Old/New Testament
30 “परंतु आता माझ्यापेक्षा लहान माणसे देखील माझी थट्टा करत आहेत.
आणि त्याचे पूर्वज इतके कवडी मोलाचे होते की मी त्यांना माझ्या मेंढ्यांची राखण करणाऱ्या कुत्र्यांमध्ये देखील ठेवले नसते.
2 त्या तरुणांचे वडील मला मदत करण्याच्या दृष्टीने अगदीच कुचकामाचे आहेत.
ते म्हातारे झाले आहेत आणि दमले आहेत.
आता त्यांचे स्नायू टणक आणि जोमदार राहिलेले नाहीत.
3 ते मृतप्राय झाले आहेत.
खायला नसल्यामुळे त्यांची उपासमार होत आहे व म्हणून ते वाळवटांतील धूळ खात आहेत.
4 ते वाळवटांतील क्षार-झुडपे उपटून घेतात.
रतम नावाच्या झाडाची मुळे खातात.
5 त्यांना दुसऱ्या माणसांपासून दूर ठेवण्यात येते.
ते चोर दरोडेखोर असल्याप्रमाणे लोक त्यांच्यावर ओरडत असतात.
6 त्यांना नदीच्या कोरड्या पात्रात, डोंगराळ भागातील गुहेत
किंवा जमिनीतील विवरात राहावे लागते.
7 ते झाडाझुडपात आक्रोश करतात.
काटेरी झुडपात एकमेकांच्या आश्रयाने राहातात.
8 ते काडी इतकेही मोल नसलेले लोक आहेत.
काहीही नाव नसलेल्या या लोकांना त्यांच्या देशातून हाकलून दिले आहे.
9 “अशा लोकांची मुले माझी चेष्टा करणारी गाणी गातात.
त्यांच्या दृष्टीने माझे नाव म्हणजे एक शिवी आहे.
10 ते तरुण माझा तिरस्कार करतात ते माझ्यापासून लांब उभे राहातात.
ते माझ्यापेक्षा उच्च आहेत असे त्यांना वाटते.
ते माझ्या तोंडावर थुंकतात सुध्दा.
11 देवाने माझ्या धनुष्याची प्रत्यंचा काढून घेतली आणि मला दुबळा बनवले.
ती तरुण माणसे स्वतःला न थोपविता रागाने माझ्याविरुध्द वागतात.
12 ते माझ्या उजव्या भागावर वार करतात.
ते माझ्या पायावर वकरुन पाडतात.
एखाद्या शहरावर सैन्याने चालून जावे तसे मला वाटते.
माझ्यावर हल्ला करुन माझा नाश करण्यासाठी माझ्या तटबंदीला मातीचे चढाव बांधतात.
13 मी पळून जाऊ नये म्हणून ते रस्त्यावर पहारा देतात.
माझा नाश करण्यात त्यांना यश मिळते.
कुणाच्या मदतीची त्यांना गरज नसते.
14 ते भिंतीला भोक पाडतात.
ते त्यातून आत घुसतात आणि माझ्यावर दरडी कोसळतात.
15 भीतीने माझा थरकाप झाला आहे.
वाऱ्याने सगळे काही उडून जावे त्याप्रमाणे त्यांनी माझी प्रतिष्ठा उडवून लावली आहे.
माझी सुरक्षितता ढगांप्रमाणे नाहीशी झाली आहे.
16 “माझे आयुष्य आता गेल्यातच जमा आहे आणि मी लवकरच मरणार आहे.
दु:खानी भरलेल्या दिवसांनी मला वेढून टाकले आहे.
17 माझी सगळी हाडे रात्री दुखतात.
वेदना मला कुरतडणे थांबवत नाहीत.
18 देवाने माझ्या कोटाची कॉलर खेचून
माझे कपडे आकारहीन केले आहेत.
19 देवाने मला चिखलात फेकून दिले
आणि माझी राख व कचरा झाला.
20 “देवा मी मदतीसाठी तुझी याचना करतो
पण तू उत्तर देत नाहीस.
मी उभा राहातो व तुझी प्रार्थना करतो
पण तू माझ्याकडे लक्ष देत नाहीस.
21 देवा तू माझ्याशी फार नीचपणे वागतोस.
तू तुझ्या बळाचा उपयोग मला दु:ख देण्यासाठी करतोस.
22 देवा तू सोसाट्याच्या वाऱ्याने मला उडवून लावतोस.
देवा तू मला वादळात फेकून देतोस.
23 तू मला माझ्या मृत्यूकडे नेत आहेस हे मला माहीत आहे.
प्रत्येक जिवंत माणसाला मरावे हे लागतेच.
24 “परंतु जो आधीच दु:खाने पोळला आहे आणि मदतीची याचना करीत आहे
त्याला कुणी अधिक दु:ख देणार नाही.
25 देवा, मी संकटात सापडलेल्यांसाठी मदतीची याचना केली होती हे तुला माहीत आहे.
गरीबांसाठी माझे हृदय तीळ तीळ तुटत होते हे ही तुला माहीत आहे.
26 परंतु मी जेव्हा चांगल्याची अपेक्षा करीत होतो तेव्हा माझ्या वाट्याला वाईट गोष्टी आल्या.
मला उजेड हवा होता तेव्हा अंधार मिळाला.
27 मी आतून अगदी मोडून गेलो आहे.
माझ्या वेदना कधीच थांबत नाहीत आणि वेदना आणखी येणारच आहेत.
28 मी सदैव दु:खी असतो, पण मला स्वास्थ्य लाभत नाही.
मी लोकांच्यात उभा राहून मदतीसाठी ओरडतो.
29 रानटी कुत्र्यांसारखा व वाळवंटातील शहामृगासारखा मी एकटा आहे.
30 माझी कातडी काळी पडली आहे
आणि शरीर तापाने फणफणले आहे.
31 माझे वाद्य दु:खी गाणे गाण्यासाठीच लावले गेले आहे.
माझ्या बासरीतून रडण्याचेच सूर उमटत आहेत.
31 “रस्त्यातल्या मुलीकडे अभिलाषेने
न बघण्याचा करार मी माझ्या डोळ्यांशी केला आहे.
2 तो सर्वशाक्तिमान देव लोकांना काय करतो?
तो त्याच्या स्वर्गातील घरातून लोकांची परतफेड कशी करतो?
3 देव दुष्टासाठी संकटे आणि विनाश पाठवतो.
आणि जे चुका करतात त्यांच्यासाठी अरिष्टे पाठवतो.
4 मी जे काही करतो ते देवाला दिसते.
माझी प्रत्येक हालचाल तो बघतो.
5 “मी खोटे बोललो नाही
व लोकांना फसविण्याचा प्रयत्न केलेला नाही.
6 जर देव योग्य तागडी वापरेल
तर त्याला समजेल की मी निरपराध आहे.
7 मी जर योग्य मार्गापासून दूर गेलो असेन
आणि माझ्या डोळ्यांनी जर माझ्या मनाला वाईटाकडे वळवले असेल
किंवा माझे हात पापांनी बरबटलेले असतील.
8 तर इतरांना मी पेरलेले धान्य खाऊ दे.
आणि माझे पीक उपटून घेऊ दे.
9 “माझ्या मनात स्त्रियांबद्दल लंपट भावना उत्पन्न झाली असेल
किंवा शेजाऱ्याच्या बायको बरोबर व्यभिचार करण्यासाठी त्याच्या घराचे दार उघडण्याची मी वाट पहात असेन.
10 तर माझ्या बायकोला दुसऱ्याचे अन्न शिजवू दे
आणि दुसऱ्यांना तिची शय्यासोबत करु दे.
11 का? कारण लैंगिक पाप लज्जास्पद आहे.
या पापाला शिक्षा झालीच पाहिजे.
12 लैंगिक पाप माझ्या सर्वस्वाचा नाश करील.
सर्वस्वाचा होम करणारी ती आग आहे.
13 “माझे गुलाम माझ्या विरुध्द तक्रार करतात
तेव्हा मी न्यायाने वागण्याचे मान्य केले नाही,
14 तर मी जेव्हा देवासमोर जाईन तेव्हा मी काय करु?
देवाने माझ्या वागण्याचा जाब विचारला तर मी काय उत्तर देऊ?
15 देवाने मला माझ्या आईच्या शरीरात निर्माण केले आणि त्यानेच माझ्या गुलामांनाही घडवले.
देवाने आपल्या सर्वांचीच आईच्या पोटात निर्मिती केली आहे.
16 “मी गरीबांना मदत करणे कधीच अमान्य केले नाही.
मी विधवांना नेहमीच त्यांना ज्याची गरज असते ते दिले.
17 मी माझ्या अन्नाविषयी कधीच स्वार्थी नव्हतो.
मी पोरक्यांना नेहमी अन्न दिले आहे.
18 मी जन्मभर पोरक्यांचा बाप बनलो.
मी विधवांची काळजी वाहिली.
19 जेव्हा जेव्हा मला कपडे नाहीत म्हणून दु:खी होणारे लोक दिसले
किंवा कोट नसलेले गरीब लोक दिसले.
20 त्यांना मी नेहमी कपडे दिले.
मी माझ्या मेंढ्यांची लोकर त्यांना उबदार ठेवण्यासाठी वापरली
आणि त्यांनी अंतःकरणापासून मला आशीर्वाद दिले.
21 माझ्या दाराजवळ एखादा पोरका मुलगा मदतीसाठी आलेला मला दिसला
तर मी त्याच्यावर कधीही हात उगारला नाही. [a]
22 मी जर कधी असे केले तर माझा हात माझ्या खांद्यांपासून निखळून पडो मी जर कधी असे केले
तर माझा हात माझ्या खांद्याच्या सांध्यातून तुटून पडो.
23 परंतु यापैकी कुठलीही वाईट गोष्ट मी केली नाही.
मला देवाच्या शिक्षेची भीती वाटते.
परमेश्वराच्या महतीला मी [b] घाबरतो.
24 “मला माझ्या श्रीमंतीचा कधीच भरंवसा वाटला नाही.
देव मला मदत करेल याचा मला नेहमीच विश्वास वाटला.
‘तू माझी आशा आहेस असे’ मी शुध्द सोन्याला कधीच म्हटले नाही.
25 मी श्रीमंत होतो पण मला त्याचा अभिमान नव्हता.
मी खूप पैसे कमावले पण मी सुखी झालो नाही.
26 मी चकाकत्या सूर्यांची सुंदर चंद्राची कधीच पूजा केली नाही.
27 सूर्य, चंद्राची पूजा करण्याइतका मूर्ख मी कधीच नव्हतो.
28 ते सुध्दा शिक्षा करण्यासारखेच पाप आहे.
मी जर त्या गोष्टींची पूजा केली असती तर सर्वशक्तिमान देवाचा विश्वासघात केल्यासारखे झाले असते.
29 “माझ्या शत्रूंचा पाडाव झाल्याचा
मला कधीच आनंद वाटला नाही.
माझ्या शत्रूंवर संकट कोसळल्यामुळे
मी त्यांना कधी हसलो नाही.
30 माझ्या शत्रूंना शाप देऊन आणि त्यांच्या मरणाची इच्छा करुन
मी माझ्या तोंडाला कधी पाप करायला लावले नाही.
31 मी अपरिचितांना अन्न देतो हे
माझ्या घरातील सर्वाना माहीत आहे.
32 परदेशी लोकांना रात्रीच्या वेळी रस्त्यावर झोपायला लागू नये
म्हणून मी त्यांना माझ्या घरी बोलावतो.
33 इतर लोक त्यांचे पाप लपवायचा प्रयत्न करतात
परंतु मी माझा अपराध लपवायचा कधीच प्रयत्न केला नाही.
34 लोक काय म्हणतील याची भीती मी कधीच बाळगली नाही.
मी भीतीपोटी कधीच गप्प बसलो नाही.
भीतीमुळे मी बाहेर पडायला कचरलो नाही.
मला लोकांच्या तिरस्काराची भीती वाटत नाही.
35 “माझे कुणीतरी ऐकावे असे मला वाटते.
मला माझी बाजू मांडू द्या.
सर्वशक्तिमान देवाने मला उत्तर द्यावे अशी माझी इच्छा आहे.
त्याच्या दृष्टीने मी काय चूक केली ती त्याने लिहून काढावी असे मला वाटते.
36 नंतर मी ती खूण माझ्या गळ्याभोवती घालेन.
मी ती राजमुकुटाप्रमाणे माझ्या मस्तकावर ठेवेन.
37 देवाने जर असे केले तर मी जे काही केले त्याचे स्पष्टीकरण देऊ शकेन.
एखाद्या पुढाऱ्याप्रमाणे माझे मस्तक उंच करुन मी देवाकडे येऊ शकेन.
38 “मी दुसऱ्याकडून त्याची जमीन हिसकावून घेतली नाही.
माझी जमीन चोरुन घेतली आहे असा आरोप माझ्यावर कुणीही करु शकणार नाही.
39 मी शेतकऱ्यांना माझ्या शेतातून मिळणाऱ्या धान्याबद्दल नेहमी मोबदला दिला आहे.
आणि जे जमिनीचे मालक आहेत त्यांच्याकडून जमीन घेण्याचा प्रयत्न मी कधीही केला नाही.
40 मी यापैकी कुठलीही वाईट गोष्ट केली असेल तर माझ्या शेतात गहू
आणि सातू या ऐवजी काटे आणि गवत उगवू दे!”
ईयोबाचे शब्द इथे संपले.
26 “माझ्या बंधूनो, अब्राहामच्या कुटुंबातील पुत्रांनो, आणि तुम्ही यहूदी नसलेले पण खऱ्या देवाची उपासना करणारे, ऐका! या तारणाची बातमी आम्हांला सांगितली गेली. 27 जे यरुशलेममध्ये राहतात ते यहूदी व यहूदी पुढारी यांना जाणीव झाली नाही की, येशू हा तारणारा होता. येशूविषयी जे शब्द भविष्यवाद्यांनी लिहिले ते यहूदी लोकांसाठी प्रत्येक शब्बाथाच्या वारी वाचले गेले. परंतु त्यांना ते समजले नाही. यहूदी लोकांनी येशूचा धिक्कार केला, जेव्हा त्यांनी असे केले, तेव्हा त्यांनी भविष्यावाद्यांचे म्हणणे खरे ठरविले! 28 येशूने का मरावे याचे खरे कारण ते शोधू शकले नाहीत. पण त्यांनी पिलाताला सांगितले की त्याला जिवे मारावे.
29 “शास्त्रामध्ये येशूच्याबद्दल या गोष्टी लिहिल्या होत्या की, जे वाईट ते त्याच्याबाबतीत घडणारे होते. ते सर्व या यहूदी लोकांनी येशूला केले. मग त्यांनी येशूला वधस्तंभावरुन खाली घेतले. व त्याला कबरेत ठेवले. 30 पण देवाने त्याला मरणातून उठविले 31 यानंतर, पुष्कळ दिवसांपर्यंत जे त्याच्याबरोबर होते, त्यांना गालीला पासून यरुशलेमपर्यंत येशूने दर्शन दिले. ते लोक आता त्याचे शाक्षीदार म्हणून लोकांसमोर आहेत.
32 “आम्ही तुम्हांला देवाने जे अभिवचन आमच्या वाडवडिलांना (पूर्वजांना) दिले त्याविषयी सुवार्ता सांगतो. 33 आम्ही त्यांची लेकरे (वंशज) आहोत आणि देवाने हे अभिवचन आमच्या बाबतीत खरे करुन दाखविले. देवाने हे येशूला मरणातून पुन्हा उठविण्याद्वारे केले. आम्ही याविषयी स्तोत्रसंहितेमध्येसुद्धा वाचतो:
‘तू माझा पुत्र आहेस.
आज मी तुझा पिता झालो आहे.’ (A)
34 देवाने येशूला मरणातून उठविले. येशू पुन्हा कबरेत जाऊन माती बनणार नाही. म्हणून देव म्हणाला:
‘दाविदाला देण्यात आलेली पवित्र
व सत्यअभिवचने मी तुला देईन.’ (B)
35 पण दुसऱ्या ठिकाणी देव म्हणतो:
‘तू तुझ्या पवित्र पुरुषाला कबरेत कुजण्याचा अनुभव घडू देणार नाहीस.’ (C)
36 “ज्या काळात दाविद राहत होता तेव्हा त्याने देवाच्या इच्छेप्रमाणे केले. मग तो मेला. आपल्या वाडवडिलांशेजारी त्याला पुरले. आणि कबरेत त्याचे शरीर कुजले 37 पण ज्याला देवाने मरणातून पुन्हा उठविले, त्याला कुजण्याचा अनुभव आला नाही. 38-39 बंधूनो, आम्ही जे सांगत आहोत ते तुम्ही समजून घेतले पाहिजे: या एकाकडूनच तुमच्या पापांची क्षमा तुम्हांला मिळू शकते. मोशेचे नियमशास्त्र तुम्हांला तुमच्या पापांपासून मुक्त करणार नाही. पण प्रत्येक व्यक्ति जी त्याच्यावर विश्वास ठेवते, ती त्याच्याद्वारे त्या सर्वाविषयी न्यायी ठरविली जाते. 40 संदेष्टयांनी सांगितलेल्या काही गोष्टी घडतील, सावध राहा! या गोष्टी तुमच्याबाबत होऊ नयेत म्हणून जपा. भविष्यवादी म्हणाला:
41 ‘ऐका, जे तुम्ही संशय धरता!
तुम्ही चकित होता पण मग दूर जाता व मरता;
कारण तुमच्या काळामध्ये
मी (देव) काही तरी करीन ज्याच्यावर तुमचा विश्वास बसणार नाही कोणी
ते स्पष्ट करुन सांगितले तरी
तुम्ही त्याच्यावर विश्वास ठेवणार नाही.’” (D)
42 जेव्हा पौल व बर्णबा (सभास्थानातून) जाऊ लागले, तेव्हा लोक म्हणाले की, पुढील शब्बाथाच्या दिवशी परत या आणि आम्हाला याविषयी अधिक सांगा. 43 सभास्थानातील बैठक संपल्यावर अनेक यहूदी लोक आणि यहूदी मतानुसारी चालणारे इतर धार्मिक लोक पौल व बर्णबा यांच्यामागे गेले. पौल व बर्णबा यांनी त्या लोकांना देवाच्या कृपेत टिकून राहण्यास कळकळीची विनंति केली.
44 पुढील शब्बाथवारी शहरातील जवळ जवळ सर्व लोक देवाचे वचन ऐकण्यासाठी एकत्र आले. 45 यहूदी लोकांनी त्या सर्वांना तेथे पाहिले. त्यामुळे यहूदी लोकांना मत्सर वाटू लागला. तेही काही फार वाईट गोष्टी बोलले आणि जे पौल बोलला त्याविरुद्ध वाद उपस्थित केला. 46 पण पौल व बर्णबा फार धैर्याने बोलले. ते म्हणाले. “देवाचा संदेश तुम्हा यहूद्यांना प्रथम आम्हांला सांगितलाच पाहिजे. पण तुम्ही ऐकण्यास नकार देत आहात. तुम्ही तुमचे स्वतःचेच नुकसान करुन घेत आहात. व अनंतकाळचे जीवन प्राप्त करुन घेण्यासाठी अपात्र ठरत आहात! म्हणून आम्ही आता दुसऱ्या देशांतील यहूदीतर लोकांकडे जाऊ! 47 प्रभूने आम्हांला हे करण्यास सांगितले आहे. प्रभु म्हणाला:
‘दुसऱ्या देशांसाठी मी तुम्हाला प्रकाश असे केले यासाठी की,
तुम्ही पृथ्वीवरील सर्व लोकांना तारणाचा मार्ग दाखवू शकाल.’” (E)
48 जेव्हा यहूदी नसलेल्यांनी पौलाला असे बोलताना ऐकले तेव्हा ते फार आनंदित झाले, देवाच्या संदेशाचा त्यांनी बहुमान केला. आणि त्या लोकांपैकी पुष्कळांनी संदेशावर विश्वास ठेवला, कारण ते अनंतकाळच्या जीवनासाठी निवडले गेले होते.
49 आणि म्हणून देवाचा संदेश संपूर्ण देशात सांगितला गेला. 50 तेव्हा यहूदी लोकांनी शहरातील काही धर्मिक स्त्रिया व पुढारी यांना भडकावून दिले. त्या लोकांनी पौल व बर्णबा यांच्याविरुद्ध अनेक वाईट गोष्टी केल्या आणि त्यांना शहराबाहेर घालवून दिले. 51 मग पौल व बर्णबा यांनी आपल्या पायाची धूळ झटकली. व ते इकुन्या शहराला गेले. 52 पण अंत्युखियातील येशूचे अनुयायी आनंदाने व पवित्र आत्म्याने भरुन गेले होते.
2006 by World Bible Translation Center