Old/New Testament
Kazanie na górze
5 Jezus widząc te tłumy, wstąpił na górę, a gdy usiadł, rozłożyli się przy Nim Jego uczniowie. 2 Wtedy zaczął do nich przemawiać. Rozpoczął tymi słowy:
3 Szczęśliwi świadomi swej nędzy,
gdyż ich jest Królestwo Niebios.
4 Szczęśliwi zasmuceni,
gdyż oni doznają pociechy.
5 Szczęśliwi pokorni,
gdyż oni odziedziczą ziemię.
6 Szczęśliwi złaknieni, spragnieni sprawiedliwości,
gdyż oni będą nasyceni.
7 Szczęśliwi miłosierni,
gdyż oni dostąpią miłosierdzia.
8 Szczęśliwi czystego serca,
gdyż oni będą oglądać Boga.
9 Szczęśliwi niosący pokój,
gdyż oni będą nazwani synami Boga.
10 Szczęśliwi prześladowani z powodu sprawiedliwości,
gdyż ich jest Królestwo Niebios.
11 Szczęśliwi jesteście,
gdy was będą znieważać, prześladować i kłamliwie zarzucać wam wszelkie zło ze względu na Mnie. 12 Cieszcie się, radujcie niezmiernie, bo w Niebie czeka was wielka zapłata. Podobnie prześladowano proroków, którzy byli przed wami.
Uczniowie — sól i światło
13 Wy jesteście solą ziemi. Gdyby sól zwietrzała, nikt smaku by jej nie przywracał. Byłaby nieprzydatna, w sam raz do wyrzucenia i podeptania przez ludzi.
14 Wy jesteście światłem świata. Nie da się ukryć miasta, które leży na górze. 15 Nie zapalają też lampy, by ją postawić pod garnkiem.[a] Światło umieszcza się na świeczniku, skąd obecnym w domu świeci najskuteczniej. 16 Tak niech i wasze światło świeci wobec wszystkich. Niech ludzie zobaczą wasze szlachetne czyny i wielbią waszego Ojca w niebie.
Trwałość Prawa
17 Nie sądźcie, że przyszedłem unieważnić Prawo lub Proroków. Nie przyszedłem unieważnić, ale wypełnić. 18 Zapewniam was bowiem: Dopóki trwać będzie niebo i ziemia, ważna będzie każda jota i każda kreska Prawa — aż wszystko się dokona. 19 Kto zatem rozwiąże jedno z przykazań, choćby z pozoru nieważne, i w ten sposób będzie uczył ludzi, tego w Królestwie Niebios też nazwą nieważnym. Tego natomiast, kto będzie je stosował i innych tego uczył, w Królestwie Niebios nazwą ważną osobą.
20 Powiem więcej: Jeśli w swej sprawiedliwości nie posuniecie się dalej niż znawcy Prawa i faryzeusze, nie wejdziecie do Królestwa Niebios.
O wzajemnym szacunku
21 Wiecie o tym, że przodkom powiedziano: Masz nie zabijać, a kto popełni zabójstwo, będzie podlegał karze. 22 Ja wam natomiast mówię: Każdy, kto żywi gniew względem swojego brata, będzie podlegał karze. Kto podepcze jego godność, stanie przed Radą Najwyższą,[b] a kto go nazwie głupcem, skończy w ogniu miejsca wiecznej kary.[c]
23 Dlatego jeślibyś składał swój dar na ołtarzu i tam by ci się przypomniało, że twój brat ma coś przeciwko tobie, 24 zostaw swój dar przed ołtarzem, pojednaj się najpierw z bratem, a potem wróć i dokończ ofiarowania.
25 Nie odwlekaj ugody z przeciwnikiem. Załatw sprawę zanim rozpocznie się proces, aby przeciwnik nie podał cię sędziemu, a sędzia podwładnemu, i abyś nie trafił za kraty. 26 Zapewniam cię, wyjdziesz stamtąd, dopiero gdy oddasz ostatni grosz.
© 2011 by Ewangeliczny Instytut Biblijny