Old/New Testament
Dee 35 Psalm
En Psalm fonn Doft
1 O Herr Gott, sträw met dän dee met mie sträwe, kjriej met dän, dee jäajen mie kjrieje.
2 Nem Schilt un Gort, un komm toop miene Jäajne to trafe.
3 Un nem daut Spies, un komm toop jäajen daen dee mie hinjaraun sent. Saj to miene Seel: "Ekj sie diene Radunk."
4 Lot dän dee miene Seel seakje, to schaund woare un sikj schäme, dee Beeset jäajen mie plone.
5 Lot dän soo senne aus Sprie fer dän Wint, dän däm Herr Gott sien Enjel wajch peesat.
6 Lot äa Wajch Dunkel un Jlepprijch senne, dän däm Herr Gott sien Enjel hinjaraun jajcht.
7 Dan dee ha ne Kul fa äa Nat festoake fa mie oone Uasoak; see ha oone Uasoak fa miene Seel jegroft.
8 Lot Fenijchte opp am kome, hee woat nijch weete; un lot sien Nat daut hee festoake haft, am selfst fange, lot am doa enenn faule un fenijchte.
9 Un miene Seel saul sikj freihe enn däm Herr Gott, dee woat sikj enn siene Radunk freihe.
10 Miene Knoakes woare aule saje: "O Herr Gott, wäa es soo aus du best, dee de Oame rade deit fonn dän dee stoakja sent aus hee, jo, dee Oame un dee Derftje fonn däm Plindra?"
11 Zeij brucke Jewault un stone opp; see fruage mie no soont fonn woont ekj nuscht wist;
12 See beloonde mie met Beeset fa Goodet, un muake miene Seel Truarijch.
13 Oba aus see krank weare, wea mien Auntsuch Saktseijch; ekj deed miene Seel deemietje met Fauste, un mien Jebäd kjeem trigj no mien Bossem.
14 Ekj beneem mie soo aus en Frint, soo aus to en Brooda, soo aus eena dee fa siene Mutta truare deit, ekj wea dol jeboage met mien Truare.
15 Oba see freide sikj enn mien Trubbel, un kjeeme toop; soone dee en aundrem sien Nome schwoat moake fesaumelde sikj jäajen mie, un ekj wist nijch; dee fereete un weare nijch stel
16 met dee Gottloose Spata fonn en Jebacktet gnorschte see äare Täne jäajen mie.
17 O Herr, woo lang woascht du daut tookjikje? Rad miene Seel fonn aea Felotenheit, mien Eenjsa fonn dee Leiw.
18 Ekj woa die Dank jäwe enn dee groote Fesaumlunj, un ekj woa die preise mank dee majchtje Felkja.
19 Lot daut nijch too daut dee leajende Fiende sikj äwa mie freihe sulle, lot dän nijch met dee Uage winkje dee mie oone Uasoak hause.
20 Dan dee räde nijch Fräd, oba dee plone Lest jäajen dee Stelle oppe Ead.
21 Un see moake äa Mul groot op jäajen mie; see saje: "Aha! aha! Onnse Uage ha jeseene."
22 Du hast jeseene, O Herr Gott; sie nijch stel, O Herr Gott, sie nijch wiet auf fonn mie.
23 Rooj die opp, un sie wacka fa mien Jerejcht, un to miene Sach, mien Gott un mien Herr.
24 Rejcht mie, O Herr Gott mien Gott no diene Jerajchtijchkjeit; un lot dän sikj nijch freihe äwa mie.
25 Lot an nijch enn äare Hoate saje: "Aha! onnse Seel!" Lot an nijch saje: "Wie ha am oppjeschluckt."
26 Lot dän aule toop to schaunde woare un festimmelt senne, dee sikj freihe äwa mien Onnjlekj; lot dän met Schaund un Onnea bedakjt senne dee sikj jäajen mie opphäwe.
27 Lot dän dee sikj enn mien Jerajchtfoadjet freihe, juble; un dee sele oone oppheare saje: "Dee Herr Gott saul Groot jemoakt woare, dee enn siene Deena äa Fräd en Fejneaje haft.
28 En miene Tunj woat fonn diene Jerajchtijchkjeit räde, un woat die dän Dach aewa preise.
Dee 36 Psalm
To dän Haupt Musikaunt, a Psalm fonn Doft däm Herr Gott sien Deena.
1 Ne Räd fonn dee Gottloose äa Äwaträde. Doa es kjeene Forjcht fa Gott fer an.
2 Hee schmeijchelt sikj selfst enn sien eajna Senn, wan hee sien Beeset utfinjt, un wan hee haust.
3 Dee Wead enn sien Mul sent Beeset un Lest; hee heat opp met Weis haundle daut hee Goots doone wudd.
4 Hee plont Beeset opp sien Bad, hee jeft sikj selfst opp en wajch dee nijch Goot es, hee deit daut Beeset nijch hause.
5 Dien Erboarme, O Herr Gott, es enne Himels; diene Trueheit soo aus dee huage Stoff Wolkje.
6 Diene Jerajchtijchkjeit es soo aus Gott siene Boaj. Diene Jerejchte soo aus daut grootet Deepet; O Herr Gott, du deist Tiare un Mensche rade.
7 Woo kjestlijch es dien Erboarme, O Gott! Menscheit deit sikj enn dän Schaute fonn diene Flijchte fetruehe.
8 Dee woare Tofräd senne met daut Follet fonn dien Hus, un du muakst an drinkje fonn dän Äwafluss fonn dien Fejneaje.
9 Dan bie die es dee Läwes Sprinkjborm; enn dien Lijcht see wie Lijcht.
10 O hool aun met dien erboarme to dän dee die kjanne, un diene Jerajchtijchkjeit to dän dee Opprajcht sent enn Hoat.
11 Lot daut nijch too daut en stollta Foot sull no mie kome, un lot dee Beese äare Haunt mie nijch wajch driewe.
12 Doa sent dee, dee Beeset driewe, jefolle; dee sent dol jeschmäte un kjenne nijch trigj oppstone.
25 Aus Festus enn dee Proowins enenn jekome wea, reisd hee omm dree Doag fonn Sisaraea no Jerusalem,
2 En dee Huagapriesta en Faeanaemste fonn dee Jude laede aeare Kloag jaeajen Paul fer am, en prachada am,
3 en fruage no en Jefaule jaeajen am, daut hee mucht Paul no Jerusalem foddre. En see muake en Plon am doot to moake delengd daem Wajch.
4 Doaromm auntwuad Festus an daut Paul sull enn Sisaraea jehoole woare, en daut hee selfst em Korte doa uk wudd han reise;
5 en saed: "Oba lot aunjeseene Mana fonn junt met mie met reise, en dan, wan doa irjent waut met daem Maun onnrajcht es, kjeene see am doa fekloage."
6 En aus hee nich meeha aus acht oda tean Doag mank an jeblaewe wea, reised hee no Sisaraea, en de naeakjste Morje sad hee sikj opp sien Rechtastool, en befool daut Paul sull enenn jebrocht woare.
7 Aus hee enenn jekome wea, stunde dee Jude dee fonn Jerusalem jekome weare romm am, en laede fael en schwoare Kloag jaeajen am, dee see oba nich bewiese kunne.
8 Paul feteidijd sijk en saed: "Ekj ha mie enn nuscht fesindicht jaeajen dee Jude aea Jesats, uk nich jaeajen daen Tempel, uk nich jaeajen daem Kjeisa."
9 Oba Festus, dee jearen wull dee Jude en Jefaule bewiese, saed to Paul: "West du no Jerusdalem gone, en doa omm dise Sache fer mie jerecht woare?"
10 Oba Paul saed: "Ekj sto fer daem Kjeisa sien Rechtastool, wua ekj sull jerecht woare. Jaeajen dee Jude ha ekj nuscht Onnrajcht jedone, soo aus du seeha goot weetst.
11 Wan ekj onnrajcht doo, oda irjent waut jedone ha daen Doot schuldich to senne, ekj waea mie nich to stoawe; oba wan doa nuscht es fonn daut wuaenn see mie bekloage, kaun kjeena mie an aewajaewe. Ekj beroop mie opp daen Kjeisa."
12 Aus Festus donn met daen Huagarot jeraet haud, saed hee: "Du hast die opp daen Kjeisa beroopt - nom Kjeisa saust du gone."
13 En poa Doag lota kjeem Kjeenich Agrippa en Bernies no Siseraea Festus to bejreese.
14 Aus see doa meare Doag weare jewast, laed Festus daem Paul siene Sach fer daem Kjeenich, en saed: "Feeliks haft en jeweesa Jefangne hinjalote;
15 en aus ekj enn Jerusalem wea, laede dee Huagapriesta en Jude aeare Eltesta Kloag jaeajen am fer mie, en hilde aun daut ekj sull Uadeel jaeajen am jaewe.
16 Ekj auntwuad an dautet nich dee Reema aeare Mood es daut to doone, oone daut dee Fekloagda dee Fekjlaeage fer sikj haft, omm sikj waeajen dee Sach to feteidje.
17 Doaromm fesiemd ekj kjeene Tiet; en aus see toop jekome weare, sad ekj mie oppem Rechtastol dol, en jeef befael daut dee Maun sull enenn jebrocht woare.
18 Dee Fekjlaeaja stunde en brochte oba nich Kloag fonn Beeset jaeajen am soo aus ekj met jeraeakjent haud.
19 See haude jeweese Froag waeajen aeare eajne Rilejoon, en fonn en Jesus dee jestorwe wea, oba fonn daem Paul saed daut hee laewd.
20 En wiel ekj mie fewunndad aewa dee Froag, fruach ekj am auf hee no Jerusalem gone wul, en doa waeajen dee Sach jerecht woare.
21 Oba aus Paul sikj beroopt opp Augustus sien Uadeel, befool ekj daut am sull jehoole woare bott ekj am kunn nom Kjeisa schekje."
22 Donn saed Agripa to Festus: "Ekj mucht selfst emol daem Maun heare." Hee saed: "Morje saust du am heare".
23 Donn de naeakjste Morje kjeeme Agripa en Bernies met groote Pracht enn daut Rechthus enenn met dee Kommendaunte en dee faeanaemste Mane fonne Staut, en befool daut Paul sull faea jebrocht woare.
24 En Festus saed: "Kjeenich Agripa, en aul jie dee hia met onns toop sent, jie seene dis Maun waeajen waem daut gaunse Judefollkj mie hia uk enn Jerusalem belige deit, en schriehe daut hee nich lenge laewe saul.
25 Oba aus ekj utfunk daut hee nuscht jedone haud daen Doot to fedeene, en hee sikj selfst oppem Kjeisa beroopt, entschloot ekj mie am doahan to schekje.
26 Aewa am ha ekj, mien Herr, nuscht jewesset to schriewe. Aulso ha ekj am fer junt jebrocht, en besondasch fer die, Kjeenich Agripa, daut wan du am eascht feheat hast, ekj waut woa to schriewe ha.
27 Dan mie kjemt daut onnfeninftich faea en jefangna to schekje, en nich uk utolaje met waut am beschuldicht woat.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer