Previous Prev Day Next DayNext

Old/New Testament

Each day includes a passage from both the Old Testament and New Testament.
Duration: 365 days
Reimer 2001 (REIMER)
Version
Psalme 33-34

Dee 33 Psalm

Freit junt enn däm Herr Gott O jie Jerajchte; Preis es aunjenäm fa dän dee Opprajcht sent.

Jäft dank to däm Herr Gott met ne Hoap; sinjt to am met ne Hoap.

Sinjt en niehet Leet to am, spält fäijch met jueble un freid.

Dan däm Herr Gott sien Wuat es rajcht, un aul siene Woakje sent enn Woarheit.

Hee haft Jerajchtijchkjeit un Jerejcht leef. Däm Herr Gott sien Erboarme felt dee Ead.

Dee Himels worde erschauft derjch däm Herr Gott sien Wuat; un aul dee Armeehe derjch sien Odem.

Dee See Wotasch weare toop jesaumelt soo aus opp en Klommpe, un stalde daut Deepet soo aus en Schatskoma.

Lot dee gaunse Welt däm Herr Gott ferjchte; lot aul dän dee enn dise Welt wone erstaunt fer am stone.

Dan hee räd, un daut wea jedone; Hee deed aunkommendeare un daut stunnt faust.

10 Dee Herr Gott brinjt dee Natsjoone äa Rot to nuscht. Hee festimmelt dee Felkja äa Plone.

11 Däm Herr Gott sien Rot steit fa emma, siene Hoat Jedanke to aule Jeschlajchte.

12 Jesäajent es dee Natsjoon dee däm Herr Gott aus äa Gott haft, daut Folkj daut hee jewält haft fa sien Oawgoot.

13 Dee Herr Gott kjikjt rauf fomm Himel; Hee sit aul dee Mensche Säns.

14 Fonn siene Wonstäd kjikjt Hee opp aul dee Ead äare Ennwone.

15 Hee deit daut Hoat forme, hee festeit aul äare Oabeit.

16 Dee Kjeenijch es nijch jerat derjch ne groote Armee; en majchtja Maun es nijch jerat derjch siene Krauft.

17 En Peat es nuscht fa Schuts, un hee deit uk nijch rade derjch siene groote Krauft.

18 See, däm Herr Gott sien Uag es opp dän dee am ferjchte, dän dee enn sien Erboarme hope,

19 äare Seel to rade fonn dän Doot, un dän aum Laewe hoole enn dee Hungaschnoot.

20 Onnse Seel wacht fa däm Herr Gott, hee es onns Help en Schilt.

21 Dan onns Hoat freit sikj enn am wiels wie enn sien heilje Nome fetruehe.

22 Lot dien Erboarme opp onns senne, O Herr Gott, soo aus wie enn die fetruehe.

Dee 34 Psalm

En Psalm fonn Doft aus sien Benäme enndad fer Abimilech, un dee am wajch schekjt, en hee jinkj.

Ekj woa däm Herr Gott säajne to aule Tiede. Sien Preis saul emma enn mien Mul senne.

Miene Seel woat sikj puche enn däm Herr Gott; dee Deemietje sele daut heare un sikj freihe.

O feharlijcht däm Herr Gott met mie, un wel wie toop sien Nome opphäwe.

Ekj socht däm Herr Gott, un hee deed mie auntwuate, un rad mie fonn aul miene Forjcht.

See kjikjte no am, un weare jefelt met Lijcht; un äare Jesejchte bruckte sikj nijch schäme.

Dis Oama Mensch roopt, un dee Herr Gott head, un rad am ut aul siene Trubbels.

Daem Herr Gott sien Enjel loagat runnt omm dän dee am ferjchte, un Hee deit an rade.

Schmack un see daut dee Herr Gott goot es; jesäajent es dee Maun dee enn am fetruet.

O ferjcht däm Herr Gott, jie Heilje, dan dee, dee am ferjchte fältet aun nuscht.

10 Dee junje Leiw ha Noot jeläde un sent hunjrijch, oba dee däm Herr Gott seakje fältet aun nuscht Goodet.

11 Komt, horjcht no mie, miene Säns, un ekj woa junt däm Herr Gott siene Forjcht ennleare.

12 Wäa es dee Maun dee Laewe wel ha, dee goode Doag leef haft soo daut hee Goodet seene kaun?

13 Hool diene Tunj fonn Beeset, un diene Leppe fonn Faulscheit;

14 Drei die wajch fonn Beeset; seakj Fräd un joag daut hinjaraun.

15 Däm Herr Gott siene Uage sent opp dee Jerajchte, un siene Uare sent op to äa schriehe.

16 Däm Herr Gott sien Jesejcht es jäajen soone dee Beeset eewe, dän aea Jedachtnes fonne Ead wajch to näme.

17 Dee Jerajchte roope, un dee Herr Gott heat, un deit dän rade fonn aul äa Älend.

18 Dee Herr Gott nodat sikj no soone dee en jebroaknet Hoat ha, un deit soone rade dee en Busfoadja Jeist ha.

19 Dee Jerajchte erfoare fäl Beeset, oba dee Herr Gott deit an rade ut daut aules,

20 un bewoat aul sien Knoakes, nijch eent es jebroake.

21 Daut Beeset woat dee Gottlose fenijchte, un soone dee dee Jerajchte hause woare schuldijch senne.

22 Dee Herr Gott deit siene Deena äare Seel rade; un kjeene fonn dee dee enn am fetruehe woare schuldijch senne.

Apostel 24

24 Fief Doag lota kjeem dee Huagapriesta Ananias met walkje Elteste, en Tertulus, en Raedna, dee brochte dan aeare Kloag jaeajen Paul fer daen Rejiera.

En aus see am jeroopt haude, funk Tertulus aun met siene Kloag, en saed: "Wie ha groote Fraed derch die enn dien Faeabedocht en Febaetrunj fa dise Natsjoon,

en wie naeme daut met Dank aun, aulahechsta Feeliks.

Oba daut ekj die nich lenga hinjre sull, pracha ekj die daut du mie enn diene Heeflichkjeit tooheare woascht.

Wie ha dis Maun aus ne Ploag jefunje. Hee moakt eegol Opprua mank dee Jude derch daut gaunse Launt, en es en Leida fonn dee Natsareena Sakjt,

en proowd uk daen Tempel to feonnreinje, daem wie faust jenome haude omm am no onns Jesats to rechte.

Oba dee Kommendaunt Liesias kjeem en neem am met Jewault ut onnse Henj;

en befool siene Fekjlaeaja am no die to naeme. Wan du am unjaseakje woascht, dan woascht du selfst em folle festone wuaromm wie am fekloage."

En dee Jude stemde doamet enn, en saede dautet soo wea.

10 Donn auntwuad Paul, aus dee Rejiera am toojewinkjt haud daut hee raede kunn: "Wiel ekj goot weet daut du aul fael Joahre en Rechta best jewast fa dise Natsjoon, doo ekj schaftich mie feauntwuate.

11 Du kaust em folle weete dautet nich meeha aus Twalf Doag es seit ekj no Jerusalem jinkj omm doa auntobaede.

12 En see funje mie nich em Tempel met irjent waem striede, muak uk nich en Opprua, nich enne Sienagooge oda enne Staut.

13 See kjenne die uk nich bestaedje wua met see mie beschuldje.

14 Oba daut bekjan ekj fer die, daut daem Wajch daut see en Sakjt nane baed ekj onnse Fodasch aea Gott aun, en jleew aules waut em Jesats en enne Profeete jeschraewe es;

15 en ha Hopninj enn Gott - no waut see selfst uk luare - daut dee Doodes, beides dee Jerajchte uk dee Onnjerajchte woare oppstone fomm Doot.

16 Doarenn eew ekj mie selfst daut ekj emma en reinet Jewesse ha fer Gott en Mensche.

17 Nu no fael Joahre brinj ekj Aulmoose en Opfa no miene Natsjoon.

18 Doa funje see mie, jereinicht em Tempel, nich met fael Mensche oda Opprua.

19 Oba doa weare walkje Jude fonn Asean, dee sulle hia senne wan see irjent waut jaeajen mie ha.

20 Oda lot daen, dee hia sent, saje wan see irjent waut Onnrajcht enn mie funje aus ekj fer aea Huagarot stunt,

21 buta wanet doawaeajen wea daut ekj lud saed: 'Waeajen daut Oppstone fom Doot woa ekj hia fonndoag fer junt jerecht.'"

22 Oba Feeliks schoof daut opp, wiel hee goot bekaunt wea met daem Wajch, en saed: "Wan Lieseas dee Kommendaunt kjemt, woa ekj june Sach beschlute."

23 Hee befool donn daen Hauptsoldot daut hee am hoole sull, en jewesse Frieheit jaewe, uk daut siene eajne Frind am bedeene kunne.

24 No meare Doag kjeem Feeliks met siene Fru Drusila, dee en Jud wea, en leet Paul hole, en horcht am ut aewa sien Gloowe enn Christus Jesus.

25 En aus Paul fonn Jerajchtichkjeit en Seflstbeharsche, en daut komende Jerecht raed, wort Feeliks angst, en saed: "Go fa nu! Lota woa ekj Tiet naeme en die wada kome lote."

26 Hee hopt uk eegol daut Paul am wudd Jelt jaewe; en leet am doawaeajen foakene kome, en raed met am.

27 Oba twee Joa lota, kjeem Portius Festus enn daem Feeliks siene Staed enenn; en wiel hee dee Jude en Jefaule doone wull, leet hee Paul jebunje.

Reimer 2001 (REIMER)

Copyright © 2001 by Elmer Reimer