Old/New Testament
Dee 79 Psalm
En Psalm von Asaf
1 O Gott, dee Natsjoone sent enn dien Oawgoot enenn jekome; dee ha dien heilja Tempel feonnreinijcht; dee ha Klommpes jemoakt fonn Jerusalem.
2 Dee ha diene Deena äare Kjarpa aus Äte jejaeft fa dee Fäajel enne Lofft, daut Fleesch fonn diene Heilje to dee Beeste oppe Ead.
3 Dee ha äa Bloot fegote soo aus Wota runnt omm Jerusalem; un doa es kjeena dee begrowe deit.
4 Wie sent ne Schaund jeworde to onnse Nobasch, en fe-achte, un en Jespatte to dän dee romm onns sent.
5 Woo lang, O Herr Gott. Woascht du opp emma oajalijch senne met onns? Saul dien Aufgonnst soo brenne aus siene Heilje äa Doot?
6 Jeet dien Oaja ut opp dee Natsjoone dee die nijch jekjant ha, un opp dee Kjeenijchrikje dee nijch dien Nome aunjeroopt ha.
7 Dan dee ha Joakopp oppjeäte un ha siene Wonstäd soo aus ne Wiltnis jemoakt.
8 O doo nijch onnse Fodasch äare fäaje Sind behoole; lot dien Erboarme haustijch kome onns to trafe, dan du hast onns seeha läajch jebrocht.
9 Halp, O onnse Radunks Gott, fa dee Harlijchkjeit fonn dien Nome; un rad onns un doo fa onnse Sind betole omm dien Nome haulwe.
10 Wuaromm sulle dee Natsjoone saje: "Wua es äa Gott?" Lot dien Rach eewe bekaunt woare mank dee Natsjoone fa daut Bloot fonn diene Deena daut es utjegote worde.
11 Lot däm Jefangna sien Stäne fer die kome, doo dän oppbewoare dee to dän Doot äwajäft sent.
12 Un doo onnse Nobasch säwenmol beloone, äa Fluche enn äa eajna Bossem met daut met waut see die jeflucht ha, O Herr.
13 Dan woa wie, dien Folkj un dee Schop fonn diene Häad die Dank jaewe fa emma; wie woare dien Preis fetale to aule Jeschlajchte.
Dee 80 Psalm
To dän Haupr Musikaunt, wäajen dee Lelje. En Psalm von Asaf.
1 O Iesrael äa Schop Hoad, Du, dee Du Joosef leide deist soo aus ne Häad; dee Du tweschen dee Cherubim wonst, doo schiene.
2 Doo diene Macht bewäaje fer Efraim, en Benjamin, un Manasse, un komm doo onns rade.
3 O Gott, doo onns wada trigj dreihe, lot dien Jesejcht schiene; dan woa wie jerat woare.
4 O Aulmajchtja Herr Gott, woo lang woascht du noch oajalijch senne jäajen daut Jebaed fonn dien Folkj?
5 Du deetst an foodre met daut Broot fonn Trone, un du jeefst an Trone to drinkje.
6 Du hast onns en Striet jemoakt to onnse Nobasch; un onnse Fiend lache to sikj selfst.
7 O Aulmajchtja Gott, doo onns wada trigj dreihe, un lot dien Jesejcht schiene, un wie woare jerat senne.
8 Du hast ne Wienrank ut Iejipte jeleit; Du hast dee Natsjoone rut jeschmäte un hast dee jeplaunt.
9 Du deetst Rum moake doafäa; un deetst dee ennwartle; daut haft daut Launt jefelt.
10 Dee läaje Boaj weare bedakjt met dän schaute; un dee Aste weare soo aus dikje Tseedabeem.
11 Dee schekjt siene Aste rut no dän See, siene Aste no dän Riefa.
12 Wuaromm hast Du dee Hakje dol jebroake, soo daut aul dee, dee doa febie gone dee beplekje?
13 En wila Kujel ut dän Woolt deit daut fenijchte; un dee Beeste em Felt doone daut äte.
14 O Aulmajchtja Gott, wie prachre Die, komm trigj! Kjikj rauf fomm Himel, un see, en doo dise Wienrankj beseakje,
15 un dee Wiengoade dee diene rajchte Haunt jeplaunt haft, un dee Sän däm du stoakje deetst fa die selfst.
16 Daut es met Fia febrent, doljeschnäde; dee fekome derjch dän Dodel fonn dien Jesejcht.
17 Lot diene Haunt opp däm Maun senne fonn diene rajchte Haunt; opp däm Menschesän dän Du stoakj jemoakt hast fa die selfst.
18 Dan woa wie nijch fonn die trigj wajch dreihe; jeff onns niehet Läwe, un wie woare dien Nome aunroope.
19 Brinj onns trigj, O Aulmajchtja Herr Gott; lot dien Jesejcht schiene, un wie woare jerat senne.
11 Ekj saj dan: haft Gott sien Folkj auntsied jesat? Muchtet nich senne! Ekj sie uk en Iesraelite, fonn Obraum sien Some, utet Benjamien Staum.
2 Gott haft sien Folkj daut hee ferhaea uterwaelt haud nich auntsied jesat. Oda weet jie nich waut dee Schreft sajcht derch Elia, woo hee fer Gott kjeem jaeajen Iesrael en saed:
3 "Herr, dee ha diene Profeete doot jemoakt, en diene Aultaeare ut jegroft; en ekj see auleen aewajeblaewe, en nu stone see mie nom Laewe".
4 Oba waut wea Gott siene Auntwuat? "Ekj ha saewen Dusent Mana fa mie jehoole dee aeare Kjneeha nich fer Baal jeboage habe".
5 Aulso es doa nu uk to dise Tiet en aewajeblaewne Zol rutjewaelt no Gott siene Jnod.
6 En wan derch Jnod, dan esset nich meeha derch Woakje, aundasch es Jnod nich Jnod.
7 Waut dan? No waut Iesrael socht, ha see nich jefunje, oba dee Uterwaelde kjreaje daut, en dee aewrije worde fehoat,
8 so auset jeschraewe steit: "Gott haft an en Jeist tom schlope jejaeft, Uage dee nich seene, en Uare dee nich heare, bott opp disen Dach".
9 En Doft sajcht: "Lot aea Desch to ne Schlenj woare, en fe en Nat, en fa en Oajanes, en fa ne Belooninj fa an.
10 Lot aeare Uage dunkel woare, daut see nich seene, en beaj aea Rige emmawajch."
11 Doaromm saj ekj: Ha see jestolpet daut see faule sulle? Mucht daut nich senne! Oba derch aea aewatraede es daut Heil to aule Felkje jekome jane aufjenstich to moake.
12 Oba wan de Welt Rikj jeworde es derch aea aewatraede, en de Heide Rikj sent derch aea Faul, woo fael meeha wan aeare Zol woat foll senne?
13 Oba ekj raed nu to ju Heide; sentamol ekj dee Heide Apostel sie, doo ekj mien Aumt feharliche,
14 wan ekj opp irjent en Wajch daen kaun reitse to Aufgonst dee fonn mien eajnet Folkj sent, en walkje fonn an rade kaun.
15 Wan aea auntsied sate, Feseenunk fa de Welt meend, dan wudd aea Aunaeme nusscht weinje meene aus Laewe fom Doot.
16 Wan daut easchte Deel Heilich es, dan es daut gaunse Klompe uk Hielich; en wan dee Wartel Heilich es, dan sent de Asta uk Heilich.
17 Wan nu uk walkje fonn dee Asta aufjebroake worde, en du, en willet Eeljboom, enenn jepropt best mank an, en hast poat met an toop aun dee rikje Sauft em Eeljboom,
18 dan puch die nich jaeajen dee Asta; oba wan du puchst, dan behool daut du nich de Wartel drajchst, oba dee Wartel drajcht die.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer