Old/New Testament
Het antwoord van Bildad
25 Toen antwoordde Bildad:
2 God regeert in zijn hoge hemel en bewaart daar de vrede.
Hij heerst en Hij is ontzagwekkend.
3 Zijn leger is ontelbaar groot.
Zijn licht schijnt op alle mensen.
4 Hoe kan een mens door God goed genoeg worden gevonden?
Hoe zou een mens door Hem goedgekeurd kunnen worden?
5 Vergeleken bij God, schijnt zelfs de maan niet helder
en is zelfs het sterrenlicht niet zuiver.
6 Dan is een mens dat al helemáál niet.
Voor God is hij maar een worm.
Job antwoordt Bildad
26 Maar Job antwoordde:
2 Wat heb jij me weer goed geholpen!
Wat heb je me veel steun gegeven!
3 Wat heb ik veel aan jouw goede raad gehad!
Wat heb jij me wijze dingen verteld!
Daar zat ik echt op te wachten.
4 Hoe kom je aan al die wijsheid?
Van wie heb je die geleerd?
5 De doden in het dodenrijk onder de aarde beven voor God.
6 Het hele dodenrijk ligt open en bloot voor zijn ogen.
De dood kan niets voor Hem verbergen.
7 God zet de hemelkoepel neer in de leegte.
Hij heeft de aarde opgehangen aan het niets.
8 Hij verzamelt het water in wolken,
zonder dat die openscheuren.
9 Hij verbergt zijn troon met wolken,
zodat die niet te zien is.
10 Hij heeft een kring getrokken waar de hemel aan de aarde grenst.
Hij trok een grens waar het licht de duisternis raakt.
11 Als God boos wordt,
schudt de hemel op zijn fundamenten,
geschrokken over de woede van God.
12 Zijn kracht maakt de zee ruig of juist kalm.
Zijn kracht verplettert het trotse zeemonster.
13 Zijn Geest heeft de sterren aan de hemel geplaatst.
Zijn handen hebben de kronkelende zeeslang gemaakt.
14 Dit zijn maar een paar voorbeelden van alles wat Hij doet.
Wat wij weten, is maar een klein stukje van zijn macht.
Het is als een zacht gefluister van alles wat Hij kan.
Wie zou dan de donder van zijn volle kracht kunnen verdragen? (lees verder)
Job antwoordt Bildad (vervolg)
27 En Job ging verder:
2 Ik zweer bij God die mij zo oneerlijk heeft behandeld,
en bij de Almachtige God die mijn leven bitter heeft gemaakt:
3 Zolang er nog adem in mijn mond is
en nog lucht in mijn longen,
4 zal ik geen dingen zeggen die niet waar zijn
en zal ik niet liegen.
5 Ik ga jullie echt geen gelijk geven.
Tot mijn laatste adem zal ik volhouden dat ik onschuldig ben.
6 Ik blijf volhouden dat ik goed leef en zo zal ik blíjven leven.
Mijn geweten zal schoon zijn over elke dag die ik leef.
7 Ik hoop dat mijn vijanden
zullen worden gestraft als misdadigers.
8 Al zijn ze nóg zo rijk, wat kunnen ze nog verwachten
als God plotseling hun leven wegneemt?
9 Zal God luisteren naar hun hulpgeroep
als ze in grote moeilijkheden zijn geraakt?
10 Zullen ze dan opeens van God houden?
Zullen ze dan opeens God om hulp kunnen vragen?
11 Ik zal jullie vertellen wat God zal doen.
Ik zal er geen geheim van maken.
12 Jullie hebben het immers zelf gezien?
Waarom vertellen jullie mij dan van die onzin?
13 Dit is wat God doet met de slechte mensen,
dit is het loon dat ze van de Almachtige God zullen ontvangen:
14 Als zo iemand kinderen heeft,
worden die gedood in de oorlog.
Zijn gezin heeft nooit genoeg te eten.
15 Zijn zonen die overleven,
zullen sterven aan de pest.
Hun vrouwen zullen niet eens over hun dood huilen.
16 Misschien heeft hij geld als water
en koopt hij kleren zoveel als hij wil,
17 maar het is voor niets:
uiteindelijk zullen eerlijke mensen zijn kleren dragen
en met elkaar zijn geld verdelen.
18 Hij denkt dat hij een goed leven heeft opgebouwd,
maar het blijkt niet sterker te zijn dan een spinnenweb,
niet sterker dan het hutje dat een bewaker bouwt bij het veld dat hij moet bewaken.
19 Rijk en tevreden gaat hij slapen,
maar de andere dag is er niets meer.
Als hij zijn ogen opendoet, is alles weg.
20 Rampen komen als een vloedgolf over hem heen.
Als door een stormwind wordt hij weggerukt.
21 Als een blad in de oostenwind wordt hij weggeblazen.
Hij wordt weggerukt van zijn plaats.
22 Zonder medelijden schiet God zijn pijlen op hem af.
Hij moet vluchten voor zijn pijlen.
23 De mensen genieten van zijn ellende.
Ze fluiten hem uit. (lees verder)
Petrus wordt uit de gevangenis bevrijd door een engel
12 In die tijd nam koning Herodes een aantal mensen uit de gemeente gevangen. 2 Hij liet Jakobus, de broer van Johannes, onthoofden. 3 Hij zag dat hij de Joden daarmee een plezier deed. Daarom nam hij ook Petrus gevangen. Dat gebeurde tijdens het Feest van de Ongegiste Broden.[a] 4 Hij liet hem in de gevangenis zetten. Vier groepjes van vier soldaten moesten hem bewaken. Hij was van plan om hem na het feest in het openbaar ter dood te veroordelen. 5 Terwijl Petrus in de gevangenis zat, bleef de gemeente aldoor voor hem bidden.
6 De nacht vóórdat Herodes over hem zou rechtspreken, lag Petrus tussen twee soldaten te slapen. Hij was met twee ijzeren kettingen geboeid. Voor de deur van de gevangenis stonden bewakers op wacht. 7 Plotseling scheen er licht in de kerker. Er stond een engel van de Heer bij hem. Hij stootte Petrus in zijn zij om hem wakker te maken. Hij zei tegen hem: "Sta snel op!" De boeien vielen van Petrus' handen. 8 En de engel zei tegen hem: "Doe je riem om en trek je sandalen aan." Dat deed Petrus. Toen zei de engel: "Sla je mantel om en volg mij." 9 Petrus volgde de engel naar buiten. Hij wist niet dat het allemaal echt gebeurde, maar hij dacht dat hij droomde. 10 Ze liepen langs de eerste en de tweede wachtpost. Daarna kwamen ze bij de ijzeren poort die op de straat uitkwam. De poort ging vanzelf voor hen open. Ze gingen naar buiten en liepen samen één straat ver. Toen was de engel plotseling verdwenen. 11 Petrus begreep intussen wat er was gebeurd. Hij zei: "De Heer heeft een engel gestuurd om mij te bevrijden! Hij heeft me gered uit de handen van Herodes en uit alles wat de Joden verwachtten dat er met mij zou gebeuren!"
12 Petrus dacht een ogenblik na. Toen ging hij naar het huis van Maria, de moeder van Johannes Markus. Daar waren veel mensen bij elkaar om samen te bidden. 13 Petrus klopte op de deur. Er kwam een slavin, Rhode, om te horen wie er was. 14 Toen ze de stem van Petrus herkende, deed ze van blijdschap de deur níet open. Ze liep naar binnen om te vertellen dat Petrus voor de deur stond. 15 Ze geloofden haar niet en zeiden tegen haar: "Je praat onzin!" Maar ze bleef volhouden dat het Petrus was. Ze zeiden tegen haar: "Dan zal het zijn engel wel zijn." 16 Petrus bleef kloppen tot ze open deden. Ze waren stomverbaasd toen ze hem zagen staan. 17 Hij gebaarde dat ze stil moesten zijn. Toen kon hij vertellen hoe de Heer hem uit de gevangenis had bevrijd. En hij zei: "Vertel het aan Jakobus en de andere broeders." Daarna vertrok hij naar een andere plaats.
18 Toen het dag was geworden, raakten de soldaten in rep en roer. Ze begrepen niet wat er met Petrus gebeurd zou kunnen zijn. 19 Herodes liet zijn mannen naar Petrus zoeken, maar ze vonden hem niet. Daarom nam hij de wachtposten gevangen, verhoorde hen en liet hen doden. Daarna vertrok hij uit Judea naar Cesarea. Daar bleef hij.
De dood van Herodus
20 Herodes was van plan om de steden Tyrus en Sidon aan te vallen. Maar ze stuurden boodschappers naar Blastus, zijn kamerheer. Ze wisten Blastus over te halen om voor hen aan koning Herodes om vrede te vragen. Vrede was belangrijk voor hen, omdat hun land voor graan afhankelijk was van Herodes. 21 Op een dag zat Herodes in zijn koningsmantel op zijn troon en hield een toespraak tot hen. 22 En het volk juichte hem toe: "Hoor, dat is een god die daar spreekt, niet een mens!" 23 Onmiddellijk werd hij door een engel van de Heer gestraft, omdat hij de eer niet aan God gaf maar voor zichzelf hield. Hij werd door wormen opgegeten en stierf.
Saulus en Barnabas krijgen een speciale taak
24 En het woord van de Heer groeide en verspreidde zich. 25 Barnabas en Saulus hadden in Jeruzalem het geschenk uit Antiochië afgegeven. Nu kwamen ze in Antiochië terug. Ze brachten ook Johannes Markus uit Jeruzalem mee. (lees verder)
© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016