Old/New Testament
3 “Kon bulagan sa bana ang iyang asawa ug magminyo ang asawa pag-usab, kinahanglan dili na siya bawion sa iyang bana, kay makapahugaw gayod kini sa tibuok ninyong yuta. Apan kamong mga Israelinhon nagkinabuhi nga sama sa babayeng nagbaligya sa iyang dungog. Daghan kamog mga hinigugma nga mga dios-dios. Apan luyo niining tanan, ginatawag ko gihapon kamo nga mobalik kamo kanako? Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
2 “Tan-awa ang taas nga mga dapit. Aduna pa ba didtoy dapit diin wala ninyo mahugawi? Gihugawan ninyo ang yuta tungod sa inyong pagsimba sa mga dios-dios ug sa inyong pagkadaotan. Sama kamo sa usa ka babayeng nagbaligya sa iyang dungog, nga naglingkod daplin sa dalan aron sa paghulat ug lalaki. Sama usab kamo sa tulisan[a] nga nagaatang sa iyang mabiktima. 3 Mao kana ang hinungdan nga wala mag-ulan sa panahon sa ting-ulan. Apan bisan pa niana, gahi gihapon kamog ulo. Sama sa babayeng nagbaligya sa iyang dungog, wala gayod kamoy ulaw. 4 Unya karon moingon kamo kanako, ‘Amahan ko, kauban[b] ko ikaw sukad pa sa akong pagkabata. 5 Kanunay ka na lang bang masuko kanako? Magpadayon ba ang imong kasuko hangtod sa kahangtoran?’ Mao kini kanunay ang inyong gisulti, apan ginahimo gihapon ninyo ang tanang kadaotan nga gusto ninyong himuon.”
Gisunod sa Juda ang Israel
6 Sa panahon sa paghari ni Josia, miingon ang Ginoo kanako, “Nakita mo ba ang gihimo sa maluibon nga Israel? Misimba siya sa mga dios-dios ibabaw sa matag taas nga bukid ug ilalom sa matag labong nga kahoy. Nahisama siya sa usa ka babayeng nagbaligya sa iyang dungog. 7 Abi nakog mobalik na siya kanako human niya mahimo kining tanan, apan wala siya mobalik. Ug nakita kini sa iyang maluibon nga igsoon nga mao ang Juda. 8 Gibulagan ko ang Israel ug gipapahawa tungod sa iyang pagpanapaw.[c] Apan bisan pa niini, wala mahadlok ang iyang maluibon nga igsoon nga mao ang Juda nga nanapaw usab. 9 Ug tungod kay wala ra may bale kaniya ang pagpanapaw, gihugawan niya ang yuta pinaagi sa pagsimba sa mga dios-dios nga bato ug kahoy. 10 Bisan pa niining tanan, wala gayod mobalik kanako sa kinasingkasing ang maluibon nga Juda. Nagpakaaron-ingnon lang kini nga mibalik kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
11 Unya miingon ang Ginoo kanako, “Bisan ug dili matinud-anon ang Israel kanako, mas maayo pa sila kaysa maluibon nga Juda. 12 Karon, lakaw ug isulti kini nga mensahe ngadto sa Israel,[d] Ako, ang Ginoo, nagaingon: Balik kanako, maluibon nga Israel, kay maloloy-on ako. Dili na ako masuko kanimo hangtod sa kahangtoran. 13 Angkona lang ang imong sala. Angkona nga nagrebelde ka kanako, ang Ginoo nga imong Dios, ug misimba ka sa mga dios-dios ilalom sa matag labong nga kahoy, ug wala ka motuman kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
14 Miingon pa ang Ginoo, “Balik kamo, masupilon ko nga mga anak, kay akoa kamo.[e] Magkuha akog usa o duha kaninyo gikan sa kada lungsod o tribo ug dad-on ko kamo sa Israel.[f] 15 Unya hatagan ko kamog mga pangulong masinugtanon kanako. Mangulo sila kaninyo nga may kaalam ug panabot. 16 Inig-abot sa panahon nga modaghan na kamo pag-ayo niana nga yuta, dili na ninyo hisgotan pa ang sudlanan sa Kasabotan. Dili na ninyo kini handomon o hinumdoman pa, ug dili na kamo maghimo ug laing sudlanan sa Kasabotan. 17 Nianang higayona, pagatawgon ninyo ang Jerusalem nga, ‘Trono sa Ginoo.’ Ug ang tanang nasod magatigom sa Jerusalem sa pagpasidungog sa ngalan sa Ginoo. Dili na sila magbuhat sumala sa sugo sa ilang gahi ug daotan nga kasingkasing. 18 Nianang higayona, ang katawhan sa Juda ug sa Israel nga gikan sa pagkabihag sa amihan mag-uban sa pagbalik ngadto sa yuta nga gihatag ko sa ilang mga katigulangan ingon nga ilang panulondon. 19 Miingon ako sa akong kaugalingon, ‘Malipay gayod ako nga moila kaninyo nga akong mga anak, ug hatagan ko kamog maayong yuta, ang labing maanindot nga panulondon sa tibuok kalibotan.’ Abi kog tawgon ninyo akog ‘Amahan,’ ug dili na kamo mobiya kanako. 20 Apan sama kamo sa usa ka maluibon nga asawa nga mibiya sa iyang bana. Nagluib kamo kanako, o katawhan sa Israel. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
21 “Madungog ang kasaba ibabaw sa taas nga mga dapit. Nagtiyabaw ug nagpakilooy ang katawhan sa Israel tungod sa daotan nila nga binuhatan, ug tungod kay gikalimtan nila ako, ang Ginoo nga ilang Dios. 22 Kamong maluibon nga katawhan, balik kamo kanako kay tul-iron ko ang inyong pagkamaluibon.”
Mitubag sila, “Oo, moduol kami kanimo kay ikaw ang Ginoo nga among Dios. 23 Tinuod gayod nga dakong sayop ang among pagsimba sa mga dios-dios didto sa mga bungtod ug mga bukid. Kanimo lamang gayod ang kaluwasan sa Israel, O Ginoo nga among Dios. 24 Gikan pa sa among pagkabata, gihurot sa makauulaw nga mga dios-dios ang bunga sa hinagoan sa among mga katigulangan—ang ilang mga kahayopan ug mga kabataan. 25 Angay kaming motago sa kaulaw kay kami ug ang among mga katigulangan nakasala batok kanimo, O Ginoo nga among Dios. Sukad sa among pagkabata hangtod karon wala kami motuman kanimo.”
4 Miingon ang Ginoo, “O Israel, kon gusto mo gayod nga mobalik, balik na kanako. Kon isalikway mo ang imong mangil-ad nga mga dios-dios ug dili ka na mobiya kanako, 2 ug kon manumpa ka sa ako lang gayod nga ngalan ug magkinabuhi nga kasaligan, husto ug matarong, mahimo ikaw nga panalangin ngadto sa mga nasod, ug ila akong pasidunggan.”
3 Mao kini ang gisulti sa Ginoo ngadto sa mga katawhan sa Juda ug sa Jerusalem, “Maingon nga ginadaro ang bantok nga yuta, bag-oha usab ninyo ang inyong gahi nga mga kasingkasing. Ayaw isabwag ang inyong maayong binhi sa sampinitan. 4 Hinloi ninyo ang inyong mga kasingkasing atubangan sa Ginoo, kamong mga katawhan sa Juda ug sa Jerusalem, kay kon dili, matagamtaman ninyo ang akong kasuko nga sama sa kalayo nga wala gayoy makapalong. Mahitabo kini tungod sa kadaotan nga inyong gihimo.
Ang Silot nga Modangat sa Juda
5 “Ingna ang Juda ug Jerusalem: ‘Patingoga ang budyong sa tibuok yuta. Isinggit ug kusog nga magtapok sila ug managan ngadto sa pinarilan nga mga lungsod. 6 Ipataas ang bandera sa pagpahibalo sa katawhan nga mangadto sila sa Jerusalem. Lihok na ug panago kamo dayon, kay magpadala akog dakong katalagman gikan sa amihan.’ ”
7 Daw sa liyon nga migula sa iyang tagoanan ang tiglaglag sa mga nasod. Mibiya na siya sa iyang dapit sa paglaglag sa inyong yuta. Ang inyong mga lungsod panggub-on hangtod dili na kini kapuy-an. 8 Busa pagbisti kamog sako sa pagpakita sa inyong pagsubo. Pagminatay kamog hilak kay anaa pa gihapon ang hilabihan nga kasuko sa Ginoo kanato. 9 Miingon ang Ginoo, “Nianang adlawa, ang hari ug ang iyang mga opisyal mawad-an ug kaisog, ug ang mga pari ug mga propeta makurat.” 10 Unya miingon ako, “O Ginoong Dios, gilimbongan mo gayod ang mga tawo tungod kay misaad ka nga moabot ang kalinaw sa Jerusalem. Apan diay ang espada andam na sa pagpatay kanila.”
11 Moabot ang higayon nga moingon ang Ginoo sa katawhan sa Jerusalem, “Mohuyop ang init nga hangin gikan sa taas nga mga dapit sa kamingawan paingon sa akong katawhan. Apan dili kini hangin nga mopalid sa tahop sa ilang trigo. 12 Labihan kini kakusog nga hangin nga magagikan kanako. Ipadayag ko karon kanila ang akong silot.”
13 Tan-awa! Ang atong kaaway nagapadulong nga daw sa mga panganod. Ang iyang mga karwahe daw buhawi, ug ang iyang mga kabayo tulin pa sa mga agila. Alaot kita! Malaglag gayod kita.
14 “Mga taga-Jerusalem, hinloi sa kadaotan ang inyong kasingkasing aron maluwas kamo. Hangtod kanus-a magpabilin ang pagkadaotan sa inyong hunahuna? 15 Ang inyong kalaglagan gipamalita na sa mga mensahero gikan sa Dan ug sa mga kabungtoran sa Efraim. 16 Gisugo sila nga pasidan-an ang mga nasod ug ang Jerusalem nga adunay mosulong nga mga sundalo gikan sa layong dapit. Gapanghagit sila ug away batok sa mga lungsod sa Juda. 17 Gipalibotan nila ang Jerusalem nga daw mga tawong nagabantay ug uma, tungod kay nagrebelde ang Jerusalem kanako. 18 Ang inyo mismong mga gawi ug binuhatan maoy naghatod kaninyo niini. Mao kini ang inyong silot. Pait kini kaayo, ug midulot kini sa inyong kasingkasing!”
Naghilak si Jeremias alang sa Iyang Katagilungsod
19 Dili ko na maagwanta ang akong kaguol. Labihan gayod ang akong pag-agulo. Gikumot ang kasingkasing ug dili ako mahimutang. Kay nadungog ko ang tingog sa budyong ug ang singgit sa pakiggubat. 20 Nagasunod-sunod ang mga katalagman. Nalukop sa kadaot ang tibuok nasod. Bisan ang akong mga tolda kalit lang nga naguba, ug ang mga kurtina niini nangagisi. 21 Hangtod kanus-a ko pa padayon nga makita ang bandera sa pagpakiggira ug madungog ang tingog sa budyong?
22 Miingon ang Ginoo, “Buang-buang ang akong katawhan. Wala sila makaila kanako. Sama sila sa mga batang walay panabot. Hanas silang mohimo ug daotan; dili sila mahibalong mobuhat ug maayo.”
Ang Panan-awon ni Jeremias bahin sa Umaabot nga Kalaglagan
23 Nakita ko ang kalibotan. Hawan kini ug walay porma. Nakita ko usab ang kalangitan ug wala kini kahayag. 24 Nakita ko ang mga bukid ug mga bungtod ug nangatay-og kini. 25 Nakita ko usab nga wala nay mga tawo, ug ang tanang langgam nanglupad na. 26 Nakita ko nga ang tabunok nga yuta nahimong disyerto. Ang tanang lungsod nalaglag tungod sa labihan nga kasuko sa Ginoo. 27 Mao kini ang giingon sa Ginoo, “Ang tibuok kayutaan mangaguba, apan dili ko kini laglagon sa hingpit. 28 Ang kalibotan magsubo ug ang kalangitan mongitngit, kay nasulti ko na ang silot, ug dili ko na kini bakwion pa. Nakahukom na ako ug dili na mausab ang akong hunahuna.”
29 Sa pagkadungog nila sa kabanha sa nagpadulong nga mga tigkabayo ug mga tigpana, nangikyas sa kahadlok ang mga lumulupyo sa matag lungsod. Ang uban nanagan ngadto sa kakahoyan, ug ang uban nanaka sa mga kabatoan. Gipamiyaan ang tanang lungsod ug wala nay namuyo niini. 30 Unsay gibuhat mo, Jerusalem, nga laglagonon? Nganong nagasul-ob ka pa ug nindot nga bisti ug alahas? Nganong nangarte ka sa imong mga mata? Ang imong pagpatahom wala nay pulos. Ang imong mga hinigugma[g] misalikway na kanimo ug gusto ka na nilang patyon.
31 Nakadungog akog tiyabaw ug agulo, sama sa usa ka babayeng nanganak nga primerisa. Tiyabaw kini sa mga lumulupyo sa Jerusalem[h] nga daw makabsan sa ginhawa. Giisa nila ang ilang mga kamot ug nagkanayon, “Pagkamakalulooy namo; daw mawad-an na kamig panimuot. Kay miabot na ang mopatay kanamo.”
Ang mga Sala sa Jerusalem
5 Miingon ang Ginoo, “Mga lumulupyo sa Jerusalem, pangadto kamo sa mga kadalanan! Tan-awa ang mga plasa! Kon may makita kamong bisan usa lang ka tawong matarong ug kasaligan, pasayloon ko ang inyong siyudad. 2 Bisan ug manumpa kamo sa akong ngalan, gabakak lang gihapon kamo.”
3 Unya miingon ako, “O Ginoo, dili ba nga nangita ka ug tawong kasaligan? Gisakit mo ang imong katawhan, apan wala sila masakiti niini. Gisilotan mo sila, apan dili sila gustong magpadisiplina. Gahi na kaayo silag ulo, ug nagdumili sila sa paghinulsol.”
4 “Gipakaingon kog kulang lang silag kinaadman, apan mga buang-buang diay sila. Kay wala sila masayod sa pamaagi sa Ginoo nga ilang Dios nga gipatuman kanila. 5 Busa moadto ako sa ilang mga pangulo aron sa pagpakigsulti kanila. Sigurado gayod nga nasayod sila sa mga pamaagi sa Ginoo nga ilang Dios nga gipatuman kanila.” Apan bisan ang mga pangulo mismo nagsalikway diay usab sa pamalaod sa Dios.[i] 6 Busa sulongon sila sa ilang mga kaaway nga daw liyon nga gikan sa kalasangan o daw bangis nga iro[j] nga gikan sa disyerto o daw mananap nga leopardo nga mag-atang duol sa ilang mga lungsod ug mokunis-kunis ni bisan kinsa nga mogawas. Mahitabo kini kanila kay nanobra na ang ilang pagkamasinupakon sa Dios, ug makadaghan na sila nga mitalikod kaniya.
7 Miingon ang Ginoo, “Nganong pasayloon ko man kamo? Bisan ang inyong mga kabataan nagsalikway kanako ug nanumpa sa ngalan sa mga dios nga dili tinuod. Gihatag ko ang tanan nilang mga kinahanglanon apan daw babayeng mananapaw sila nga miluib kanako. Nagpanon pa sila didto sa mga balay sa mga babayeng nagbaligya sa ilang dungog. 8 Sama sila sa mga inatiman nga laking kabayo nga labihan ka higal. Matag usa kanila nangibog sa asawa sa uban. 9 Dili ko ba sila angayng silotan tungod niini? Dili ko ba angayng balosan ang nasod nga sama niini? Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
10 “Kamong mga kaaway sa mga Israelinhon, daota ninyo ang ilang ubasan, apan ayaw lang daota sa hingpit. Pamutla ang mga sanga niini, kay kining mga tawhana dili na ako. 11 Ang katawhan sa Israel ug sa Juda dili na gayod matinud-anon kanako. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 12 Wala sila magsulti sa tinuod mahitungod kanako. Miingon sila, ‘Dili kita unsaon sa Ginoo! Walay katalagman nga moabot kanato; walay gira o kagutom.’ 13 Ang mga propeta walay pulos ug ang ilang mga mensahe wala maggikan sa Dios. Hinaut pa nga mahitabo kanila ang mga kalaglagan nga ilang gipangtagna.”
14 Busa mao kini ang giingon sa Ginoong Dios nga Makagagahom kanako, “Tungod kay mao man kini ang gisulti niining mga tawhana, hatagan ko ikaw ug mensahe nga sama sa kalayo ug himuon ko silang daw kahoy nga lamyon niini.”
15 Miingon ang Ginoo, “Mga katawhan sa Israel, magpadala akog mga tawo gikan sa layo nga nasod sa pagsulong kaninyo. Kini usa ka karaan na kaayo nga nasod, nga ang ilang sinultihan dili ninyo masabtan. 16 Ang ilang mga armas makamatay, ug silang tanan isog nga mga sundalo. 17 Hutdon nila ang inyong mga abot, mga pagkaon, ug ang mga bunga sa inyong ubas ug igera. Pamatyon nila ang inyong mga kahayopan ug kabataan. Panggub-on nila ang inyong pinarilan nga mga lungsod nga inyong gisaligan nga makadepensa kaninyo. 18 Apan bisan pa niadtong mga adlawa, dili ko kamo laglagon sa hingpit. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 19 Ug kon mangutana ang mga tawo, ‘Nganong gibuhat man kining tanan sa Ginoo nga atong Dios kanato?’ Ingna sila, ‘Kay gisalikway ninyo ang Ginoo ug nagaalagad kamo sa ubang mga dios diha mismo sa inyong kaugalingong yuta. Busa karon mag-alagad kamo sa mga langyaw, sa yuta nga dili inyo.’
20 “Ipahibalo kini sa mga katawhan sa Israel[k] ug sa Juda: 21 Patalinghogi ninyo kini, kamong mga buang-buang ug walay buot nga mga katawhan. Aduna kamoy mga mata, apan dili makakita, adunay mga dalunggan, apan dili makadungog. 22 Ako, ang Ginoo, nagaingon: Wala ba kamo mahadlok kanako? Nganong wala kamo magkurog sa akong atubangan? Ako ang naghimo sa baybayon nga utlanan sa dagat. Kini permanente nga utlanan ug dili malapas. Hampakon kini sa mga balod apan dili kini makalapas niini. 23 Apan gahig ulo ug mga rebelde kining mga tawhana. Mitalikod sila ug mipalayo kanako. 24 Dili kinasingkasing ang ilang pag-ingon, ‘Tahoron nato ang Ginoo nga atong Dios nga nagahatag ug ulan sa hustong panahon, ug nagahatag kanatog maayong abot sa panahon sa ting-ani.’ 25 Ang inyong pagkadaotan maoy nagpahilayo niining mga kaayohan gikan kaninyo. Ang inyong mga sala maoy nakapugong nga madawat ninyo kini nga mga pagpanalangin.
26 “May daotang mga tawo diha sa akong katawhan nga nagaatang sa ilang mabiktima, nga daw sama sa tawong nagapanglit-ag ug langgam. Nagbutang silag lit-ag alang sa ubang mga tawo. 27 Sama sa hawla nga puno sa mga langgam, ang balay niining mga tawhana puno sa bahandi gikan sa ilang pagpanunto. Nadato sila ug nahimong gamhanan niining paagiha. 28 Nanambok sila ug nabaskog ang ilang mga lawas. Walay kinutoban ang ilang mga daotang binuhatan. Wala nila hatagig hustisya ang mga ilo, ug wala nila dapigi ang katungod sa mga kabos. 29 Ako, ang Ginoo, nagaingon: Dili ba angay ko silang silotan tungod niini? Dili ba angay kong panimaslan ang nasod nga sama niini? 30 Makahahadlok ug makalilisang ang mga butang nga nahitabo niini nga yuta. 31 Ang mga propeta nagapanagna ug bakak. Ang mga pari nagadumala sumala sa ilang kaugalingon nga katungod. Ug nakaangay niini ang akong katawhan. Apan unsay ilang buhaton inig-abot sa kataposang panahon?”
Ang Bakakon nga mga Magtutudlo
4 Klaro ang gi-ingon sa Espiritu Santo nga sa kaulahiang mga adlaw ang uban mobiya sa ilang pagtuo sa Dios. Mamati sila sa mga pagtulon-an sa bakakon ug daotan nga mga espiritu. 2 Kini nga mga pagtulon-an gitudlo niadtong mga tawong limbongan ug bakakon nga wala hasola sa ilang konsensya tungod kay gigamhan sila ni Satanas. 3 Gitudlo nila nga daotan ang pagminyo, ug may mga pagkaon pa sila nga ginadili. Apan kini nga mga pagkaon gibuhat sa Dios aron kaonon nga may pagpasalamat niadtong mga tawong nagatuo ug nakahibalo gayod sa kamatuoran. 4 Ang tanan nga gibuhat sa Dios maayo. Busa walay butang nga angay balibaran kon dawaton nga may pagpasalamat. 5 Kay gihinloan kini pinaagi sa pulong sa Dios ug sa pag-ampo.
Ang Maayo nga Alagad ni Cristo Jesus
6 Maayo ka nga alagad ni Cristo Jesus kon itudlo mo kini diha sa atong mga igsoon. Ug samtang nagatudlo ka kanila, mamatuto mo usab ang imong kaugalingon pinaagi sa mga kamatuoran mahitungod sa atong pagtuo, ug sa tinuod nga pagtulon-an nga imong gisunod. 7 Apan likayi ang mga pagtulon-an nga wala maggikan sa Dios kay kana binuhat-buhat lang sa mga tawo. Bansaya ang imong kaugalingon sa diosnon nga pagkinabuhi. 8 May kapuslanan ang pagpaugnat sa kusog, apan mas mahinungdanon gayod nga bansayon nato ang atong kaugalingon diha sa espirituhanon nga mga butang, tungod kay kon mao kini ang atong buhaton, magmapuslanon gayod ang atong kinabuhi karon ug sa umaabot. 9 Tinuod kini ug angay gayod nga paminawon ug tuohan sa tanan. 10 Mao kanay hinungdan nga manlimbasog gayod kita ug maningkamot nga matudlo kini ngadto sa mga tawo, tungod kay nagasalig kita sa buhi nga Dios nga mao ang Manluluwas sa tanang mga tawo, labi na gayod niadtong mga nagatuo. 11 Itudlo ug ipatuman kini.
12 Ayaw pasagdi nga tamayon ka tungod sa imong pagkabatan-on, hinuon paningkamoti nga mahimo kang panig-ingnan sa mga tumutuo ni Cristo: sa pagsulti, sa pamatasan, sa paghigugma, sa pagtuo, ug sa hinlo nga pagkinabuhi. 13 Samtang wala pa ako diha, gamita ang imong panahon sa pagbasa sa Kasulatan ngadto sa mga panagtigom sa katawhan, sa pagwali, ug sa pagpanudlo. 14 Ayaw pasagdi ang hiyas nga gihatag kanimo sa Espiritu Santo sumala sa panagna sa mga kadagkoan sa iglesia sa dihang gipandong nila ang ilang mga kamot kanimo. 15 Buhata kini kanunay aron makita sa tanan ang imong pag-uswag. 16 Pagmatngon sa imong kaugalingon nga kinabuhi ug sa imong gitudlo. Padayona ang pagbuhat niana aron maluwas ka ingon man ang naminaw kanimo.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.