Old/New Testament

Dee 110 Psalm

En Psalm fonn Doft

¹ En Berecht fonn däm Herr Gott to mien Herr, set bie miene rajchte Haunt bott ekj diene Fiend die to ne Footbenkj moak.

² Dee Herr Gott woat dee Stang fonn siene Macht rut schekje ut Zion; doo med mank diene Fiend harsche.

³ Dien Folkj saul wellich senne enn dän Dach fonn diene Macht; un dee Madastichkjeit fonn Heilichkjeit fonn daut daut Muttalief fonn Morjenroot, to die es daut Deiw fonn diene Jugent.

⁴ Dee Herr Gott haft jeschwuare un woat nich Busse doone; du best fa emma en Priesta no Melchisedek siene Ordninj.

⁵ Dee Herr bie diene rajchte Haunt deit Kjennichs schmatre enn dän Dach fonn sien Oaja.

⁶ Hee woat rejchte mank dee Nazionen; Hee woat daut felle met doodje Kjarpa; Hee woat Ferschte schmatre äwa fäl Launt.

⁷ Hee saul drinkje ut dän Bach enn dän Wajch; doarom woat Hee dän Kopp opp häwe.

Dee 111 Psalm

¹ Preis däm Herr Gott; ekj woa däm Herr Gott danke met mien gaunset Hoat; enn dee festoakne Fesaumlunk fonn dee Opprajchta, un opp daut toop kome.

² Däm Herr Gott siene Woakje sent groot, un woare utjesocht fonn dän dee dee welle habe.

³ Sien Woakj es eaboa en harlich; un siene Jerajchtichkjeit duat fa emma.

⁴ Hee haft en Aunjedenkj fa siene Wundasch; dee Herr Gott es jnädich un foll Metleet.

⁵ Hee haft Noarinj jejäft to dän dee Am ferjchte; Hee woat sien Bunt fa emma behoole.

⁶ Hee haft sien Folkj dee Macht fonn siene Woakje jewäse; dän en Oawgoot to jäwe mank dee Nazione.

⁷ Dee Oabeit fonn siene Henj sent Woarheit un Jerejcht; aul sien Kommandeare es Woa,

⁸ un steit faust fa emma un emma; dee sent jedone enn Woarheit en Opprajchtijchkjeit.

⁹ Hee schekjt Radunk to sien Folkj; Hee haft sien Bunt bestädijcht fa emma; Heilijch en foll Eaforjch es sien Nome..

¹⁰ Dee Aunfank fonn Weisheit es Gottesforjcht; aula dee daut doone ha ne goode Festentnis; sien Preis es opp Eewijch duarhauft.

Dee 112 Psalm

¹ Preis däm Herr Gott! Jesäajent es dee Maun dee däm Herr Gott ferjchte deit, dee sikj enn siene Jeboote fejneaje deit.

² Sien Some saul majchtijch senne oppe Ead; dee opprajchte äare Jennerazion saul jesäajent senne;

³ Hab un Goot woat enn sien Hus senne; un siene Jerajchtijchkjeit blift fa emma.

⁴ Doa kjemt Lijcht enn dee Diestanis to dee Opprajchte; Hee es jnädijch un foll Metleet un Jerajchtichkjeit.

⁵ Dee Maun dee Gonnst wiese deit un utliehe deit es Goot; hee woat dee Sache Noarunk jäwe met Äwareenet.

⁶ Dan hee woat niemols jescheddat woare; dee Jerajchte sele fa emma enn Aunjedenkj senne.

⁷ Hee woat sikj nijch engste fa beese Norejcht; sien Hoat es bestädijcht, hee fetruet sikj enn däm Herr Gott.

⁸ Sien Hoat es nehejcht jehoole, hee woat sikj nijch engste, bott hee siene Fiend sit.

⁹ Hee haft festreit; hee haft to dee Bederftje jejäft, siene Jerajchtijchkjeit blift fa emma; sien Huarn saul met Ea oppjehäft woare.

¹⁰ Dee Beese sele daut seene un festimmelt senne; hee woat met dee Täne gnorsche un feschmelte; dee Beese äa Janka saul feschwinje.

5 Doa jeit ne jemeene raed romm, daut doa Hurarie mank ju es, en soone Hurarie aus nich emol mank de Heide es, daut eena sien Foda siene Fru haft.

² En jie puche junt sogoa, en sent nich leewa truarich jewast, so daut dee, dee soont jedone haft mucht fonn june Jemeenschoft erut jedone woare.

³ Oba wan ekj em Kjarpa uk nich doa sie, oba em Jeist doa sie, hab ekj aul Uadeel jejaeft aewa daem dee daut deit aus wan ekj em Kjarpa doa wea,

⁴ enn daem Herr Jesus sien Nome, wan jie junt fesaumle, en mien Jeist met daem Herr Jesus Christus siene Krauft,

⁵ soonem daem Soton to aewajaewe daut Fleesch to fenichte, daut sien Jeist mucht jerat woare enn daem Herr sien Dach.

⁶ Jun puche es nich goot. Weet jie nich daut en kjleenet biet Haew derch daut gaunse Deach jeit?

⁷ Doaromm moakt junt loos fonn daem oola Haew, daut jie en nieha Deach kjenne senne, so aus jie oone Haew sent. Dan Christus, onns Passalaum es fa onns aul jeoppfat.

⁸ Aulso wel wie daut Fast hoole, nich met daen oola Haew, uk nich met de Haew fonn Groll en beeset, oba met Broot ut Reinheit en Woarheit.

⁹ Ekj schreef enn mien Breef daut jie nich sulle dichtet fekjea habe met Huare,

¹⁰ nich gaunsentgoa met de Huare enn dise Welt, oda met dee Jietsje, oda met Schwindla, oda met Jetsedeena; wiel dan wudd jie motte ut dise Welt erut gone.

¹¹ Oba nu schreef ekj junt daut jie nich sulle dichtet fekjea habe met eenem dee sikj en Brooda nant dee en Huara, oda en Jietsja, oda en Jetsedeena, oda en Lastra, oda en Supa, oda en Schwindla es; met soonem nich emol to aete.

¹² Dan waut es mie daut dee to rechte dee bute sent? Recht jie nich dee, dee benne sent?

¹³ Oba dee, dee bute sent woat Gott rechte. Doot fonn junt selfst daen Beese maun rut!