuat es ne Laump to miene Feet, un en Lijcht to mien Stijch.

106 Ekj ha jeschwuare, un ekj doo daut bestädje, diene jerajchte Jerejchte to hoole.

107 Ekj sie seeha betriebt; O Herr Gott, jeff mie Läwe no dien Wuat no.

108 Bitte, O Herr Gott, nem daut frieweljet Opfa fonn mien Mul, un lea mie diene Jerejchte.

109 Mien Läwe es eegol enn miene Henj, un doch fejät ekj nijch dien Jesats.

110 Dee Gottloose ha ne Schlenj fa mie jelajcht, un doch waunde ekj nijch wajch fonn diene Fäaschrefte.

111 Ekj ha diene Zeijchnisse jeorwe fa emma; dan dee sent dee Freid fonn mien Hoat.

112 Ekj ha mien Hoat doahan jeboage diene Jeboote emma to doone bott daut Enj.

Samech

113 Ekj haus twiewlische Jedanke; oba ekj ha dien Jesats leef.

114 Du best miene toofluchts Städ un mien Schilt; ekj hop enn dien Wuat.

115 Wajch fonn mie, jie Beese! dan ekj woa Gott siene Befäle hoole.

116 Doo mie derjch dien Wuat opprejcht hoole, soo daut ekj läwe kaun; un lot mie nijch to schaund jemoakt woare wäajen miene Hopning.

117 Hool mie opprajcht un ekj woa jerat senne; un ekj woa emma no diene Fäaschrefte kjikje.

118 Du hast aul dän dol jetraumpelt dee fonn diene Fäaschrefte erde; dan äa Bedrach es Faulschheit.

119 Du hast aul dee Beese oppe Ead wajch jenome soo aus Schum; soo ha ekj diene Zeijchnisse leef.

120 Mien Fleesch haft jetsettat wäajen diene Forjcht; un ekj ha diene Jerejchte jeferjcht.

Ain

121 Ekj ha daut jerajchtet un rajchtet Dinkj jedone; äwajeff mie nijch aun dän dee mie bedrekje.

122 Sie Sejchaheit to dien Deena fa Goots; lot dee Stollte mie nijch bedrekje.

123 Miene Uage fesaje fa diene Radunk, un fa daut Wuat fonn diene Jerajchtijchkjeit.

124 Haundel met dien Deena no diene Erboarmunk; un lea mie diene Fäaschrefte.

125 Ekj sie dien Deena; halp mie nodenkje un ekj woa diene Zeijchnisse weete.

126 Daut es Tiet daut dee Herr Gott oabeide deit; dee ha dien Jesats jebroake.

127 Ekj ha dien Aunkommendeare leef, meeha aus Golt, soogoa achtet Golt.

128 Soo doo ekj aunerkjane daut aul diene Fäaschrefte rajcht sent; ekj haus aule faulsche Wäaj.

Pe

129 Diene Zeijchnisse sent wundaboa; un soo deit miene Seel dee hoole.

130 Wan diene Wead enenn kome, dan jäwe dee Lijcht, un doone dee Eefacha ennleare.

131 Ekj muak mien Mul op un deed Jesche; dan ekj haud en Felange fa diene Jeboote.

132 Drei die no mie, un jeff mie Gonnst, soo aus enn dän Wajch fonn dän dee dien Nome leef habe.

133 Doo miene Staupe bestädje enn dien Wuat, un lot kjeen Beeset äwe mie harsche.

134 Doo mie rade fonn Mensche äa Bedrekje, un ekj woa diene Fäaschrefte hoole.

135 Moak dien Jesejcht opp dien Deena to schiene, un lea mie diene Fäaschrefte.

136 Riefasch fonn Woat rane fonn miene Uage rauf, dan see hoole nijch dien Jesats.

Tzedd

137 O Herr Gott, Du best Jerajcht, un diene Jerejchte sent rajcht.

138 Du hast Jerajchtijchkjeit fonn diene Zeijchnisse jejäft, un sondaboare Weisheit.

139 Mien Iewa haft mie fetäat, dan miene Fiend ha dien Wuat fejäte.

140 Dien Wuat es rein, un dien Deena haft daut leef.

141 Ekj sie mau kjlien un feacht; ekj doo diene Fäaschrefte nijch fejäte.

142 Diene Jerajchtijchkjeit es fa emma Jerajchtijchkjeit; un dien Jesats es Woarheit.

143 Noot en Seeleangst ha mie jefunge; dien Aunkommendeare es mien Fejneaje.

144 Dee Jerajchtijchkjeit fonn diene Zeijchnisse es eewijch; moak mie daut weete un ekj woa läwe.

Koph

145 Ekj schreajch met mien gaunset Hoat; O Herr Gott, doo mie auntwuate; ekj woa diene Fäaschrefte hoole.

146 Ekj schreajch no die; rad mie, un ekj woa diene Zeijchnisse hoole.

147 Ekj go fer dän Sonn Oppgank un hiel; ekj hop enn dien Wuat.

148 Miene Uage gone fer dee Nacht Wacht, dien Wuat no to denkje.

149 Hea miene Stem derjch dien Erboarme, O Herr Gott; jeff mie Läwe derjch diene Jerejchte.

150 Dee Schowenackje dee mie hinjaraun sent kome dijcht bie, dee sent wiet auf fonn dien Jesats.

151 Du best dijcht bie, O Herr Gott, un aul diene Jeboote sent Woarheit.

152 Ekj ha diene Zeijchnisse jewist fonn jee häa, dan du hast dee fa emma jejrint.

Resch

153 See mien Älend un doo mie rade, dan ekj doo diene Jesatse nijch fejäte.

154 Doo bie miene Sach biestone, un rad mie; jeff mie Läwe no dien Wuat no.

155 Dee Radunk es wiet auf fonn dee Gottloose, dan dee seakje diene Jesatse nijch.

156 O Herr Gott, diene leeftolje Erboarmunje sent groot; jeff mie Läwe no diene Jerejchte.

157 Miene Fefolja un Fiend sent fäl; ekj drei nijch wajch fonn diene Zeijchnisse.

158 Ekj sach dee Feroda un wea besorjcht, wiels see hilde nijch dien Wuat.

159 See woo ekj diene Fäaschrefte leef ha, O Herr Gott; jeff mie Läwe no dien Wuat.

160 Dee Somm fonn dien Wuat es Woa, jieda eent fonn diene jerjachte Jerejchte bliewe fa emma.

Schin

161 Helte ha mie oone Uasoak fefoljcht; oba mien Hoat haft dien Wuat jeferjcht.

162 Ekj frei mie enn dien Wuat, soo aus eena dee grootet Raup finjt.

163 Ekj haus un feacht Leaje; oba ekj ha dien Jesats leef.

164 Ekj doo die säwen mol dän Dach preise wäajen diene Jerajchte Jerejchte.

165 Soone dee dien Jesats leef ha, ha groote Fräd; un dee stolpre nijch.

166 O Herr Gott, ekj ha fa diene Radunk jehopt, un ha diene Fäaschrefte jedone.

167 Miene Seel haft diene Zeijchnisse jehoole; un ekj ha dee seeha leef.

168 Ekj ha diene Jeboote un diene Zeijchnisse jehoole; dan aul diene Wäaj sent fer mie.

Tau

169 Lot mien Jeschrejcht no die kome, O Herr Gott; jeff mie Weisheit no dien Wuat no.

170 Lot mien Jebäd fer die kome; rad mie no dien Wuat no.

171 Miene Leppe selle Preis räde wan du mie diene Jerejchte leare deist.

172 Miene Tung saul dien Wuat auntwuate; dan aul diene Jeboote sent Jerajchtijchkjeit.

173 Lot diene Haunt mie halpe; dan ekj ha diene Fäaschrefte jewält.

174 Ekj ha mie jesänt no diene Radunk, O Herr Gott; un dien Jesats es mien Fejneaje.

175 Lot miene Seel läwe un ekj woa die preise; un lot diene Jerejchte mie halpe.

176 Ekj ha je-ert soo aus en feloarnet Schop, seakj dien Deena; dan ekj doo diene Jeboote nijch fejäte.

1 Korinta 8

Nu waeajen dee Jetseoppfa, wie weete daut wie aule Erkjantnes ha. Erkjantnes moakt Stolt, oba Leew buet opp.

Wan irjentwaea denkt daut hee fael weet, weet hee noch nich waut hee weete sull.

Oba wan waea Gott leef haft, dee woat fonn Gott aunerkjant.

Aulso waeajen daut Jetseoppfa aete, wie weete daut en Jetse enn dise Welt nusscht es, en daut kjeen Gott es buta eena.

En wan doa uk noch soone sent enn dise Welt oda emm Himel dee Jetse jenant woare, en doa sent je fael Jeta en fael Heere,

doch fa onns es doa mau een Gott, de Foda fonn daem aules kjemt, en wie enn am, en een Herr Jesus Christ, derch waem aules besteit, en wie uk derch am.

Oba nich aule Mensche weete daut; en doa sent soone dee soo aun aeare Jetse jewant sent en aete daut so aus Jetseoppfa, en wiel aea Jewesse noch schwak es, fe-onnreinje see sikj.

Oba Aete brinjt onns nich noda no Gott; en wan wie nich aete sent wie nich schlachte auf, en wan wie aete sent wie nich baete auf.

Oba seet junt faea daut june Frieheit nich en Aunstoos es fa daen dee Schwak sent.

10 Dan wan waea die, dee du weetst, sit em Jetsetempel sette, woat nich daem Schwaka sien Jewesse driest woare Jetseopfa to aete?

11 En doaderch woat dee Schwaka derch dien weete tonicht jebrocht - dien Brooda fa daem Christus storf.

12 Aulso wan jie so sindje jaeajen june Breeda, en fewunde aea schwaket Jewesse, dan doo jie jaeajen Christus sindje.

13 Doaromm, wan mien aete en Aunstoos es fa mien Brooda, woa ekj opp kjeen Wach Fleesch aete soo lang aus dee Welt steit, daut ekj mien Brooda nich en Aunstoos sull senne.

Reimer 2001 (REIMER)

Copyright © 2001 by Elmer Reimer