Old/New Testament
137 आम्ही बाबेलच्या नद्यांजवळ बसलो
आणि सियोनची आठवण काढून रडलो.
2 आम्ही जवळच्या वाळुंज झाडावर आमच्या वीणा ठेवल्या.
3 बाबेलमध्ये आम्हाला पकडणाऱ्यांनी आम्हाला गायला सांगितले.
त्यांनी आम्हाला आनंदी गाणे गायला सांगितले.
त्यांनी आम्हाला सियोनचे गाणे गायला सांगितले.
4 परंतु परक्या देशात आम्ही
परमेश्वराचे गाणे गाऊ शकत नाही.
5 यरुशलेम, मी जर तुला कधी विसरलो,
तर मी पुन्हा कधीही गाणे वाजवणार नाही असे मला वाटते.
6 यरुशलेम मी जर तुला कधी विसरलो,
तर मी पुन्हा कधी गाणे म्हणणार नाही, असे मला वाटते.
मी तुला कधीही विसरणार नाही असे मी वचन देतो.
7 यरुशलेम नेहमी माझा सर्वांत
मोठा आनंद असेल असे मी वचन देतो.
8 बाबेल, तुझा नाश होईल.
जो तुला तुझ्या योग्य अशी शिक्षा देईल त्याला देव आशीर्वाद देईल.
तू जसा आम्हाला दु:ख देतोस तसेच दु:ख जो तुला देईल त्याला धन्यवाद.
9 जो माणूस तुझी मुले धरतो आणि
त्यांना दगडावर आपटून ठार मारतो त्याचा धन्यवाद असो.
दावीदाचे स्तोत्र.
138 देवा, मी अगदी मनापासून तुझी स्तुती करतो.
मी सर्व देवांसमोर तुझे गाणे गाईन.
2 देवा, मी तुझ्या पवित्र मंदिरासमोर नतमस्तक होतो.
मी तुझ्या नावाची, तुझ्या खऱ्या प्रेमाची आणि तुझ्या इमानदारीची स्तुती करतो.
तू तुझ्या शब्द सामर्थ्याबद्दल प्रसिध्द आहेस.
आता तर तू ते अधिकच वाढवले आहेस.
3 देवा, मी तुला मदतीसाठी हाक मारली
आणि तू मला होकार दिलीस.
तू मला शक्ती दिलीस.
4 परमेश्वरा, पृथ्वीवरचे सर्व राजे तुझे बोलणे ऐकतील
तेव्हा ते तुझी स्तुती करतील.
5 ते परमेश्वराच्या पध्दतीचे गुणगान करतील
कारण परमेश्वराची महिमा अगाध आहे.
6 देव फार म्हत्वाचा आहे पण तो दुबळ्यालोकांचा कैवारी आहे
गर्विष्ठ लोक काय करतात ते देवाला माहीत आहे
परंतु तो त्यांच्यापासून दूर राहातो.
7 देवा, मी जर संकटात सापडलो तर मला जिवंत ठेव.
जर माझे शत्रू माझ्यावर रागावले तर त्यांच्यापासून माझे रक्षण कर.
8 परमेश्वरा, तू कबूल केलेल्या वस्तू मला दे.
परमेश्वरा, तुझे खरे प्रेम सदैव असते.
परमेश्वरा, तू आमची निर्मिती केलीस, आता आम्हाला सोडू नकोस.
प्रमुख गायकासाठी दावीदाचे स्तुतिगीत.
139 परमेश्वरा, तू माझी परीक्षा घेतलीस
तुला माझ्याबद्दल सर्व काही माहीत आहे.
2 मी केव्हा बसतो आणि केव्हा उठतो ते
तुला माहीत आहे तुला माझे विचार खूप दुरुनही कळतात.
3 परमेश्वरा, मी कुठे जातो आणि केव्हा झोपतो ते तुला कळते.
मी जे जे करतो ते सर्व तुला माहीत आहे.
4 परमेश्वरा, मला काय म्हणायचे आहे
ते तुला माझे शब्द तोंडातून बाहेर पडायच्या आधीच कळते.
5 परमेश्वरा, तू माझ्या सभोवताली आहेस.
माझ्या पुढे आणि माझ्या मागे आहेस तू तुझा हात हळूवारपणे माझ्यावर ठेवतोस.
6 तुला जे सर्वकाही माहीत आहे
त्याचे मला आश्र्चर्य वाटते ते समजून घेणे मला खूप कठीण वाटते.
7 मी जिथे जातो तिथे तिथे तुझा आत्मा असतो.
परमेश्वरा, माझी तुझ्यापासून सुटका नाही.
8 परमेश्वरा, मी जर स्वर्गात गेलो तर तिथे
तू असतोस मी जर खाली मृत्यूलोकात गेलो तर तिथे ही तू असतोस.
9 परमेश्वरा, मी जर पूर्वेकडे, जिथे सूर्य उगवतो तिथे गेलो तर तिथे ही तू असतोस.
मी जर पश्चिमेकडे समुद्रावर गेलोतर तिथे ही तू असतोस.
10 तिथेही तुझा उजवा हात मला धरतो.
आणि तू मला हाताने धरुन नेतोस.
11 परमेश्वरा, कदाचित् मी तुझ्यापासून लपण्याचा प्रयत्न करीन आणि म्हणेन,
“दिवस रात्रीत बदलला आहे आणि आता काळोख मला खरोखरच लपवेल.”
12 पण परमेश्वरा, काळोख देखील तुझ्यासाठी पुरेसा दाट नाही
तुझ्यासाठी रात्र दिवसासारखीच प्रकाशमय आहे.
13 परमेश्वरा, तू माझे संपूर्ण शरीर निर्माण केलेस
मी माझ्या आईच्या गर्भात होतो तेव्हाच तुला माझ्याबद्दल सर्वकाही माहीत होते.
14 परमेश्वरा, मी तुझी स्तुती करतो.
तू मला अद्भुत आणि अतिशय सुंदररीतीने निर्मिलेस
तू जे केलेस ते खूपच अद्भुत आहे हे मला चांगलेच माहीत आहे.
15 तुला माझ्याबद्दल सारे माहीत आहे
माझे शरीर आईच्या गर्भात लपून आकार घेत होते तेव्हा तू माझी हाडे वाढत असताना पाहिलीस.
16 माझे अवयव वाढत असताना तू पाहिलेस तू तुझ्या पुस्तकात त्यांची यादी केलीस.
तू माझी रोज पाहणी केलीस.
त्यातला एकही अवयव हरवलेला नाही.
17 तुझे विचार मला महत्वाचे आहेत,
देवा तुला खूप माहिती आहे.
18 मी जर ती मोजू लागलो तर ती वाळूच्या कणांपेक्षाही जास्त असेल.
आणि जेव्हा माझी झोप संपेल तेव्हा मी तुझ्याजवळच असेन.
19 देवा, दुष्ट लोकांना मारुन टाक.
त्या खुन्यांना माझ्यापासून दूर ने.
20 ते वाईट लोक तुझ्याबद्दल वाईट बोलतात.
ते तुझ्या नावाविषयी वाईट सांगतात.
21 परमेश्वरा, जे लोक तुझा तिरस्कार करतात त्यांचा मी तिरस्कार करतो.
जे लोक तुझ्याविरुध्द जातात त्यांचा मी तिरस्कार करतो.
22 मी त्यांचा संपूर्ण तिरस्कार करतो.
तुझे शत्रू माझेही शत्रू आहेत.
23 परमेश्वरा, माझ्याकडे बघ आणि
माझे मन जाण माझी परीक्षा घे आणि माझे विचार जाणून घे.
24 माझ्या मनात काही दुष्ट विचार आहेत का ते बघ
आणि मला “सनातन मार्गाचा” रस्ता दाखव.
प्रीति
13 मी माणसांच्या जिभांनी बोललो व देवदूतांच्यासुद्धा भाषेत बोलणे मला शक्य असेल, माझ्या ठायी प्रीति नसली तर मी वाजणारी थाळी किंवा मोठा आवाज करणारी झांज आहे. 2 जर मला देवासाठी संदेश देण्याची शक्ति असली आणि मला सर्व रहस्ये माहीत असली, सर्व दैवी ज्ञान असले आणि डोंगर ढळविता येतील असा दृढ विश्र्वास असला, परंतु माझ्या ठायी प्रीति नसली, 3 तर मी काहीच नाही. आणि मी जर माझे सर्व धन गरजवांताच्या अन्नदानासाठी दिले आणि मी माझे शरीर जाळण्यासाठी दिले पण जर माझ्या ठायी प्रीति नसली.
4 तरी मी काहीच मिळवीत नाही. प्रीति गर्व करीत नाही. प्रीति सहनशील आहे, प्रीति दयाळू आहे, ती हेवा करीत नाही. प्रीति बढाई मारीत नाही. 5 ती गर्वाने फुगत नाही. ती अयोग्य रीतीने वागत नाही. ती स्वार्थी नाही, ती चिडत नाही. तिच्याविरुद्ध केलेल्याची नोंद ती ठेवीत नाही, 6 वाईटात ती आनंद मानीत नाही. परंतु सत्याविषयी इतरांबरोबर ती आनंद मानते. 7 सर्व काही खरे मानण्यास सिध्द असते
8 ती नेहमी विश्वास ठेवते. आशा धरते. नेहमी सहन करते. प्रीति कधी संपत नाही. पण भविष्य सांगण्याची दाने ती बाजूला केली जातील. इतर भाषा बोलण्याचे दान असेल तर ते थांबेल. ज्ञानाचे दान असेल तर ते बाजूला केले जाईल. 9 कारण आमचे ज्ञान अपूर्ण आहे, आम्ही देवासाठी बोलतो (भविष्य सांगतो). आम्ही अपूर्ण भविष्य सांगतो. 10 पण जेव्हा पूर्णत्व येते तेव्हा जे अपूर्ण आहे ते नाहीसे केले जाईल.
11 जेव्हा मी मूल होतो, तेव्हा मूलासारखा बोलत असे, मी मूलासारखा विचार करीत असे. मुलासारखा उहापोह करीत असे. परंतु जेव्हा मी मोठा झालो, तेव्हा मी लहानपणाच्या गोष्टी सोडून दिल्या आहेत. 12 आता आपण आरशात अस्पष्ट प्रतिबिंब पाहतो, परंतु जेव्हा पूर्णत्व येते तेव्हा आपण समोरासमोर पाहू. आता मला अंशतःकळते, परंतु ती वेळ येईल तेव्हा देव मला ओळखतो, तसा मी पूर्णपणे ओळखीन, 13 सारांश, या तीन गोष्टी राहतात: विश्वास, आशा आणि प्रीति पण यातील सर्वांत महान प्रीति आहे.
2006 by World Bible Translation Center