Old/New Testament

Intryga i zdrada

22 Zbliżało się Święto Przaśników, zwane Paschą. ² Arcykapłani i znawcy Prawa w obawie przed ludem wciąż szukali odpowiedniego sposobu na rozprawienie się z Jezusem.

³ W tym czasie w jednego z grona Dwunastu, Judasza, zwanego Iskariotem, wstąpił szatan. ⁴ Odszedł więc i uzgodnił z arcykapłanami oraz dowódcami straży świątynnej plan wydania Jezusa. ⁵ Ucieszyło ich to; wspólnie też doszli do porozumienia, że dadzą mu za to pieniądze. ⁶ On się zgodził i zaczął szukać dogodnej sposobności do wydania im Go z dala od tłumu.

Ostatnia wieczerza

⁷ Tymczasem nadszedł dzień Przaśników, dzień ofiarowania baranka paschalnego. ⁸ Jezus wysłał więc Piotra oraz Jana z takim poleceniem: Idźcie i przygotujcie nam wieczerzę paschalną.

⁹ Zapytali Go: Gdzie chcesz, abyśmy ją przygotowali?

¹⁰ Gdy tylko wejdziecie do miasta — odpowiedział — wyjdzie wam naprzeciw człowiek niosący dzban wody. Idźcie za nim do domu, do którego wejdzie, ¹¹ i powiedzcie gospodarzowi: Nauczyciel pyta cię: Gdzie jest izba, w której mógłbym spożyć Paschę z moimi uczniami? ¹² Wówczas on wam wskaże duży i gotowy już pokój na piętrze — tam przygotujcie. ¹³ Odeszli zatem, zastali wszystko tak, jak im powiedział i przygotowali Paschę.

¹⁴ Gdy nadeszła pora, Jezus zajął miejsce przy stole, a z Nim apostołowie. ¹⁵ I zwrócił się do nich: Gorąco pragnąłem, by przed moją męką spożyć tę Paschę wraz z wami. ¹⁶ Bo wiedzcie, że z pewnością już jej nie spożyję, póki nie nastąpi czas jej wypełnienia — w Królestwie Bożym.

¹⁷ Następnie wziął kielich, podziękował Bogu i powiedział: Weźcie go i rozdzielcie między siebie, ¹⁸ gdyż mówię wam, że odtąd nie będę pił z owocu winorośli, aż przyjdzie Królestwo Boże.

¹⁹ Wziął też chleb, podziękował, złamał i dał im, mówiąc: To jest moje ciało za was wydawane. To czyńcie na moją pamiątkę.

²⁰ Podobnie wziął kielich, kiedy już spożyli, i powiedział: Ten kielich to Nowe Przymierze przypieczętowane moją krwią za was przelaną.

²¹ Lecz oto ręka tego, który Mnie wydaje, jest ze Mną przy stole. ²² Co prawda Syn Człowieczy odchodzi, jak postanowiono, ale biada temu, który Go wydaje. ²³ Oni zaś zaczęli wypytywać się nawzajem, który z nich miałby to uczynić.

²⁴ Doszło też do sporu między nimi o to, którego z nich można by uznać za największego. ²⁵ Jezus zaś powiedział im: To królowie narodów panują nad ludźmi i ich władcy uchodzą za dobroczyńców. ²⁶ U was ma być inaczej: Większy pośród was niech postępuje jak młodszy, a przełożony — jak sługa. ²⁷ Bo kto uchodzi za większego? Ten, który siedzi przy stole, czy ten, który służy? Z pewnością ten, który siedzi przy stole. Ja jednak jestem wśród was jak ten, który służy.

²⁸ Wy zaś jesteście tymi, którzy zostali przy Mnie, gdy przechodziłem przez próby. ²⁹ Ja też na mocy przymierza przekazuję wam Królestwo, jak i Mnie Ojciec przekazał je w przymierzu, ³⁰ po to, byście jedli i pili przy moim stole w moim Królestwie i zasiedli na tronach, by rozsądzać sprawy dwunastu plemion Izraela.