Previous Prev Day Next DayNext

Old/New Testament

Each day includes a passage from both the Old Testament and New Testament.
Duration: 365 days
Reimer 2001 (REIMER)
Version
Psalme 20-22

Dee 20 Psalm

To dän haupt Musikaunt, en Psalm fonn Doft.

Mucht dee Herr Gott die auntwuate enn dän Dach fonn dien Trubbel; un däm Joakopp sien Gott die nehejcht häwe.

Un die Help schekje fonn daut Aundachts Hus, un die bestädje enn Zion.

Hee woat aul dien Opfa behoole, un diene Brauntopfa aun näme. Selah.

Hee woat die doano jäwe aus dien Hoat Janke es, un aul diene Plone erfelle.

Wie woare onns freihe enn diene Radunk, un wie woare ne Flag oppstale enn onns Gott sien Nome; mucht dee Herr Gott aul diene Jebäde erfelle.

Nu weet ekj daut dee Herr Gott sien Ennjesaulwda rade deit; hee woat fonn sien Heilje Himel auntwuate met dee Radende Macht fonn siene rajchte Haunt.

Eenje fetruehe enn Kjrijchswoages, un eenje enn Pead, oba wie woare däm Herr Gott onns Gott sien Nome behoole.

Dee sent dol jeboage en sent dol jefolle, oba wie sent oppjestone un stone opprajcht.

Rad, O Herr Gott! Dee Kjeenijch woat onns auntwuate enn dän Dach wan wie am aunroope.

Dee 21 Psalm

To dän haupt Musikaunt, en Psalm fonn Doft.

Dee Kjeenijch freit sikj enn diene Macht, O Herr Gott; un woo seeha deit hee sikj freihe enn diene Radunk.

Du hast am sien Hoat Janke jejäft, un hast daut Jebäd fonn siene Leppe nijch wajch jehoole. Selah.

Dan du woascht fer am feropp gone met Saeajens fonn Goots. Du hast ne Kroon fonn ajchtet Golt opp sien Kopp jesat.

Hee fruach die no Läwe: du jeefst am dee Lengd fonn Doag fa emma en emma.

Siene Harlijchkjeit es groot enn diene Radunk; du hast Ea un Madastijchkjeit opp am jelajcht.

Dan du hast am fa Säajens jesat fa emma; du hast am Freid jejäft enn dee Freid fonn dien Jesejcht.

Dan dee Kjeenijch deit enn däm Herr Gott fetruehe, un enn däm Aulahejchsta sien Erboarme; hee woat nijch wajch jeriemt woare.

Diene Haunt woat aul diene Fiend utfinje; diene rajchte Haunt woat dän utfinje dee die hause.

Du woascht dän soo aus en fiarija Owe sate enn dee Tiet fonn dien Doasenne; dee Herr Gott woat dän oppschlucke enn sien Rach, un daut Fia woat dän fenijchte.

10 Du woascht dän äa Frucht fonne Ead fenijchte, un äare Nokome fonn mank dee Mensche Saens.

11 Dan dee plonde Beeset jäajen die, see dochte aun en Beeset Dinkj; dee kjenne oba nijch jewenne,

12 dan du woascht dän moake trigjaun gone; du woascht diene Fiele reed moake opp dän Baunt jäajen äare Jesejchte.

13 O Herr Gott, sie je-eat enn diene Macht; soo woa wie sinje, un Psalme fonn diene Krauft sinje.

Dee 22 Psalm

To dän haupt Musikaunt; opp dän Ree fonn Sonnopgank, en Psalm fonn Doft.

Mien Gott, mien Gott, wuaromm hast du mie felote, un best soo wiet auf fonn miene Aufleewrunk, un dee Wead fonn mien Staene?

O mien Gott, ekj schrie wäarent dän Dach, oba du deist nijch auntwuate, un enne Nacht, oba aules es fa mie Stel.

Oba du best Heilijch, dee opp Iesrael äa Preis jetroont es.

Onnse Fodasch deede enn die fetruehe, dee fetruede, un du deetst an rade.

See roopte die aun, un worde jerat, see fetruede enn die un bruckte sikj nijch schäme.

Oba ekj sie en Worm, un nijch en Maun, en Aufschue fonn Menscheit, un fonn daut Folkj fe-acht.

Aule dee mie seene, lache äwa mie enn Spott; dee moake äare Leppe op un scheddre äa Kopp.

Hee feleet sikj opp däm Herr Gott, lot däm am nu aufleewre; lot däm am rade, sentamol hee en Jefaule haud enn am.

Dan du best dee, dee mie fonn daut Muttalief rut neemst, un leetst mie opp miene Mutta eare Brosste fetruehe.

10 Mie wort opp die jeschmäte fonn daut Muttalief; du best mien Gottt fonn miene Mutta äa Buk.

11 Sie nijch wiet auf fonn mie, dan Trubbel es dijcht bie wiels doa kjeene es tom habe.

12 Fäl Bolles ha mie ommrinjt, stoakje Bolles fonn Baschan sent runnt omm mie.

13 Dee muake äa Mul op jäajen mie soo aus en rietende un brelende Leiw.

14 Ekj sie utjegote soo aus Wota, un aul miene Knoakes sent utaneen jespreet, mien Hoat es soo aus Waus, daut es jeschmolte enne med fonn miene Dorm.

15 Miene Krauft es oppjedreajcht soo aus en Biet fonn en Leemtopp, un miene Tunj es faust aun mien Unjamul;

16 Dan du hast bestemmt to daut Stoff fonn dän Doot. Dan Hunj sent runnt omm mie, ne Baund fonn dee Beese ha mie ommrinjt, dee spekjte mie derjch miene Henj en Feet.

17 Ekj tal aul miene Knoakes; dee kjikje un glupte mie aun.

18 See fedeele miene Kjleeda mank an un doone fa mien Rok Leese.

19 Oba du, O Herr Gott, sie nijch wiet auf; O miene Krauft, spood die mie to halpe.

20 Rad miene Seel fonn daut Schweat; mien eensja fonn däm Hunt siene Poot.

21 Rad mie fonn däm Leiw sien Mul, un fonn däm willa Oss siene Heanna hast du mie jeauntwuat.

22 Ekj woa dien Nome aundiede to miene Breeda, ekj woa die med enn dee Fesaumlunk preise.

23 Jie, dee jie däm Herr Gott ferjchte, doot am preise; aule fonn Joakopp siene Nokome, doot an feharlijche, Un aul dee Some fonn Iesrael, doot am ferjchte.

24 Dan Hee haft nijch daut Älend fonn dee Älendje fe-acht oda jehaust; en hee haft sien Jesejcht nijch festoake fonn am, oba aus hee no am schreajch head hee.

25 Mien Preis saul fa die senne enn dee groote Fesaumlunj; ekj woa mien Fespraeakje betole fer daen dee am ferjchte.

26 Dee Bedrekjte sele äte un tofräd senne; dee däm Herr Gott seakje woare am preise, dien Hoat woat fa emma laewe.

27 Dee Enje fonne Ead sele behoole un sikj no däm Herr Gott nodre, un aul dee Natsjoone Famieljes sele fer die aunbäde.

28 Dan daut es däm Herr Gott sient, Hee es Harscha mank dee Natsjoone.

29 Aul dee Fatte oppe Ead ha jeäte, un ha aunjebät fer am; un aule woare dolbeaje dee rauf gone nom Stoff, un hee hilt siene eajne Seel aum laewe.

30 En Sot woat am deene, daut woat fonn däm Herr jerät woare to daut komendet Jeschlajcht.

31 Dee woare kome un siene Jerajchtijchkjeit erkjläare to en Folkj dee noch nijch jebuare es, daut Hee utjeoabit haft.

Apostel 21:1-17

21 Aus wie onns fonn an loosjeraete haude, fua wie jlikj aewa no Kos, en daen naeakjste Dach no Rodes, en fonn doa no Patara.

Aus wie doa en Schep jefunje haude daut no Feniesean fua, steaj wie opp en fuare auf.

Aus wie Tsiepern sage, feleet wie daut aun onnse linkje sied en fuare no Sierean, en kjeeme bott Tierus, dan doa sull daut Schep dee Frachtlod auflode.

Wie funje doa Jinja, en bleewe saewen Doag doa; dise saede to Paul derch daem Jeist daut hee nich no Jerusalem reise sull.

Oba aus dee Doag aewa weare, feleet wie en reisde wieda, en dee kjeeme aula met onns met, uk dee Fruehes en Kjinja, bott wie ute Staut weare, en wie kjneede onns dol aum Eewa en baede.

En aus wie Aufscheet jenome haude eena fom aundra, steaj wie oppem Schep, en see jinje trig no aeare eajne Hiesa.

Aus onnse reis fonn Tierus to Enj wea, kjeem wie no Petolemaeus, en jreeste dee Breeda en bleewe een Dach met an.

Dee naeakjste Morje feleet wie en kjeeme bott Sisaraea, en jinje enn daem Eewanjelist Filip sien Hus enenn, eena fonn dee Saewen, en bleewe doa met am.

Disa haud feeha oonbefriede Dajchte, dee profetseide.

10 Aus wie doa meare Daog weare jewast, kjeem doa en jeweesa Profeet fonn Judaea dee Agabus heet.

11 Disa neem Paul sien Gort, en bunk sikj selfst de Henj en Feet doamet, en saed: "Dee Heilje Jeist sajcht: 'Soo woare dee Jude enn Jerusalem daem binje dee dis Gort eajent, en woare am enn dee Heide aeare Henj aewajaewe'".

12 Aus wie daut heade, prachada wie en dee aundre dee doa weare, daut hee nich sull no Jerusalem gone.

13 Donn auntwuad Paul: "Waut doo jie hia, daut jie hiele en mien Hoat braeakje? dan ekj sie reed, nich bloos mie binje to lote, oba uk mien laewe han to laje fa daem Herr Jesus sien Nome."

14 En aus Paul sikj nich beraede leet, wea wie stel, en saede: "Lot daem Herr sien Wele jedone woare".

15 No dise Doag muak wie onns reed en reisde no Jerusalem;

16 En walkje Jinja fonn Sisaraea reisde met onns, en brochte onns no en jewesse Minason sien Hus, en elra Jinja dee fonn Tsiepern wea, dan doa sull wie bliewe.

17 En aus wie no Jerusalem jekome weare, neeme dee Breeda onns opp met Freid.

Reimer 2001 (REIMER)

Copyright © 2001 by Elmer Reimer