Old/New Testament

²⁴ Wtedy Żydzi obstąpili go i zapytali: Jak długo będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli ty jesteś Chrystusem, powiedz nam otwarcie.

²⁵ Jezus im odpowiedział: Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Dzieła, które wykonuję w imieniu mego Ojca, one świadczą o mnie.

²⁶ Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec, jak wam powiedziałem.

²⁷ Moje owce słuchają mego głosu i ja je znam, a one idą za mną.

²⁸ A ja daję im życie wieczne i nigdy nie zginą ani nikt nie wydrze ich z mojej ręki.

²⁹ Mój Ojciec, który mi je dał, większy jest od wszystkich i nikt nie może wydrzeć ich z ręki mego Ojca.

³⁰ Ja i Ojciec jedno jesteśmy.

³¹ Wtedy Żydzi znowu porwali kamienie, aby go ukamienować.

³² Jezus powiedział do nich: Ukazałem wam wiele dobrych uczynków od mego Ojca. Za który z tych uczynków mnie kamienujecie?

³³ Odpowiedzieli mu Żydzi: Nie kamienujemy cię za dobry uczynek, ale za bluźnierstwo, to znaczy, że ty, będąc człowiekiem, czynisz samego siebie Bogiem.

³⁴ Jezus im odpowiedział: Czy nie jest napisane w waszym prawie: Ja powiedziałem: Jesteście bogami?

³⁵ Jeśli nazwał bogami tych, do których doszło słowo Boże, a Pismo nie może być naruszone;

³⁶ To jakże do mnie, którego Ojciec uświęcił i posłał na świat, mówicie: Bluźnisz, bo powiedziałem: Jestem Synem Bożym?

³⁷ Jeśli nie wykonuję dzieł mego Ojca, nie wierzcie mi.

³⁸ A jeśli wykonuję, choćbyście mnie nie wierzyli, wierzcie uczynkom, abyście poznali i uwierzyli, że Ojciec jest we mnie, a ja w nim.

³⁹ Znowu więc usiłowali go schwytać, ale wymknął się im z rąk.

⁴⁰ I ponownie odszedł za Jordan, na miejsce, gdzie przedtem Jan chrzcił, i tam przebywał.

⁴¹ A wielu przychodziło do niego i mówiło: Jan wprawdzie nie uczynił żadnego cudu, ale wszystko, co Jan o nim powiedział, było prawdziwe.

⁴² I wielu tam uwierzyło w niego.