Old/New Testament
10 Filius sapiens laetificat patrem, filius vero stultus moestitia est matris suae.
2 Nil proderunt thesauri impietatis, justitia vero liberabit a morte.
3 Non affliget Dominus fame animam justi, et insidias impiorum subvertet.
4 Egestatem operata est manus remissa; manus autem fortium divitias parat. Qui nititur mendaciis, hic pascit ventos; idem autem ipse sequitur aves volantes.
5 Qui congregat in messe, filius sapiens est; qui autem stertit aestate, filius confusionis.
6 Benedictio Domini super caput justi; os autem impiorum operit iniquitas.
7 Memoria justi cum laudibus, et nomen impiorum putrescet.
8 Sapiens corde praecepta suscipit; stultus caeditur labiis.
9 Qui ambulat simpliciter ambulat confidenter; qui autem depravat vias suas manifestus erit.
10 Qui annuit oculo dabit dolorem; et stultus labiis verberabitur.
11 Vena vitae os justi, et os impiorum operit iniquitatem.
12 Odium suscitat rixas, et universa delicta operit caritas.
13 In labiis sapientis invenitur sapientia, et virga in dorso ejus qui indiget corde.
14 Sapientes abscondunt scientiam; os autem stulti confusioni proximum est.
15 Substantia divitis, urbs fortitudinis ejus; pavor pauperum egestas eorum.
16 Opus justi ad vitam, fructus autem impii ad peccatum.
17 Via vitae custodienti disciplinam; qui autem increpationes relinquit, errat.
18 Abscondunt odium labia mendacia; qui profert contumeliam, insipiens est.
19 In multiloquio non deerit peccatum, qui autem moderatur labia sua prudentissimus est.
20 Argentum electum lingua justi; cor autem impiorum pro nihilo.
21 Labia justi erudiunt plurimos; qui autem indocti sunt in cordis egestate morientur.
22 Benedictio Domini divites facit, nec sociabitur eis afflictio.
23 Quasi per risum stultus operatur scelus, sapientia autem est viro prudentia.
24 Quod timet impius veniet super eum; desiderium suum justus dabitur.
25 Quasi tempestas transiens non erit impius; justus autem quasi fundamentum sempiternum.
26 Sicut acetum dentibus, et fumus oculis, sic piger his qui miserunt eum.
27 Timor Domini apponet dies, et anni impiorum breviabuntur.
28 Exspectatio justorum laetitia, spes autem impiorum peribit.
29 Fortitudo simplicis via Domini, et pavor his qui operantur malum.
30 Justus in aeternum non commovebitur, impii autem non habitabunt super terram.
31 Os justi parturiet sapientiam; lingua pravorum peribit.
32 Labia justi considerant placita, et os impiorum perversa.
11 Statera dolosa abominatio est apud Dominum, et pondus aequum voluntas ejus.
2 Ubi fuerit superbia, ibi erit et contumelia; ubi autem est humilitas, ibi et sapientia.
3 Simplicitas justorum diriget eos, et supplantatio perversorum vastabit illos.
4 Non proderunt divitiae in die ultionis; justitia autem liberabit a morte.
5 Justitia simplicis diriget viam ejus, et in impietate sua corruet impius.
6 Justitia rectorum liberabit eos, et in insidiis suis capientur iniqui.
7 Mortuo homine impio, nulla erit ultra spes, et exspectatio sollicitorum peribit.
8 Justus de angustia liberatus est, et tradetur impius pro eo.
9 Simulator ore decipit amicum suum; justi autem liberabuntur scientia.
10 In bonis justorum exsultabit civitas, et in perditione impiorum erit laudatio.
11 Benedictione justorum exaltabitur civitas, et ore impiorum subvertetur.
12 Qui despicit amicum suum indigens corde est; vir autem prudens tacebit.
13 Qui ambulat fraudulenter, revelat arcana; qui autem fidelis est animi, celat amici commissum.
14 Ubi non est gubernator, populus corruet; salus autem, ubi multa consilia.
15 Affligetur malo qui fidem facit pro extraneo; qui autem cavet laqueos securus erit.
16 Mulier gratiosa inveniet gloriam, et robusti habebunt divitias.
17 Benefacit animae suae vir misericors; qui autem crudelis est, etiam propinquos abjicit.
18 Impius facit opus instabile, seminanti autem justitiam merces fidelis.
19 Clementia praeparat vitam, et sectatio malorum mortem.
20 Abominabile Domino cor pravum, et voluntas ejus in iis qui simpliciter ambulant.
21 Manus in manu non erit innocens malus; semen autem justorum salvabitur.
22 Circulus aureus in naribus suis, mulier pulchra et fatua.
23 Desiderium justorum omne bonum est; praestolatio impiorum furor.
24 Alii dividunt propria, et ditiores fiunt; alii rapiunt non sua, et semper in egestate sunt.
25 Anima quae benedicit impinguabitur, et qui inebriat, ipse quoque inebriabitur.
26 Qui abscondit frumenta maledicetur in populis; benedictio autem super caput vendentium.
27 Bene consurgit diluculo qui quaerit bona; qui autem investigator malorum est, opprimetur ab eis.
28 Qui confidit in divitiis suis corruet: justi autem quasi virens folium germinabunt.
29 Qui conturbat domum suam possidebit ventos, et qui stultus est serviet sapienti.
30 Fructus justi lignum vitae, et qui suscipit animas sapiens est.
31 Si justus in terra recipit, quanto magis impius et peccator!
12 Qui diligit disciplinam diligit scientiam; qui autem odit increpationes insipiens est.
2 Qui bonus est hauriet gratiam a Domino; qui autem confidit in cogitationibus suis impie agit.
3 Non roborabitur homo ex impietate, et radix justorum non commovebitur.
4 Mulier diligens corona est viro suo; et putredo in ossibus ejus, quae confusione res dignas gerit.
5 Cogitationes justorum judicia, et consilia impiorum fraudulenta.
6 Verba impiorum insidiantur sanguini; os justorum liberabit eos.
7 Verte impios, et non erunt; domus autem justorum permanebit.
8 Doctrina sua noscetur vir; qui autem vanus et excors est patebit contemptui.
9 Melior est pauper et sufficiens sibi quam gloriosus et indigens pane.
10 Novit justus jumentorum suorum animas; viscera autem impiorum crudelia.
11 Qui operatur terram suam satiabitur panibus; qui autem sectatur otium stultissimus est. Qui suavis est in vini demorationibus, in suis munitionibus relinquit contumeliam.
12 Desiderium impii munimentum est pessimorum; radix autem justorum proficiet.
13 Propter peccata labiorum ruina proximat malo; effugiet autem justus de angustia.
14 De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et juxta opera manuum suarum retribuetur ei.
15 Via stulti recta in oculis ejus; qui autem sapiens est audit consilia.
16 Fatuus statim indicat iram suam; qui autem dissimulat injuriam callidus est.
17 Qui quod novit loquitur, index justitiae est; qui autem mentitur, testis est fraudulentus.
18 Est qui promittit, et quasi gladio pungitur conscientiae: lingua autem sapientium sanitas est.
19 Labium veritatis firmum erit in perpetuum; qui autem testis est repentinus, concinnat linguam mendacii.
20 Dolus in corde cogitantium mala; qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium.
21 Non contristabit justum quidquid ei acciderit: impii autem replebuntur malo.
22 Abominatio est Domino labia mendacia; qui autem fideliter agunt placent ei.
23 Homo versatus celat scientiam, et cor insipientium provocat stultitiam.
24 Manus fortium dominabitur; quae autem remissa est, tributis serviet.
25 Moeror in corde viri humiliabit illum, et sermone bono laetificabitur.
26 Qui negligit damnum propter amicum, justus est; iter autem impiorum decipiet eos.
27 Non inveniet fraudulentus lucrum, et substantia hominis erit auri pretium.
28 In semita justitiae vita; iter autem devium ducit ad mortem.
4 Ideo habentes administrationem, juxta quod misericordiam consecuti sumus, non deficimus,
2 sed abdicamus occulta dedecoris, non ambulantes in astutia, neque adulterantes verbum Dei, sed in manifestatione veritatis commendantes nosmetipsos ad omnem conscientiam hominum coram Deo.
3 Quod si etiam opertum est Evangelium nostrum, in iis, qui pereunt, est opertum:
4 in quibus Deus hujus saeculi excaecavit mentes infidelium, ut non fulgeat illis illuminatio Evangelii gloriae Christi, qui est imago Dei.
5 Non enim nosmetipsos praedicamus, sed Jesum Christum Dominum nostrum: nos autem servos vestros per Jesum:
6 quoniam Deus, qui dixit de tenebris lucem splendescere, ipse illuxit in cordibus nostris ad illuminationem scientiae claritatis Dei, in facie Christi Jesu.
7 Habemus autem thesaurum istum in vasis fictilibus: ut sublimitas sit virtutis Dei, et non ex nobis.
8 In omnibus tribulationem patimur, sed non angustiamur: aporiamur, sed non destituimur:
9 persecutionem patimur, sed non derelinquimur: dejicimur, sed non perimus:
10 semper mortificationem Jesu in corpore nostro circumferentes, ut et vita Jesu manifestetur in corporibus nostris.
11 Semper enim nos, qui vivimus, in mortem tradimur propter Jesum: ut et vita Jesu manifestetur in carne nostra mortali.
12 Ergo mors in nobis operatur, vita autem in vobis.
13 Habentes autem eumdem spiritum fidei, sicut scriptum est: Credidi, propter quod locutus sum: et nos credimus, propter quod et loquimur:
14 scientes quoniam qui suscitavit Jesum, et nos cum Jesu suscitabit, et constituet vobiscum.
15 Omnia enim propter vos: ut gratia abundans, per multos in gratiarum actione, abundet in gloriam Dei.
16 Propter quod non deficimus: sed licet is, qui foris est, noster homo corrumpatur, tamen is, qui intus est, renovatur de die in diem.
17 Id enim, quod in praesenti est momentaneum et leve tribulationis nostrae, supra modum in sublimitate aeternum gloriae pondus operatur in nobis,
18 non contemplantibus nobis quae videntur, sed quae non videntur. Quae enim videntur, temporalia sunt: quae autem non videntur, aeterna sunt.