Old/New Testament
प्रमुख गायकासाठी दावीदाचे स्तोत्र.
40 मी परमेश्वराला बोलावले आणि त्याने माझी हाक ऐकली.
त्याने माझे ओरडणे ऐकले.
2 परमेश्वराने मला विनाशाच्या खड्‌यातून उचलले.
त्याने मला चिखलातून बाहेर काढले.
त्याने मला उचलले आणि खडकावर ठेवले,
त्याने माझे पाय स्थिर केले.
3 परमेश्वराने माझ्या मुखात नवीन गाणे घातले.
माझ्या देवाच्या स्तुतीचे गाणे.
बरेच लोक माझ्या बाबतीत घडलेल्या घटना बघतील.
ते देवाची उपासना करतील, ते देवावर विश्वास ठेवतील.
4 जर एखाद्याचा परमेश्वरावर विश्वास असला तर तो माणूस खरोखरच सुखी होईल.
जर तो राक्षसांकडे आणि चुकीच्या देवाकडे वळला नाहीतर तो खरोखरच सुखी होईल.
5 परमेश्वरा, देवा तू खरोखरच आश्र्चर्यजनक गोष्टी केल्या आहेस
तू आमच्यासाठी आश्चर्यकारक योजना आखल्या आहेस.
परमेश्वरा, तुझ्यासारखा कुणीही नाही.
तू केलेल्या गोष्टीबद्दल मी पुन्हा पुन्हा सांगत राहीन, मोजण्यासाठी अशा असंख्य गोष्टी आहेत.
6 परमेश्वरा, हे समजून घ्यायला तू मला मदत केलीस. [a]
तुला बळी किंवा धान्याच्या भेटी नको असतात.
होमार्पणे किंवा पापार्पणे तुला नको असतात.
7 म्हणून मी म्हणालो “बघ, मी येत आहे.
माझ्याविषयी पुस्तकात हे लिहिले होते.
8 माझ्या देवा, तुझे मानस पूर्ण करण्यात मला आनंद आहे
मी तुझी शिकवण अभ्यासली आहे.
9 मी विजयाची चांगली बातमी मोठ्या सभेत सांगितली,
मी माझे तोंड बंद ठेवले नाही.
परमेश्वरा, तुला ते माहीत आहे.
10 परमेश्वरा, मी तुझ्या चांगुलपणाबद्दल सांगितले.
मी त्या गोष्टी मनात लपवून ठेवल्या नाही.
परमेश्वरा, मी लोकांना सांगितले की ते रक्षणासाठी तुझ्यावर अवलंबून राहू शकतात.
मी तुझा दयाळूपणा आणि तुझी निष्ठा सभेतल्या लोकांपासून लपवून ठेवली नाही.
11 म्हणून परमेश्वरा तुझी करुणा माझ्यापासून लपवून ठेवू नकोस.
तुझा दयाळूपणा आणि निष्ठा माझे सतत रक्षण करो.”
12 माझ्याभोवती दुष्टांची गर्दी झाली आहे
ते मोजण्या न येण्याइतके आहेत.
माझ्या पापांनी माझी कोंडी केली आहे.
आणि मी त्यांपासून पळू शकत नाही.
माझ्या डोक्यावर असलेल्या केसांपेक्षा माझी पापे जास्त आहेत.
माझे धैर्य नाहीसे झाले आहे.
13 परमेश्वरा, माझ्याकडे धाव घे आणि मला वाचव.
परमेश्वरा लवकर ये आणि मला मदत कर.
14 ते वाईट लोक मला मारायचा प्रयत्न करीत आहेत.
परमेश्वरा त्या लोकांना लज्जित कर
आणि त्यांची निराशा कर.
ते लोक मला दु:ख देणार आहेत.
त्यांना शरमेने पळून जायला लाव.
15 ते वाईट लोक माझी थट्टा करतात.
त्यांना गोंधळायला लावून बोलता येणार नाही असे कर.
16 परमेश्वरा, जे लोक तुझ्या शोधात आहेत
त्यांना सुखी कर त्या लोकांना नेहमी “परमेश्वराची स्तुती करा” असे म्हणू दे.
त्या लोकांना तुझ्याकडून रक्षणकरुन घेणे आवडते.
17 प्रभु, मी केवळ एक गरीब,
असहाय माणूस आहे.
मला मदत कर.
मला वाचव. माझ्या देवा, खूप उशीर करु नकोस.
प्रमुख गायकासाठी दावीदाचे स्तोत्र
41 जो माणूस गरीबांना यशस्वी होण्यासाठी मदत करतो त्याला अनेक आशीर्वाद मिळतील.
संकट येईल तेव्हा परमेश्वर त्याला वाचवेल.
2 परमेश्वर त्या माणसाचे रक्षण करेल आणि त्याचा जीव वाचवेल.
पृथ्वीवर त्या माणसाला आशीर्वाद मिळेल.
देव त्या माणसाचा त्याच्या शत्रूकडून नाश होऊ देणार नाही.
3 तो माणूस जेव्हा आजारी पडून अंथरुणावर असेल तेव्हा परमेश्वर त्याला शक्ती देईल.
तो आजारात अंथरुणावर पडला तरी परमेश्वर त्याला बरे करील.
4 मी म्हणालो, “परमेश्वरा, माझ्यावर दया कर.
मी तुझ्या विरुध्द पाप केले, पण मला क्षमा कर आणि मला बरे कर.”
5 माझे शत्रू माझ्याविषयी वाईट बोलतात.
ते म्हणतात, “तो कधी मरेल आणि विस्मरणात जाईल?”
6 काही लोक मला भेटायला येतात
परंतु त्यांच्या मनात काय आहे ते सांगत नाहीत.
ते माझ्याबद्दलची काही बातमी मिळवण्यासाठी येतात.
नंतर ते जातात आणि त्यांच्या अफवा पसरवतात.
7 माझे शत्रू माझ्याबद्दलच्या वाईट गोष्टी कुजबुजतात,
ते माझ्याविरुध्द वाईट गोष्टींच्या योजना आखतात.
8 ते म्हणतात, “त्याने काही तरी चूक केली
म्हणूनच तो आजारी आहे.
तो कधीच बरा होऊ नये अशी मी आशा करतो.”
9 माझा सगळ्यात चांगला मित्र माझ्याबरोबर जेवला.
मी त्याच्यावर विश्वास ठेवला.
पण आता तो माझ्याविरुध्द गेला आहे.
10 म्हणून परमेश्वरा, माझ्यावर दया कर.
मला उठू दे, मग मी त्यांची परत फेड करीन.
11 परमेश्वरा, माझ्या शत्रूंना मला दु:ख द्यायला संधी देऊ नकोस.
तरच मला कळेल की तू माझा स्वीकार केला आहेस.
12 मी निरपराध होतो आणि तू मला पाठिंबा दिला होतास.
तू मला उभे राहू दे, मग मी सदैव तुझी चाकरी करीन.
13 इस्राएलाच्या देवाचा जयजयकार असो.
तो नेहमी होता आणि नेहमी राहील.
आमेन आमेन.
भाग दुसरा
(स्त्रोतसंहिता 42-72)
प्रमुख गायकासाठी कोरहाच्या कुटूंबाकडून मास्कील
42 हरणाला झऱ्याच्या पाण्याची तहान लागते.
त्याचप्रमाणे देवा माझा आत्मा तुझ्यासाठी तहानेला आहे.
2 माझा आत्मा जिवंत देवासाठी तहानेला आहे.
मी त्याला भेटायला केव्हा जाऊ शकेन?
3 रात्रंदिवस माझे अश्रूच माझे अन्न झाले आहे.
सर्व वेळ माझा शत्रू थट्टा करुन म्हणत आहे, “कुठे आहे तुझा देव?”
4 म्हणून मला या सर्व गोष्टी आठवू दे.
मला माझे मन रिकामे करु दे.
जमावाला मी देवाच्या मंदिरापर्यत नेल्याची मला आठवण आहे.
खूप लोकांबरोबर स्तुतीचे आनंदी गाणे गाऊन
सण साजरा केल्याची मला आठवण आहे.
5-6 मी दु:खी का व्हावे?
मी इतके का तळमळावे?
मी देवाकडून मदतीसाठी थांबले पाहीजे.
त्याची स्तुती करण्याची मला पुन्हा संधी मिळेल.
तो मला वाचवेल!
देवा, मी खूप दु:खी आहे म्हणूनच मी तुला बोलावले.
मी यार्देनच्या दरीपासून हर्मोनच्या डोंगरावर आणि मिसहारच्या टेकडीवर गेलो.
7 या समुद्रापासून त्या समुद्रापर्यंत मी तुझ्या लाटांचा आपटण्याचा आवाज ऐकला.
समुद्रातल्या लाटांसारखी संकटे माझ्यावर पुन्हा कोसळली,
परमेश्वरा तुझ्या लाटा माझ्यावर चहु बाजूंनी आदळत आहेत.
तुझ्या लाटांनी मला पूर्णपणे झाकले आहे.
8 दररोज व रात्रीही परमेश्वर त्याचे खरे प्रेम दाखवतो म्हणून
माझ्याजवळ त्याच्यासाठी एक गीत आहे व एक प्रार्थना आहे.
9 मी देवाशी माझ्या खडकाशी बोलतो मी म्हणतो,
“परमेश्वरा, तू मला का विसरलास?
माझ्या शत्रूच्या क्रूरतेमुळे मी इतके दु:ख का सहन करावे?”
10 माझ्या शत्रूंनी मला मारण्याचा प्रयत्न केला, “तुझा देव कुठे आहे?”
असे जेव्हा ते मला विचारतात तेव्हा ते माझा तिरस्कार करत आहेत असे दाखवतात.
11 मी इतका दु:खी का आहे?
मी इतका खिन्न का आहे?
मी देवाच्या मदतीची वाट बघितली पाहिजे.
त्याची स्तुती करण्याची संधी मला पुन्हा मिळेल.
तो मला वाचवेल.
पौल समुद्रमार्गे रोमला निघतो
27 जेव्हा आम्ही समुद्रमार्गे इटलीला जाण्याचे ठरविले तेव्हा पौल व इतर काही कैद्यांना युल्य नावाच्या शताधिपतीच्या हाती सोपविण्यात आले. युल्य हा सम्राटाच्या सेनेतील एक अधिकारी होता. 2 अद्रमुतिय येथील एका जहाजातून आम्ही जाणार होतो. हे जहाज आशियाच्या किनाऱ्यावरील बंदरे घेत पुढे जाणार होते. आम्ही या जहाजातून प्रवासाला निघालो. तेव्हा मासेदोनियातील थेस्सलनीका येथे राहणारा अरिस्तार्ख आमच्याबरोबर होता.
3 दुसऱ्या दिवशी आम्ही सिदोन नगराला पोहोंचलो. युल्य पौलाशी फार चांगला वागला. पौलाच्या मित्राना त्याची काळजी घेता यावी म्हणून त्याने मोकळीक दिली. 4 तेथून आम्ही समुद्रमार्गे पुढे निघालो. आणि कुप्रच्या किनाऱ्याकिनाऱ्याने निघालो कारण वारा समोरचा होता. 5 किलकिया व पंफुल्याजवळच्या समुद्राला पार करुन लुक्या प्रांतातील मुर्या बंदरात पोहोंचलो. 6 तेथे शताधिपतीला इटलीला जाणारे आलेक्झांद्रीयाचे एक जहाज आढळले. त्याने आम्हांला त्या जहजात बसविले.
7 आम्ही बरेच दिवस हळूहळू प्रवास करीत होतो. कनिदा येथपर्यंत येण्यासाठी आम्हांला फार कष्ट पडले कारण वारा तोंडचा होता. आम्हांला पुढे जाता येईना. म्हणून आम्ही क्रेताच्या दक्षिणेकडून सलमोनाच्या समोरच्या बाजूस गेलो. 8 यापुढे आमचे जहाज क्रेतच्या किनाऱ्याने मोठ्या अडचणींतून सुरक्षित बंदर येथे पोहोंचले, तेथे जवळच लसया नगर होते.
9 बराच वेळ वाया गेला होता. आणि पुढील प्रवास करणे बरेच अवघड झाले होते. कारण एव्हाना यहूद्यांच्या उपासाचा काळही [a] निघून गेला होता. तेव्हा पौलाने त्यांना सावधानतेचा इशारा दिला. पौल म्हणला, 10 “पुरुषांनो, मला वाटते, आपल्या प्रवासात जहाजातील मालाला आणि जहाजालाच नव्हे तर आपल्या जीवालाही धोका होईल!” 11 परंतु पौलाच्या मताशी जहाजाचा कप्तान व मालक सहमत झाले नाहीत, उलट जहाजाच्या कप्तानाच्या व मालकाच्या बोलण्यावरच शताधिपतीचा जास्त विश्वास होता. 12 परंतु हे बंदर (सुरक्षित म्हटलेले) हिवाळ्यात मुक्काम करायला सोईचे नव्हते. म्हणून बहुमताने पुढे निघावे असे ठरले. आणि फेनिकेला जाण्याचा प्रयत्न करावा आणि शक्य झाले तर तेथेच हिवाळा घालवावा असे ठरले. (फेनिके हे क्रेत बेटावरील शहर होते. त्याचे बंदर नैऋ त्य व वायव्य दिशेला होते.)
वादळ
13 जेव्हा दक्षिणेकडून मंद वारे वाहू लागले, तेव्हा ते नांगर उचलून क्रेताच्या किनाऱ्याकिनाऱ्याने तारु हाकारीत जाऊ लागले. जहाजावरच्या लोकांना वाटू लागले की, अशाच प्रकारचे वारे आम्हांला पाहिजे होते. व तसेच ते वाहत आहे. 14 परंतु लवकरच क्रेत बेटावरुन “ईशान्येचे” म्हटलेले वादळी वारे वाहू लागले. 15 आणि जहाज वादळी वाऱ्यात सापडले, व त्याला पुढे जाता येईना. तेव्हा पुढे जाण्याचा प्रयत्न सोडून आम्ही वाऱ्याने जहाज भरकटू दिले.
16 मग कौदा नावाच्या लहानशा बेटाच्या किनाऱ्याकिनाऱ्याने आम्ही जाऊ लागलो. मग थोड्या खटपटीनंतर जीवनरक्षक होडी वर उचलून घेतली. 17 जीवन रक्षक होडी आत घेतल्यावर लोकांनी जहाज दोरखंडाने आवळून बांधले. जहाज वाळू असलेल्या सूर्ती [b] नावाच्या उथळ जागी आदळेल या भीतीने त्यांनी शीड खाली काढले. तेव्हा वाऱ्याने ते भरकटू लागले.
18 जोरदार वादळी वाऱ्याचे तडाखे खावे लागल्याने लोकांनी दुसऱ्या दिवशी जहाजावरील सामान बाहेर टाकून दिले. 19 तिसऱ्या दिवशी जहाजाची काही सामग्री त्यांनी आपल्या हातांनी बाहेर काढून टाकली. 20 बरेच दिवस आम्हांला सूर्य किंवा तारे दिसले नाहीत. वादळ फारच भयंकर होते. आम्ही आमच्या सर्व आशा सोडून दिल्या. आम्ही मरणार असे आम्हांला वाटू लागले.
21 बराच काळपर्यंत लोकांनी अन्नपाणी घेतले नव्हते. मग पौल त्याच्यासमोर उभा राहिला आणि म्हणाला, “गुहस्थांनो, क्रेतावरुन मुक्काम हलवू नका, हा माझा सल्ला तुम्ही ऐकायला पाहिजे होता. म्हणजे हा त्रास व ही हानि तुम्हांला टाळता आली असती. पण आता तुम्ही धीर धरावा अशी माझी विनंति आहे. 22 कारण तुमच्यापैकी एकाच्याही जीवाला धोका पोहोंचणार नाही. आपले जहाज मात्र गमवावे लागेल. 23 मी ज्या देवाचा सेवक आहे आणि ज्याची भक्ति मी करतो, त्याचा दूत काल रात्री माझ्या बाजूला उभा राहीला. 24 आणि तो दूत म्हणाला, ‘पौला भिऊ नको! तुला कैसरापुढे उभे राहिलेच पाहिजे. तुझ्याबरोबर प्रवास करणारे जे लोक आहेत, त्यांच्या जीवाचे रक्षण करण्याचे वचन देवाने मला दिले आहे.’ 25 तेव्हा गुहस्थांनो, तुम्ही सर्व धीर धरा! कारण मला जसे दूताने सांगितले, अगदी तसे होणार असा मला विश्वास आहे. 26 परंतु आपणास एखाद्या बेटावर उतरुन थांबावे लागले.”
2006 by World Bible Translation Center