Old/New Testament
Dee 74 Psalm
Ne Auflea, von Asaf.
1 O Gott, du hast onns fa emma wajch jeschmäte; woat dien Oaja reakjre jäajen dee Schop enn diene Weid?
2 Behool diene Fesaumlunj dee du enn fegone Tiede jekofft hast, dee Stang fonn dien Oawgoot daut du aufjeleewet hast, dis Boajch Zion wua du jewont hast.
3 Häw diene Staupe nehejcht no daut eewjet Eedet un Felotnet; dee Fient dee Beeset jedone haft enn daut Fesaumlunjshus.
4 Diene Fiend ha jebrellt enne med fonn diene heilje Städe; dee stale äare eajne Teakjens opp fa Teakjens.
5 Hee es bekaunt aus eena dee dee Akjs nehejcht brinjt jäajen dee dikje Beem.
6 Un nu bräakje see daut jekjoawdet Woakj dol toop met Akjs un Homa.
7 Dee ha Fia enn dien Fesaumlunjshus enenn jeschmäte; dee ha dee Städ besudelt wua dien Nome wont opp dise Ead.
8 Dee säde enn äare Hoate, "Wel wie dän toop fenijchte;" dee ha aul Gott siene Fesaumlunjstäde enn daut Launt febrennt.
9 Wie sage onnse Teakjens nijch; doa sent kjeene Profeete meeha, un kjeene mank onns weet woo lang.
10 O Gott, woo lang saul dee Fient Beeset räde? Saul dee Fient dien Nome fa emma lastre?
11 Wuarom trakjst du diene Haunt trigj, soogoa dien rajchte Haunt? Doo dän fenijchte fonn ut dien Bossem.
12 Dan Gott es mien Kjeenijch fonn jee häa, dee Radunk oabeide deit med enn daut Launt.
13 Du deetst dän See utaneen deele derjch diene macht; du deetst dee groote Seetiare äare Kjap bräakje enn daut Wota.
14 Du bruakst daem Leviatin siene Kjap enn Bieta; du muakst am fa Äte to daut Folkj enne Wiltnes.
15 Du deetst dee Wotakjwale utaneen deele, un uk dee majchtja Wotastroom, du deetst dee groota Riefasch oppdreaje.
16 Dee Dach es dient, un dee Nacht es uck dient. Du hast daut Lijcht un dee Sonn jejrint.
17 Du hast aul dee Jrense fonne Ead jesat; du hast Somma un Winta jemoakt.
18 Behool dit: dee Fient haft jelastat, O Herr Gott, un en noarischet Folkj haft dien Nome feacht.
19 Jeff nijch diene Turtelduw siene Seel äwa no dee wile Beeste; du woascht niemols daut Läwe fonn diene Betriebte fejäte.
20 Kjikj no dien Bunt; dan dee dunkle Städe enn dise Ead sent foll Hiese fonn Ommenschlijchet.
21 O lot nijch too daut soone dän schlajcht behaundelt woat sulle met Schaund trigj dreihe; lot dee Oame un dee Bederftje dien Nome preise.
22 Sto opp, O Gott! un doo fa die selfst räde, bedenk woo dee Noare die dach fa dach waut fäa-schmiete.
23 Fejat nijch diene Fiend äare Stem; daut Jetees fonn diene Fiend es eegol to heare.
Dee 75 Psalm
To dän Haupt Musikaunt. Doo nijch fenijchte. En Psalm von Asaf, en Leet.
1 Wie ha die Dank jejäft, O Gott; wie ha die jepreist; dan dien Nome is dijchtbie; diene wundafolle Woakje sent fonn jerät worde.
2 Wan ekj dee rajchte Tiet näme woa, dan woa ekj enn Jerajchtijchkjeit rejchte.
3 De Ead, un aul dee, dee doabenne wone, sent feschmolte; ekj ha dee Stendasch faust jesalt. Selah
4 Ekj säd to dee Stollte: "Siet nijch stollt;" un to dee Gottloose: "doot jun Huarn nijch opphäwe."
5 Doot jun Huarn nijch huach opphäwe, un doot nijch met en stiewet Jnekj räde.
6 Dan Huaget kjemt nijch fomm Ooste, oda fomm Waste, uck nijch fonn dee Wiltnes;
7 Oba Gott es dee Rejchta, hee deit disen rauf steete, un daem näakjsta nehejcht häwe.
8 Dan doa es en Kuffel enn däm Herr Gott siene Haunt, un dee Wien deit Schume, daut es em folle ennjereat; un hee deit daut utjeete doafonn; sejchalijch motte aul dee Gottloose doafonn drinkje bottet aules wajch es.
9 Oba ekj woa fa emma zeije, ekj woa Preis sinje to Joakopp sien Gott.
10 En ekj woa aul fonn dee Gottloose äare Heanna aufschniede, oba dee Jerajchte äare Heanna woare oppjehowe woare.
Dee 76 Psalm
To dän Haupt Musikaunt, fa Instrumente met seide. En Psalm von Asaf, en Leet fonn Preis.
1 Gott es bekaunt enn Juda; sien Nome es groot enn Iesrael.
2 Un siene Woning es enn Salem, un siene Wonstäd enn Zion.
3 Doa bruak Hee dee fiarije Fiele fonn dän Boage, daut Schilt, un daut Schweat, enn dän Kjrijch. Selah.
4 Du best Harlijch, meeha fetraflijch aus dee Boaj fonn daut Raup.
5 Dee Stoakjhoatje sent bestreept; dee schleepe äa Schlop, un kjeene fonn dee majchtje Mana ha äare Henj jefunje.
6 Derjch dien Dodel, O Joakopp sien Gott, sent beid Peat un Kjrijchswoage enn en deepa Schlop jesunke.
7 Du best engstlijch; un wäa kaun fer die bestone wan du oajalijch best?
8 Jerejcht es fomm Himel to heare derjch dien Wele; dee Ead deed sikj ferjchte un wea jestelt,
9 aus Gott oppstunt to Jerejcht, aul dee Macke oppe Ead to rade. Selah.
10 Dan dee Mensche äa Oaja woat die danke; du deist die ommrinje met daut Oaja daut äwejebläwe es.
11 Fespräakj un bäd to däm Herr Gott dien Gott; lot aul dän dee romm sent Jeschenkje brinje to däm, däm to ferjchte es.
12 Hee woat dän Jeist enn dee Kjeenijchsäns aufschniede; dee Kjeenije oppe Ead ha Angst fa am.
16 Aulso henjt daut nich auf aun eenem sien Wele, oda eenem sien ranne, leewa aun Gott siene Jnod.
17 Dan de Schreft sajcht to Farao: "Fa krakt dise Uasook ha ekj die oppjestalt, daut ekj miene Krauft derch die bewiese mucht, en daut mien Nome sull enne gaunse Welt bekaunt woare".
18 Doaromm eset daut Gott Jnod bewiese deit waem hee wel, en waem hee hoat moake wel, moakt hee hoat.
19 Du west dan saje: "Wuaromm beschuldicht hee dan? Waea haft sikj jestiepat jaejen sien Rotshlach?"
20 O Mensch! waea best du daut du jaejen Gott striede west? Saul daut Dinkj daut jemoakt es to daem saje dee am jemoakt haft - wuaromm hast du mie so aus dit jemoakt?
21 Oda haft dee Toppstrikja nich Macht aewa sien Leem, doafonn een Jefaes to moake to Ea, en eent to daut jaeajendeel?
22 Oba wan Gott wull sien Oaja bewiese, en siene Macht weete lote, lang jedult haud met dee Jefaese dee reed jemoakt sent to fenichte;
23 en daut hee siene rikje Harlichkjeit mucht weete lote aun dee Jefaese dee hee Jnod bewees, dee hee ferhaea reed jemoakt haud to Harlichkjeit,
24 daut es fa onns dee wie beroope sent, nich bloos fonn de Jude, oba uk fonn dee Heide.
25 So aus hee uk en Hosaea sajcht: "Ekj woa daen mien Folkj nanne dee nich mien Folkj sent, en daen Leef habe dee nich jeleeft weare,
26 en saul soo senne daut wua daut to an jesajcht wea, 'Jie sent nich mien Folkj', doa sele see daen laewendje Gott siene Kjinje heete."
27 Oba Jesaja schreach omm Iesrael aea haulwe: "Wan Iesrael aeare Zol uk so wea es dee Saunt aum Maea, woat doch bloos en aewabliefsel seelich woare;
28 dan de Herr woat en kortet Woakj moake, en siene Oabeit foadich moake oppe Ead."
29 En soo aus Jesaja eare jesajcht haud: "Wan de Herr Zeebaot onns nich Sot jelote haud, wudd wie so senne es Soodom en Gomora".
30 Waut sel wie dan saje? Daut Heide dee nich Jerachtichkjeit nojefoljt haude, ha Jerachtichkjeit jekjraeaje; oba ne Jerachtichkjeit dee fom Gloowe es.
31 Oba Iesrael, dee ne Jerachtichkjeit nofoljd derch daut Jesats, haft nich daut Jesatse Jerachtichkjeit jekjraeaje.
32 Wuaromm? Wiel see sochte daut nich derch daem Gloowe, oba derch aeare Woakje; see stolpede aewa daen Stolpesteen;
33 So auset jeschraewe steit: "Kjikt! Ekj laj enn Zion en Stolpasteen, en Beleidjunksteen, en waeaemma aun am jleeft woat nich to Schaunde woare."
Copyright © 2001 by Elmer Reimer