Old/New Testament

² “देवाला आपल्या मदतीची गरज आहे का? नाही.
    अतिशय विद्वान माणसाचा सुध्दा देवाला फारसा उपयोग नाही.
³ तुमचे योग्य तऱ्हेने जगणे देवाला काही मदत करते का? नाही.
    तुम्ही त्या सर्वशक्तिमान देवाचे अनुसरण केलेत तर त्यातून त्याला काही मिळते का? नाही.
⁴ ईयोब, देवाने तुला दोषी ठरवून शिक्षा का द्यावी?
    तू त्याला भितोस तू त्याची भक्ती करतोस म्हणून?
⁵ नाही. तो तसे करतो कारण तू खूप पाप केले आहेस.
    ईयोब, तू पाप करणे कधीच थांबवले नाहीस.
⁶ कदाचित् तू तुझ्या भावाला काही पैसे दिले असशील आणि त्याने ते परत करावे म्हणून त्याच्याकडून एखादी वस्तू गहाण ठेवून घेतली असशील.
    कदाचित् तू गरीबाकडून त्याची वस्त्रे पैशासाठी गहाण ठेवून घेतली असशील.
    तसे करण्याला कदाचित् काही सबळ कारणही नसेल.
⁷ तू कदाचित् थकलेल्या आणि भुकेल्या लोकांना पाणी
    आणि अन्न दिले नसशील.
⁸ ईयोबा, तुझ्याकडे पुष्कळ शेतजमीन आहे
    आणि लोक तुला मान देतात.
⁹ पण कदाचित् तू विधवांना काहीही न देता घालवून दिले असशील,
    ईयोबा, तू कदाचित पोरक्या मुलांची फसवणूक केली असशील.
¹⁰ म्हणूनच तुझ्या भोवती सापळे आहेत
    आणि अचानक आलेल्या संकटांनी तू घाबरुन जात आहेस.
¹¹ म्हणूनच सर्वत्र इतका अंधार आहे की तुला काही दिसत नाही
    आणि तू पुराच्या पाण्याने चहुबाजूंनी वेढला आहेस.

¹² “देव स्वर्गाच्या सर्वात उंच भागात राहतो.
    तारे किती उंचावर आहेत ते बघ.
    देव सर्वात उंच ताऱ्यांमधून खाली वाकून बघतो,
¹³ पण ईयोबा, तू कदाचित् म्हणशील देवाला काय समजते?
    देव काळ्याकुटृ ढातून आपल्याकडे बघून निवाडा करु शकतो का?
¹⁴ आकाशाच्या किनाऱ्यावरुन चालताना त्याने आपल्याला बघू
    नये म्हणून दाट ढग त्याला आपल्यापासून लपवतात.

¹⁵ “ईयोब, दुष्ट लोक पूर्वी ज्या जुन्या वाटेवरुन चालत गेले
    त्याच वाटेवरुन आज तू चालतो आहेस.
¹⁶ त्या दुष्टांची मरणघटिका जवळ येण्यापूर्वीच त्यांचा नाश करण्यात आला.
    ते पुरात वाहून गेले.
¹⁷ त्या लोकांनी देवाला सांगितले, ‘आम्हाला एकटे सोड
    तो सर्वशक्तिमान देव आम्हाला काहीही करु शकत नाही.’
¹⁸ आणि देवानेच त्याची घरे चांगल्या वस्तूंनी भरली होती.
    नाही मी दुष्टांच्या उपदेशाचे पालन करु शकत नाही.
¹⁹ चांगले लोक दुष्टांचे निर्दालन झालेले पाहतील आणि संतोष पावतील.
    भोळे लोक वाईट लोकांना हसतात.
²⁰ ‘खरोखरच आमच्या शत्रूंचा नाश झाला आहे.
    त्यांची संपत्ती आगीत नष्ट होत आहे.’

²¹ “ईयोब, तू आता देवाला शरण जा. त्याच्याशी सलोखा कर.
    तू हे केलेस तर तुला खूप चांगल्या गोष्टी मिळतील.
²² त्यांच्या वचनांचा स्विकार कर.
    तो काय म्हणतो त्याकडे नीट लक्ष दे.
²³ ईयोब, तू सर्वशक्तिमान देवाकडे परत ये म्हणजे तुझी स्थिती पूर्ववत् होईल.
    परंतु तू तुझ्या घरातून वाईट गोष्टींचे उच्चाटन केले पाहिजेस.
²⁴ तू तुझ्या जवळ असलेल्या सोन्याला मातीमोल मानले पाहिजेस.
    तू तुझ्या सर्वात चांगल्या सोन्याला दरीतल्या दगडाएवढी किंमत दिली पाहिजेस.
²⁵ सर्वशक्तिमान देवच तुझे सोने असू दे.
    त्यालाच तुझा चांदीचा ढीग समज.
²⁶ नंतर तू सर्वशक्तिमान देवाला अनुभवू शकशील.
    तू त्याच्याकडे बघू शकशील.
²⁷ तू त्याची प्रार्थना करशील आणि तो तुझे ऐकेल
    आणि ज्या गोष्टी करण्याचे तू वचन दिले होतेस त्या गोष्टी तू करशील.
²⁸ तू जर काही करायचे ठरवलेस तर तू त्यात यशस्वी होशील.
    आणि तुझा भविष्यकाळ खरोखरच उज्ज्वल असेल.
²⁹ देव अहंकारी लोकांना मान खाली घालायला लावतो.
    परंतु विनम्र लोकांना तो मदत करतो.
³⁰ नंतर तू चुका करणाऱ्या लोकांना मदत करु शकशील.
    तू देवाजवळ प्रार्थना केलीस तर तो त्या लोकांना क्षमा करेल.
    का? कारण तू अतिशय पवित्र असशील.”

² “तरीही मी आज कडवटणे तक्रार करीन.
    का? कारण मी अजूनही दु:खी आहे.
³ देवाला कुठे शोधावे ते मला माहीत असेत तर किती बरे झाले असते.
    देवाकडे कसे जावे ते मला कळते तर किती बरे झाले असते.
⁴ मी देवाला माझी कथा सांगितली असती.
    माझा निरपराधीपणा सिध्द करण्यासाठी मी सतत वाद घातला असता.
⁵ देवाने माझ्या युक्तिवादाला कसे प्रत्युत्तर दिले असते ते मला कळले असते तर किती बरे झाले असते.
    मला देवाची उत्तरे समजून घ्यायची आहेत.
⁶ देव माझ्याविरुध्द त्याच्या सामर्थ्याचा उपयोग करेल का?
    नाही. तो मी काय म्हणतो ते ऐकेल.
⁷ मी सत्यप्रिय माणूस आहे, देव मला माझी गोष्ट सांगू देईल.
    नंतर माझा न्यायाधीश मला मुक्त करील.

⁸ “पण मी जर पूर्वेकडे गेलो, तर देव तेथे नसतो.
    मी पश्र्चिमेकडे गेलो तर तिथेही मला देव दिसत नाही.
⁹ देव दक्षिणेत कार्यमग्न असला तरी मला तो दिसत नाही.
    देव जेव्हा उत्तरेकडे वळतो तेव्हाही तो मला दिसत नाही.
¹⁰ परंतु देवाला मी माहीत आहे.
    तो माझी परीक्षा घेत आहे आणि मी सोन्यासारखा शुध्द असेन याकडे तो लक्ष पुरवेल.
¹¹ मी नेहमीच देवाच्या इच्छेनुसार जगत आलो आहे.
    आणि मी त्याचा मार्ग चोखाळणे कधीच थांबवले नाही.
¹² मी त्याच्या आज्ञेचे पालन केले.
    मी माझ्या अन्नापेक्षा देवाच्या मुखातून बाहेर पडणाऱ्या शब्दांवर अधिक प्रेम करतो.

¹³ “परंतु देव कधी बदलत नाही.
    देवासमोर कुणीही उभा राहू शकणार नाही.
    देव त्याला हवे ते करु शकतो.
¹⁴ माझ्या बाबतीत देवाने जे योजिले आहे तेच तो करेल.
    माझ्यासाठी त्याच्या बऱ्याच योजना आहेत.
¹⁵ म्हणूनच मी देवाला भितो.
    मी या गोष्टी समजू शकतो आणि म्हणून मला देवाची भीती वाटते.
¹⁶ देव माझे हृदय कमजोर बनवतो आणि मी माझे धैर्य गमावून बसतो.
    सर्वशक्तिमान देव मला घाबरवतो.
¹⁷ माझ्या बाबतीत ज्या वाईट गोष्टी घडल्या त्या माझ्या चेहऱ्यावरच्या काळ्या ढगाप्रमाणे आहेत.
    परंतु तो काळोख मला गप्प बसवू शकणार नाही.

24 “त्या सर्वशक्तिमान देवाला माणसाच्या आयुष्यातल्या सर्व गोष्टी कशा माहीत असतात?
    परंतु त्याच्या भक्तांना मात्र त्याच्याबद्दल काहीच माहीत नसते.”

² “लोक शेतातली हद्द दर्शविणाऱ्या खुणा जास्त जमीन मिळवण्यासाठी सरकवतात.
    लोक पशूंचे कळप चोरुन दुसऱ्या रानात चरायला नेतात.
³ ते अनाथ मुलांची गाढवे चोरतात.
    ते विधवेची गाय पळवून नेतात आणि त्यांच्या ऋणाची ती जोपर्यंत परतफेड करत नाही तोपर्यंत ती गाय आपल्याकडे ठेवून घेतात.
⁴ ते गरीब लोकांना घरादाराशिवाय इकडे तिकडे हिंडायला लावतात.
    सगळ्या गरीबांना या दुष्टांपासून लपून राहावे लागते.

⁵ “गरीब लोक वाळवंटात हिंडून अन्न शोधणाऱ्या मोकाट गाढवाप्रमाणे आहेत ते अन्नाच्या शोधात लवकर उठतात.
    ते मुलाबाळांना अन्न देण्यासाठी रात्रीपर्यंत काम करतात.
⁶ गरीब लोकांना शेतात गवत आणि चारा कापत रात्रीपर्यंत काम करावे लागते.
    त्यांना श्रीमंतांच्या शेतातली द्राक्षे वेचावी लागतात.
⁷ त्यांना रात्री कपड्यांशिवाय झोपावे लागते.
    थंडीपासून रक्षण करण्यासाठी त्यांच्याजवळ पांघरुण नसते.
⁸ ते डोंगरावर पावसात भिजतात.
    थंडीवाऱ्यापासून रक्षण करण्यासाठी त्यांच्याजवळ काही नसते म्हणून ते मोठ्या खडकांना चिकटून बसतात.
⁹ दुष्ट लोक स्तनपान करणारे बाळ आईजवळून घेतात.
    ते गरीबाच्या त्याने काढलेल्या कर्जाबद्दल तारण म्हणून ठेवून घेतात.
¹⁰ गरीबांजवळ कपडे नसतात. म्हणून काम करताना ते उघडेच असतात.
    ते दुष्टांसाठी धान्याच्या पेंढ्या वाहतात पण स्वतः मात्र उपाशीच राहतात.
¹¹ ते आॉलिव्हचे तेल काढतात. द्राक्षाचा रस काढतात.
    व त्यासाठी द्राक्षकुंडात द्राक्षं तुडवतात.
    परंतु त्यांच्याजवळ मात्र पिण्यासाठी काही नसते.
¹² शहरात मरायला टेकलेल्या माणसांचे दु:खद रडणे ऐकू येते ते दु:खी कष्टी लोक मदतीसाठी हाका मारतात.
    परंतु देव ते ऐकत नाही.

¹³ “काही लोक प्रकाशाविरुद्द बंड करतात.
    देवाला काय हवे आहे हे जाणून घ्यायची त्यांची इच्छा नसते.
    देवाच्या इच्छेप्रमाणे जगणे त्यांना आवडत नाही.
¹⁴ खुनी सकाळी लवकर उठतो आणि गरीब व असहाय्य लोकांना ठार मारतो.
    तो रात्रीच्या वेळी चोर बनतो.
¹⁵ ज्या माणसाला व्यभिचार करायचा आहे तो रात्रीची वाट बघतो.
    ‘मला कुणीही बघणार नाही’ असे त्याला वाटते, पण तरीही तो त्याचा चेहरा झाकतो.
¹⁶ रात्रीच्या वेळी अंधार असतो तेव्हा दुष्ट लोक दुसऱ्यांची घरे फोडतात.
    पण दिवसा ते स्वतःला त्यांच्या घरांत कोंडून घेतात. ते प्रकाशाला टाळतात.
¹⁷ त्या दुष्टांना काळीकुटृ रात्र सकाळसारखी वाटते.
    त्या भयंकर काळोखाची भयानकता त्यांना चांगलीच माहीत असते.

¹⁸ “पुरात जशा वस्तू वाहून जातात तशी दुष्ट माणसे वाहून नेली जातात.
    त्यांनी त्यांच्या शेतात द्राक्षे गोळा करु नयेत म्हणून त्यांच्या जमिनीला शाप दिला जातो.
¹⁹ हिवाळ्यातल्या बफर्पासून मिळालेले त्यांचे पाणी उष्ण आणि कोरडी हवा शोषून घेते.
    त्याप्रमाणे त्या पापी लोकांना थडग्यात नेले जाते.
²⁰ हा दुष्ट माणूस मरेल आणि त्याची आईदेखील त्याला विसरुन जाईल.
    त्याची प्रेयसी म्हणजे त्याचे शरीर खाणारे किडे असतील.
लोक त्याची आठवण ठेवणार नाहीत.
    त्यामुळे दुष्टपणा लाकडासारखा मोडून पडेल.
²¹ दुष्ट माणसे वांझ बायकांना त्रास देतात
    आणि ते विधवांना मदत करायचे नाकारतात.
²² सामर्थ्यवान लोकांना नष्ट करण्यासाठी दुष्ट आपली शक्ती खर्ची घालतात.
    दुष्ट माणसे सामर्थ्यवान बनू शकतात परंतु त्यांना त्यांच्या आयुष्याची खात्री नसते.
²³ दुष्टांना थोड्या वेळासाठी सुरक्षित आणि निर्धास्त वाटते.
    आपण सामर्थ्यवान व्हावे असे त्यांना वाटते.
²⁴ दुष्ट लोक थोड्या काळापुरते यशस्वी होतात. परंतु नंतर ते जातात.
    धान्याप्रमाणे त्यांची कापणी होते, इतर लोकांप्रमाणे दुष्टांनादेखील कापले जाते.

²⁵ “या गोष्टी खऱ्या आहेत हे मी शपथपूर्वक सांगतो.
    मी खोटे बोललो हे कोण सिध्द करेल?
    मी चुकलो हे कोण दाखवेल?”