Old/New Testament

⁶ ตอนนั้นเราโกรธคนของเรา
    เราทำให้ทรัพย์สมบัติของเราเสื่อมเสียเกียรติไป
เราได้มอบพวกเขาไว้ในมือเจ้า
    แต่เจ้าไม่ได้มีความเมตตาต่อพวกเขาเลย
เจ้าทำให้แอกของเจ้าหนักมากแม้แต่บนบ่าของคนชรา
⁷ เจ้าได้พูดว่า ‘ข้าจะเป็นราชินีตลอดชั่วนิรันดร์’
    เจ้าไม่ได้คิดถึงสิ่งที่เจ้าทำลงไป
    เจ้าไม่ได้นึกถึงผลที่จะตามมา
⁸ ตอนนี้ ฟังไว้ให้ดี เจ้าที่รักความสนุกสนาน
    เจ้าที่นั่งอยู่ในความปลอดภัย
เจ้าพูดในใจของตนว่า
    ‘ข้านี่แหละพระเจ้า และไม่มีผู้อื่นนอกจากข้า
    ข้าจะไม่มีวันเป็นแม่หม้ายและข้าจะไม่มีวันสูญเสียลูกๆของข้าไป’
⁹ แต่ทั้งสองอย่างนี้จะเกิดขึ้นกับเจ้า ในทันทีทันใด ภายในวันเดียว
    เจ้าจะสูญเสียทั้งลูกๆและสามีไป ทั้งๆที่เจ้ามีเวทมนตร์มากมาย
    ทั้งๆที่เจ้ามีคาถาอาคมที่มีฤทธิ์อันยิ่งใหญ่
¹⁰ เจ้ารู้สึกปลอดภัยอยู่ในความเลวทรามของเจ้า
    เจ้าคิดว่า ‘ไม่มีใครเห็นข้า’
ความฉลาดและความรู้ของเจ้านำเจ้าหลงทางไป
    เจ้าคิดในใจว่า ‘ข้านี่แหละพระเจ้า ไม่มีผู้อื่นนอกจากข้า’

¹¹ ดังนั้น เรื่องเลวร้ายจะตกมาบนเจ้า
    เจ้าไม่รู้ว่ามันจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่
ความพินาศจะตกมาบนเจ้า
    เจ้าจะไม่มีทางกำจัดมันไปได้
ความหายนะจะเกิดขึ้นกับเจ้าในทันทีทันใด
    เจ้าจะไม่มีวันรู้ว่ามันจะมาถึงเมื่อไหร่
¹² ใช้คาถาอาคมของเจ้าต่อไปและใช้เวทมนตร์ทั้งหมดของเจ้า
    ที่เจ้ายุ่งอยู่กับมันตั้งแต่เป็นเด็กมาแล้ว
ไม่แน่เจ้าอาจจะสำเร็จก็ได้
    ไม่แน่เจ้าอาจจะทำให้บางคนกลัวก็ได้
¹³ เจ้าปรึกษาพวกหมอดูมากมายจนเหนื่อย
    ให้พวกโหราจารย์ลุกขึ้นมาช่วยชีวิตเจ้าสิ
ให้พวกที่ดูดวง ดูดาว และดวงจันทร์ใหม่ทุกเดือน
    ทำนายสิว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเจ้า
¹⁴ ดูสิ พวกเขาเป็นเหมือนฟาง
    ไฟก็จะเผาผลาญพวกมันจนหมด
พวกเขาไม่สามารถเอาตัวรอดให้พ้นจากฤทธิ์แห่งเปลวไฟ
    มันไม่ใช่ถ่านไฟสำหรับผิงอุ่นกาย
    หรือเป็นแสงไฟให้กับใครมานั่งชม
¹⁵ นี่คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเจ้า
    คือคนพวกนั้นที่เจ้าร่วมงานด้วยจะทำให้เจ้าผิดหวังอย่างนั้น
คนที่เจ้าค้าขายด้วยตั้งแต่สาวๆ
    ก็จะแยกย้ายไปตัวใครตัวมันจนไม่เหลือใครที่จะมาช่วยกู้เจ้าได้”

² พวกเจ้าเรียกตัวเองว่าประชากรของเมืองศักดิ์สิทธิ์
    ที่เชื่อพึ่งในพระเจ้าของอิสราเอล
    ที่มีชื่อเรียกว่าพระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น

³ พระยาห์เวห์พูดว่า เราได้ทำนายนานมาแล้วถึงสิ่งที่ได้เกิดขึ้นนี้
    สิ่งเหล่านั้นได้ออกมาจากปากของเรา
เราได้ทำให้พวกมันเป็นที่รู้กันไปทั่ว
    แล้วจู่ๆ เราก็ลงมือทำ แล้วมันก็เกิดขึ้น
⁴ เพราะเรารู้ว่าเจ้านั้นดื้อดึง
    คอเจ้าเหมือนเอ็นเหล็กจูงยาก
    หัวแข็งเหมือนกับทองเหลือง
⁵ เราได้ประกาศให้เจ้ารู้นานมาแล้ว
    ก่อนที่สิ่งเหล่านั้นจะเกิด เราก็ได้บอกเจ้าแล้ว
เพื่อเจ้าจะไม่สามารถพูดได้ว่า ‘รูปเคารพของฉันทำสิ่งเหล่านั้น
    รูปแกะสลักไม้และรูปหล่อของฉันได้สั่งให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น’”
⁶ เจ้าเคยได้ยินคำทำนายของเราแล้ว
    ดูสิ่งทั้งหมดที่เกิดขึ้นสิ
แล้วพวกเจ้าจะยอมรับว่าสิ่งที่เราได้ทำนายนั้นเกิดขึ้นจริงหรือไม่
    ต่อจากนี้ไป เราจะบอกเจ้าเกี่ยวกับสิ่งใหม่ๆที่แอบซ่อนอยู่ ที่เจ้ายังไม่รู้
⁷ พวกมันเพิ่งถูกสร้างขึ้นมาเดี๋ยวนี้เอง ไม่ใช่นานมาแล้ว
    ก่อนหน้านี้เจ้ายังไม่เคยได้ยินเรื่องนี้
    ดังนั้น เจ้าไม่สามารถพูดได้ว่า
    “เออ เรารู้แล้ว”
⁸ เจ้าไม่เคยได้ยินหรือรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้
    หูของเจ้าไม่ได้เปิดตั้งนานมาแล้ว
เพราะเรารู้ว่าเจ้านั้นชอบหักหลัง
    และเรารู้ว่าตั้งแต่เกิดแล้ว เจ้าได้ชื่อว่า “ไอ้กบฏ”
⁹ เพราะเราไม่อยากเสียชื่อของเรา เราจึงได้ยับยั้งความโกรธของเราไว้
    เพื่อให้คนสรรเสริญเรา
    เราจึงได้ระงับมันไว้เพื่อเจ้าและไม่ได้ทำลายเจ้า
¹⁰ เราได้หลอมเจ้าแล้ว แต่ไม่ได้หลอมด้วยไฟอย่างเงิน
    แต่เราได้ทดสอบเจ้าด้วยเตาหลอมแห่งความทุกข์ยาก
¹¹ เพื่อเกียรติของเรา เพื่อเกียรติของเราเอง เราจะจัดการแล้ว
    เราจะปล่อยให้ชื่อเสียงของเราเสื่อมเสียได้ยังไง
    เราจะไม่ยอมมอบเกียรติที่เราสมควรจะได้รับให้กับผู้อื่น

¹² ฟังเราให้ดี ยาโคบ
    อิสราเอล ผู้ที่เราได้เรียกมา
เราคือพระองค์ผู้นั้น เราเป็นผู้แรก
    และผู้สุดท้าย
¹³ มือของเราได้วางรากฐานของโลก
    มือขวาของเราได้แผ่ฟ้าสวรรค์ออก
เมื่อเราเรียกพวกมันมา
    พวกมันก็จะมายืนพร้อมอยู่ต่อหน้าเรา

¹⁴ เจ้าทั้งหลาย รวมกันเข้ามา และฟังให้ดี
    ในพวกพระนั้นมีใครบ้างที่เคยทำนายสิ่งเหล่านี้
พระยาห์เวห์ได้เลือกไซรัสมาเป็นพันธมิตร
    เขาจะทำตามความต้องการของพระองค์
    ต่อบาบิโลน ต่อเชื้อสายของเคลเดีย
¹⁵ เราเองเป็นผู้ที่ออกคำสั่ง เราได้เรียกเขามา
    เราได้นำเขามาที่นี่ และงานของเขาจะประสบผลสำเร็จแน่
¹⁶ เข้ามาใกล้ๆเรา และฟังเรื่องนี้
    “ตั้งแต่เริ่มต้น เราไม่เคยพูดในที่ลับ
และเมื่อมันเป็นจริงขึ้นมา เราก็อยู่ที่นั่น”

²⁰ ออกมาจากบาบิโลนซะ ให้วิ่งหนีจากชาวเคลเดีย
    โห่ร้อง ประกาศมันด้วยความยินดี
ให้เล่าเรื่องนี้ ให้มันกระจายไปไกลถึงสุดขอบโลกให้พูดว่า
    “พระยาห์เวห์ได้ไถ่ยาโคบผู้รับใช้ของพระองค์แล้ว”
²¹ เมื่อพระองค์ได้นำพวกเขาผ่านทะเลทราย พวกเขาก็ไม่ขาดน้ำดื่ม
    พระองค์ให้น้ำไหลออกมาจากก้อนหินเพื่อพวกเขา
    พระองค์ได้ผ่าหินและน้ำก็ทะลักออกมา
²² แต่พระยาห์เวห์พูดว่า
    “ไม่มีสันติสุขสำหรับคนชั่วช้า”

⁶ ตอนนี้พระยาห์เวห์พูดว่า “เจ้าเป็นผู้รับใช้ของเราที่กำลังช่วยเราฟื้นฟูเผ่าต่างๆของยาโคบ
    และนำผู้รอดชีวิตของชนชาติอิสราเอลกลับมา
แค่นั้นยังน้อยเกินไป เราจะทำให้เจ้าเป็นแสงสว่างให้กับชนชาติต่างๆด้วย
    เพื่อความรอดของเราจะได้ไปถึงที่สุดปลายแผ่นดินโลก”

⁷ พระยาห์เวห์พระผู้ไถ่และผู้ศักดิ์สิทธิ์แห่งอิสราเอล
    ได้พูดกับคนนั้นที่ถูกดูหมิ่นที่ชนชาติอื่นๆเกลียดชัง
    และที่เป็นทาสของผู้ครอบครองทั้งหลายอย่างนี้ว่า
“เมื่อพวกกษัตริย์เห็นเจ้า พวกเขาก็จะยืนขึ้นให้เกียรติเจ้า เมื่อพวกเจ้านายเห็นเจ้าก็จะโค้งคำนับเจ้า”
    เพราะพระยาห์เวห์องค์ผู้ศักดิ์สิทธิ์แห่งอิสราเอลผู้ที่ได้เลือกเจ้ามานั้นรักษาคำสัญญาของพระองค์เสมอ

¹³ ฟ้าสวรรค์เอ๋ย ร้องเพลงเถิด แผ่นดินโลกเอ๋ย ชื่นชมยินดีเถิด
    ภูเขาทั้งหลายเอ๋ย ระเบิดเป็นเสียงเพลงแห่งความชื่นชมยินดีเถิด
เพราะพระยาห์เวห์ได้ปลอบโยนคนของพระองค์
    และพระองค์จะให้ความรักกับคนของพระองค์ที่ทุกข์ยากลำบาก
¹⁴ แต่ศิโยน ได้พูดว่า
    “พระยาห์เวห์ทอดทิ้งฉัน องค์เจ้าชีวิตลืมฉัน”

¹⁵ พระยาห์เวห์พูดว่า “ผู้หญิงที่ให้นมลูก จะลืมลูกของเธอได้หรือ
    หรือ ผู้หญิงที่คลอดลูกออกมาจะไม่ให้ความรักต่อลูกของเธอ ได้หรือ
ถึงแม้ว่าพวกเขาอาจจะลืมได้
    แต่เราจะไม่มีวันลืมเจ้า
¹⁶ ดูสิ เยรูซาเล็ม เราวาดเมืองของเจ้าลงบนฝ่ามือของเรา
    กำแพงของเจ้าอยู่ต่อหน้าต่อตาเราเสมอ
¹⁷ ลูกๆของเจ้ากำลังรีบกลับมาหาเจ้า
    และคนพวกนั้นที่พังทลายเจ้าและทำลายเจ้าก็จะจากเจ้าไป
¹⁸ ลืมตาขึ้นมามองไปรอบๆ
    พวกลูกหลานของเจ้ากำลังรวมตัวกันกลับมาหาเจ้า”
พระยาห์เวห์พูดว่า “เจ้ารู้ว่าเรามีชีวิตอยู่แน่ ก็ให้แน่ใจขนาดนั้นเลยว่า
    เจ้าจะได้สวมใส่ลูกหลานของเจ้าเหมือนเครื่องเพชร
    หรือเหมือนกับเจ้าสาวที่สวมใส่เครื่องเพชร

¹⁹ เราได้ทำลายเจ้าและทำให้เจ้ากลายเป็นซากปรักหักพัง และรื้อเจ้าลงกับพื้น
    แต่ต่อไปนี้แผ่นดินของเจ้าก็จะแคบเกินไปแล้วสำหรับประชาชนมากมายของเจ้า
    และคนพวกนั้นที่เคยกลืนกินเจ้าก็อยู่ห่างไกล
²⁰ และลูกๆของเจ้าที่เจ้าคิดว่าสูญเสียไปแล้ว
    วันหนึ่งพวกเขาจะกลับมาพูดใส่หูเจ้าว่า
‘ที่นี่แคบเกินไปสำหรับเราแล้ว
    หาที่ใหม่ให้พวกเราอยู่กันหน่อย’
²¹ แล้วเจ้าก็จะพูดกับตัวเองว่า
    ‘ใครกันนะที่คลอดเด็กพวกนี้มาให้กับข้า
ข้าได้สูญเสียลูกของข้าไป และข้าเป็นหมัน
    ข้าถูกขับไล่ออกจากแผ่นดินของข้า
ข้าถูกสามีทิ้ง
    อย่างนั้น ใครได้เลี้ยงเด็กๆพวกนี้ขึ้นมา
ข้าถูกทิ้งไว้ตัวคนเดียว
    แล้วนี่ เด็กๆพวกนี้มาจากไหนกัน’”

²² นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์ องค์เจ้าชีวิตพูด “เราจะยกมือของเราขึ้นเป็นสัญญาณให้กับชนชาติต่างๆ
    เราจะยกธงของเราขึ้นให้คนเห็น
และพวกเขาก็จะอุ้มพวกลูกชายของเจ้ามาในอ้อมอกของเขา
    และพวกเขาก็จะแบกพวกลูกสาวของเจ้าไว้บนบ่า
²³ พวกกษัตริย์จะสอนพวกลูกๆของเจ้า
    พวกราชินีของพวกเขาก็จะดูแลลูกๆของเจ้า
พวกเขาจะก้มหน้ากราบลงถึงพื้นต่อหน้าเจ้า
    และพวกเขาก็จะเลียฝุ่นที่เท้าของเจ้า
แล้วเจ้าก็จะได้รู้ว่าเราคือยาห์เวห์
    คนพวกนั้นที่ไว้วางใจในเราจะไม่มีวันผิดหวัง”

²⁴ จะแย่งของที่ยึดมาได้จากทหารได้หรือ
    หรือจะไปช่วยกู้เชลยจากผู้ก่อการร้ายได้หรือ
²⁵ พระยาห์เวห์พูดไว้ว่าอย่างนี้ “ได้สิ ของที่ยึดมาได้จะถูกแย่งไปจากผู้ก่อการร้าย
    และเชลยก็จะได้รับการช่วยกู้จากทหาร
เพราะเราจะต่อสู้กับคนเหล่านั้นที่ต่อสู้กับเจ้า
    และเราจะช่วยกู้ลูกๆของเจ้า
²⁶ เราจะทำให้พวกที่กดขี่เจ้าต้องกินเนื้อตัวเอง
    และเมาเลือดของตัวเองเหมือนดื่มเหล้าองุ่น
และทุกคนจะได้รู้ว่า เราคือยาห์เวห์ พระผู้ช่วยให้รอดของเจ้า
    พระผู้ไถ่ของเจ้า ผู้มีฤทธิ์อำนาจของยาโคบ”