Old/New Testament
30 Słowa Agura, syna Jake, proroctwo tego człowieka do Itiela, do Itiela i Ukala.
2 Zaprawdę jestem najgłupszym z ludzi i nie mam ludzkiego rozumu.
3 Ani nie nauczyłem się mądrości, ani nie mam wiedzy o tym, co święty.
4 Któż wstąpił do nieba i zstąpił? Któż zebrał wiatr w swoje garście? Któż zgarnął wody do swej szaty? Któż utwierdził wszystkie krańce ziemi? Jakie jest jego imię? A jakie jest imię jego syna? Czy wiesz?
5 Każde słowo Boga jest czyste; on jest tarczą dla tych, którzy mu ufają.
6 Nie dodawaj nic do jego słów, aby cię nie strofował i abyś nie okazał się kłamcą.
7 Proszę cię o dwie rzeczy; nie odmawiaj mi ich, zanim umrę.
8 Oddal ode mnie marność i słowo kłamliwe; nie dawaj mi ani ubóstwa, ani bogactwa; żyw mnie odpowiednim dla mnie pokarmem;
9 Abym będąc syty, nie zaparł się ciebie i nie mówił: Kim jest PAN? Albo zubożawszy, nie kradł i nie brał imienia mego Boga nadaremnie.
10 Nie oczerniaj sługi przed jego panem, aby ci nie złorzeczył i byś nie okazał się winny.
11 Jest pokolenie, które złorzeczy swemu ojcu i nie błogosławi swojej matce.
12 Jest pokolenie, które we własnych oczach jest czyste, lecz nie jest obmyte ze swego plugastwa.
13 Jest pokolenie, którego oczy są wyniosłe i powieki wzniesione.
14 Jest pokolenie, którego zęby są jak miecze, a zęby trzonowe jak noże, by pożreć ubogich na ziemi i nędzarzy spośród ludzi.
15 Pijawka ma dwie córki, które mówią: Daj, daj. Trzy są rzeczy, które nie mogą się nasycić; cztery, które nie mówią: Dość.
16 Grób, niepłodne łono, ziemia niesyta wody i ogień, który nie mówi: Dość.
17 Oko, które wyśmiewa ojca i gardzi posłuszeństwem matce, wydziobią kruki nad potokami i wyjedzą orlęta.
18 Trzy są rzeczy dla mnie zbyt zdumiewające, czterech nie znam:
19 Drogi orła w powietrzu, drogi węża na skale, drogi okrętu na środku morza i drogi mężczyzny z młodą kobietą.
20 Taka jest droga kobiety cudzołożnej: je i obciera swoje usta, i mówi: Nie zrobiłam nic złego.
21 Pod trzema rzeczami drży ziemia, czterech nie może znieść:
22 Sługi, kiedy panuje, głupca, kiedy syci się chlebem;
23 Obmierzłej kobiety, kiedy wychodzi za mąż, i służącej, kiedy dziedziczy po swojej pani.
24 Cztery są rzeczy najmniejsze na ziemi, jednak mędrsze nad mędrców:
25 Mrówki, lud słaby, a jednak w lecie przygotowują pokarm;
26 Góralki, lud słaby, a jednak budują swój dom w skale;
27 Szarańcze nie mają króla, a jednak wszystkie wyruszają chmarą;
28 Pająk chwyta rękoma, a bywa w pałacach królewskich.
29 Trzy są rzeczy, które poruszają się wspaniale, cztery kroczą dostojnie:
30 Lew, najsilniejszy wśród zwierząt, który przed nikim nie ustępuje;
31 Chart i kozioł, i król, przeciw któremu nikt nie powstaje.
32 Jeśli głupio postąpiłeś, wynosząc się, albo jeśli pomyślałeś źle, połóż rękę na ustach.
33 Jak ubijanie mleka daje masło i wycieranie nosa wywołuje krew, tak kto wzbudza gniew, wszczyna kłótnię.
31 Słowa króla Lemuela, proroctwo, którego nauczyła go jego matka.
2 Cóż, synu mój? Cóż, synu mojego łona? I cóż, synu moich ślubów?
3 Nie oddawaj kobietom swej siły ani twoich dróg temu, co prowadzi do zguby królów.
4 Nie królom, o Lemuelu, nie królom wypada pić wina i nie książętom bawić się mocnym napojem;
5 By pijąc, nie zapomnieli praw i nie wypaczyli sprawy wszystkich ludzi uciśnionych.
6 Dajcie mocny napój ginącym, a wino strapionym na duchu.
7 Niech się napiją i zapomną o swoim ubóstwie, i niech nie pamiętają więcej swego utrapienia.
8 Otwórz swe usta dla niemych w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
9 Otwórz swe usta, sądź sprawiedliwie i broń sprawy ubogiego i nędzarza.
10 Któż znajdzie kobietę cnotliwą? Jej wartość przewyższa perły.
11 Serce męża jej ufa i zysku mu nie zabraknie.
12 Dobro mu będzie wyświadczać, a nie zło, po wszystkie dni swego życia.
13 Szuka wełny i lnu i chętnie pracuje swymi rękami.
14 Podobna jest do okrętów handlowych; przywozi żywność z daleka.
15 Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i daje pokarm swoim domownikom i odpowiednią porcję swym służącym.
16 Myśli o polu i kupuje je; z zarobku swych rąk sadzi winnice.
17 Przepasuje swe biodra siłą i umacnia swoje ramiona.
18 Dostrzega, że jej dorobek jest dobry, a jej pochodnia w nocy nie gaśnie.
19 Wyciąga ręce po kądziel, a dłonią chwyta wrzeciono.
20 Otwiera dłoń przed ubogim i wyciąga swe ręce do nędzarza.
21 Nie boi się śniegu dla swych domowników, bo wszyscy jej domownicy są ubrani w szkarłat.
22 Robi sobie kobierce; jej ubiór jest z jedwabiu i purpury.
23 Jej mąż jest znany w bramach, gdy siedzi wśród starszyzny ziemi.
24 Wyrabia płótno i sprzedaje je, dostarcza pasy kupcowi.
25 Siła i godność są jej strojem; będzie się cieszyła jeszcze w przyszłości.
26 Otwiera swe usta mądrze i na jej języku jest prawo miłosierdzia.
27 Dogląda spraw swego domu i nie je chleba próżniactwa.
28 Jej dzieci powstają i błogosławią jej, mąż także ją chwali:
29 Wiele kobiet poczynało sobie cnotliwie, ale ty przewyższasz je wszystkie.
30 Wdzięk jest zwodniczy i piękność próżna, lecz kobieta, która się boi PANA, jest godna pochwały.
31 Dajcie jej z owocu jej rąk i niech jej czyny chwalą ją w bramach.
11 O, gdybyście mogli trochę znieść moje głupstwo! Doprawdy, znoście mnie.
2 Jestem bowiem zazdrosny o was Bożą zazdrością; zaślubiłem was bowiem jednemu mężowi, aby przedstawić was Chrystusowi jako czystą dziewicę.
3 Lecz boję się, by czasem, tak jak wąż swoją przebiegłością oszukał Ewę, tak też wasze umysły nie zostały skażone i nie odstąpiły od prostoty, która jest w Chrystusie.
4 Gdyby bowiem przyszedł ktoś i głosił innego Jezusa, którego my nie głosiliśmy, albo gdybyście przyjęli innego ducha, którego nie otrzymaliście, albo inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosilibyście go z łatwością.
5 A uważam, że w niczym nie ustępowałem tym wielkim apostołom.
6 Bo chociaż jestem prostakiem w mowie, to jednak nie w poznaniu; lecz staliśmy się jawni wobec was we wszystkim, pod każdym względem.
7 Czyż popełniłem grzech, uniżając samego siebie, abyście wy byli wywyższeni, że za darmo głosiłem wam ewangelię Bożą?
8 Ograbiłem inne kościoły, biorąc od nich zapłatę, aby wam służyć.
9 A gdy byłem u was i znalazłem się w potrzebie, nikomu nie byłem ciężarem; mój niedostatek bowiem uzupełnili bracia, którzy przybyli z Macedonii. Pilnowałem się, aby w niczym nie być dla was ciężarem, i nadal będę się pilnował.
10 Jak prawda Chrystusa jest we mnie, tak tej chluby nikt mi nie odbierze w granicach Achai.
11 Dlaczego? Czy dlatego, że was nie miłuję? Bóg to wie.
12 Co zaś czynię, nadal będę czynił, aby pozbawić okazji tych, którzy jej szukają, aby w tym, z czego się chlubią, okazali się takimi jak my.
13 Tacy bowiem są fałszywymi apostołami, podstępnymi pracownikami, którzy przybierają postać apostołów Chrystusa.
14 I nic dziwnego, sam bowiem szatan przybiera postać anioła światłości.
15 Nic więc wielkiego, jeśli i jego słudzy przybierają postać sług sprawiedliwości. Koniec ich jednak będzie według ich uczynków.
Copyright © 2013 by Gate of Hope Foundation