Previous Prev Day Next DayNext

Old/New Testament

Each day includes a passage from both the Old Testament and New Testament.
Duration: 365 days
Reimer 2001 (REIMER)
Version
Sprejchwead 6-7

Mien Sän, wan du sejchaheit best fa dien Frint, wan du diene Haunt jejäft hast to en Framda,

Dan best du jeschlenjt met dee Wead ut dien Mul; du best faust jenome met dee Wead ut dien eajnet Mul.

Mien Sän, dan doo dit, un rad die selfst wan du diene Haunt jejäft hast to dien Frint; go, doo die deemootje un sie Brow to dien Frint.

Äwajef diene Uage nijch to Schlop, oda leijchta Schlop to diene Uagelette.

Rad die selfst soo aus en Hersch fonn däm Jäaja siene Haunt, un soo aus en Foagel fonn däm Jäaja siene Haunt.

Go no dee Eemskje, du fula Maun; bedenkj äare Wäaj un sie Weis,

wan dee uk kjeen Leida, oda Äwasejchta oda Harscha ha,

doch saumle see äare Arnt enn dän Eifst.

Woo lang woascht du die dol laje, O fula Mensch, en kjleen bät Schlop, en bät leijchta Schlop, en bät Henj toop laje dol to laje;

11 soo woat diene Oamoot kome aus eena däm jejäajat woat, un diene Noot soo aus en Maun reed tom Kjrijch.

12 En nutsloosa Mensch, en beesa Mensch wankt romm met en fedreidet Mul.

13 Hee plinkjt met siene Uage; hee schropt met siene Feet; hee wiest met siene Finjasch;

14 fedreide Dinje sent enn sien Hoat; hee deit eegol Beeset plone, hee schekjt Striet rut.

15 Doaromm woat sien Fenijchte haustijch kome; hee es schwind entwei jebroake un doa es kjeen heele.

16 Dee Herr Gott deit sas Dinje hausse; jo, säwen sent siene Seel jäajenaun:

17 stolltet Kjikje, ne Tunj dee leajcht, un Henj dee onnschuldjet Bloot fejeete;

18 en Hoat daut met beese Plona oabeide deit, Feet dee pienijch ranne to Schowanack;

19 en faulscha Zeij dee Läajes fäa brinjt; un soone dee Striet aunreede deit tweschen Breeda.

20 Mien Sän, hool dien Foda siene Jeboote; un felot nijch daut Jesats daut diene Mutta die jeef.

21 Binj dee aun dien Hoat fa emma; binj dee romm dien Jnekj.

22 Wan du jeist, dan woare dee die leide; wan du schlapst, woare dee wajchte äwa die; un wan du oppwakjst, dan woare dee met die räde.

23 Dan daut Aunkommendeare es ne Laump; un daut Jesats en Lijcht; un Dodle fonn ennleare sent en läwes Wajch;

24 die fonn dee beese Fru wajch to hoole, fonn daut Schmeijchle fonn dee framde Fru äare Tunj.

25 Lot die nijch enn dien Hoat losste no äa Straumet; un lot die nijch enn name met äare Uagelette.

26 Dan wäajen ne Fru, ne Hua, kjemt en Mensch bott daut latste biet Broot, un en aundra Maun siene Fru woat jäajre fa dee kjestlijche Seel.

27 Kaun en Maun Fia enn sien Bossem näme un siene Kjleede nijch febrennt woare?

28 Kaun en Maun opp jleajende Kola gone en nijch siene Feet febrenne?

29 Soo es hee dee no sien Noba siene Fru enenn jeit; jieda eena dee ar aunscheat woat nijch onnschuldijch senne.

30 Dee doone en Deef nijch feachte wan hee stäle deit siene Seel to befrädje wan am hungat.

31 Oba wan am utjefunge woat, dan saul hee säwenmol trigj tole; hee saul aul siene Sache ut sien Hus jäwe.

32 Wäa Eehebruch aunjeit met ne Fru haft kjeen Hoat; wäa soont deit, deit siene eajne Seel fenijchte.

33 Hee woat ne Wund un Onnea finge; un siene Schaund woat nijch wajch jewescht woare.

34 Dan Neit es en Maun sien Oaja, un hee woat nijch nolote enn dän Dach fonn sien Rach eewe.

35 Hee woat nijch en Betole name; un hee woat uk nijch enjäwe to Schmäajelt toolaje.

Mien Sän, hool miene Wead, un doo mien Aunkommendeare bewoare enn die.

Hool mien Aunkommendeare un Läw; un mien Jesats soo aus daut Med fonn en Uag.

Binj dee opp diene Fingasch; schriew dee dol opp diene Hoat Tofle.

Saj to Weisheit, Du best miene Sesta; un nan Festentnis dien Frintschoft;

soo daut dee die kjenne wajch hoole fonn dee framde Fru, fonn dee Framde met schmeijchel Wead.

Dan ekj kjikjt derjch mien Splätetun, no daut Fensta fonn mien Hus,

Un sach mank dee Eenfache; ekj bekjikjt mank dee Säns en junja Maun dee eenfeltijch wea,

dee derjch dee Gauss jinkj dijcht bie äare Akj; un hee jinkj dän Wajch no äa Hus;

bie Tweediesta, oppenowent; auset Schwoat un Nacht Diestanis wea.

10 Un see, ne Hua am to trafe, un en bewoadet Hoat;

11 See es lud en hoatnackijch; äare Feet bliewe nijch enn äa eajnet Hus;

12 nu es see bute, nu enn dee Gausse; un see luat bie jieda Akj;

13 un see jript am un kusst am; see moakt äa Jesejcht hoat un sajcht to am,

14 Opfa un Fräd Opfa sent bie mie, fonndoag ha ekj mien Fespräakje betolt;

15 un soo kjeem ekj rut die to trafe; earnstlijch dien Jesejcht to seakje; un ekj ha die jefunge;

16 Ekj ha miene Benkj bedakjt, met striepjet Zeijch fonn Iejiptischet Leiwent;

17 Ekj ha mien Bad met Mir, Aloe un Kerneel bespretst;

18 Komm, wel wie onns felle met Leew bott dän Morje; wel wie onns fejneaje met Hauje.

19 Dan mien Maun es nijch tus, hee es wajch jegone, wiet auf;

20 Hee haft ne Tausch met Selwa enn siene Haunt jenome; he woat trigj kome wan daut Follmon es.

21 Met äare fäl Wead muak see am toojäwe; see deed am bedwinje met daut Schmeijchle fonn äare Leppe.

22 Hee jeit ar fuats hinjaraun, soo aus en Oss no dee Schlachtbenkj jeit; oda soo aus eena dee enn Kjäde jeit no daut Febätrunj fonn en Noa;

23 bott en Boagefiel am traft derjch sien Läwe; soo aus en Foagel pienijch no dee Schlenj rant, un weet nijch dautet fa siene Seel es.

24 Nu dan, horjcht no mie, O Säns; un jäft Acht opp miene Wead.

25 Lot dien Hoat nijch auntsied dreihe no äare Wäaj; doo nijch erre enn äa Stijch.

26 Dan fäl sent dee, dee fewunt sent worde derjch ar; un fäl dee ommjekome sent.

27 Dee Scheol Wäaj sent enn äa Hus, dee rauf leide no dee Doodje äare Stowe.

2 Korinta 2

Oba dit beschloot ekj mie, daut ekj nich wada enn Truarichkjeit wud no junt kome.

Dan wan ekj junt truarich moak, waea wudd mie dan froo moake, bute dee, daen ek truarich muak?

Dit jrod schreef ekj junt, soo daut wan ekj kom, ekj nich wudd brucke truarich senne aewa daen dee mie sulle Freid brinje. En ekj ha daut toofetruehe enn junt aula, daut miene Freid uk june Freid es.

Dan ekj schreef junt met fael Aelend en Hoate Angst, en fael Trone, nich daut jie sulle Truarich senne, oba daut jie weete sulle woo groot miene Leew fa junt es.

Oba wan waea Truarich es, dee haft mie nich truarich jemoakt, oba tom Deel - daut ekj nich to fael saj - junt aula.

Fa soonem es dise Strof jenuach dee fonn de measchte jejaeft es worde,

aulsoo sull jie daem nu leewa fejaewe en treeste, daut dee nich derch groote Truarichkjeit to Grunnt kjemt.

Doaromm femon ekj junt daut jie am enn june Leew bestaedje.

Doaromm schreef ekj junt jrod, daut ekj junt oppe Proow stald, auf jie wudde enn aulem Jehaursaum senne.

10 Wautemma jie waem fejaewe, doo ekj uk; dan waut ekj fejaeft ha, wan ekj waut fejaeft ha, ha ekj daut jedone omm junet haulwe enn Christus,

11 daut dee Soton nich en Jenotte aewa onns kjricht, dan wie sent bekaunt met sien Faeanaeme.

12 Aus wie oba no Troohas kjeeme enn daem Herr sien Evanjeelium, en dee Herr onns ne Daea opjemoakt haud,

13 , haud ekj kjeene Fraed enn mien Jeist aus ekj Tietus mien Brooda nich funk. Aulsoo neem ekj Aufscheet en reised no Matsedoonean.

14 Oba Gott sie Dank, dee onns enn Christus emma enn Siejch leide deit, en moakt daen Jeroch fonn siene Erkjantnes bekaunt enn aule Staede derch onns.

15 Dan waeajen Christus sent wie en seetet Jeroch to Gott enn daen dee jerat woare, en uk enn daen dee felore gone;

16 to dee felorne sent wie en Jeroch fom Doot tom Doot, en to daen dee jerat sent, en Jeroch fom Laewe tom Laewe. Waea es doato faeaijch?

17 Dan wie sent nich soo aus faele dee Haundel driewe met Gott sien Wuat, oba soone dee truhoatijch sent, en raede fonn Gott en fer Gott enn Christus.

Reimer 2001 (REIMER)

Copyright © 2001 by Elmer Reimer